Gjatë fushatës presidenciale, në pranverën e vitit 2016, Donald Trump u ul për një intervistë me Bob Woodward dhe Robert Costa të Washington Post.
Ata cituan Presidentin Barak Obama për fuqinë globale dhe çështjet e jashtme duke thënë se “fuqia e vërtetë do të thotë që ju mund të merrni atë që doni pa pasur nevojë të ushtroni dhunë.”
Më pas ata pyetën Trump nëse ai ishte dakord. Trump u përgjigj: Epo, mendoj se ka një të vërtetë të caktuar për këtë. Unë mendoj se ka një të vërtetë të caktuar për këtë. Fuqia e vërtetë është përmes respektit. As nuk dua ta përdor fjalën frikë.
Woodward ia vendosi titullin “Frika” librit të tij rreth presidentit. Trump ka tani e ka patur gjithmonë një populizëm fitues të përkryer për këtë moment në historinë tonë.
Përzierja magjike e Trumpit është të bëjë që frika të ndihet si argëtim. Trump u tregon adhuruesve të tij për të gjitha gjërat për të cilat ata duhet të kenë frikë, ose nuk duhet të kenë besim ose duhet të urrejnë, dhe pastaj e pozicionon veten si mbrojtja më e madhe kundër atyre gjërave.
Mbështetësit e tij e shohin atë si kalorësin e tyre të bardhë.
Frika është shigjeta me helm në thembrën e Trump. Ai e fillon atë sa herë që ai ka nevojë për të ndryshuar temën, për të justifikuar ngërçin e tij dhe racizmin, ose për ta mbrojtur veten nga kritikat.
Dhe e ka bërë këtë që kur nisi garën për president. Ai e nisi fushatën e tij duke u thënë emigrantëve meksikan: “Ata po sjellin drogë. Po sjellin krime. Ata janë përdhunuesit. Dhe disa, supozoj, janë njerëz të mirë.”
Sipas The New York Times, në qershor 2017 Trump lexoi me zë të lartë nga një dokument që detajonte se sa njerëz kishin marrë viza për të hyrë në Shtetet e Bashkuara në 2017.
“Më shumë se 2,500 ishin nga Afganistani, një strehë terroriste”, u ankua ai. “Haiti ka dërguar 15,000 njerëz. Ata kanë të gjitha AIDS” kishte shtuar ai, sipas disa personove që kishin marrë pjesë në takim.
Trump është i njëjti njeri që tha gjatë fushatës “Donald J. Trump po bën thirrje për një ndalim të muslimanëve që hyjnë në Shtetet e Bashkuara derisa përfaqësuesit e vendit tonë të kuptojnë se çfarë po ndodh.” Ai tha gjithashtu “Islami na urren.
Atë vazhdimisht e zë paniku për bandën Salvadorano-Amerikane MS-13. Trump tha në maj: “Ju nuk do të besonit se sa të keq këta njerëz janë. Këta nuk janë njerëz. Këto janë kafshë. Dhe ne po i marrim ata në një nivel dhe me një ritëm që nuk ka ndodhur kurrë më parë. Dhe për shkak të ligjeve të dobëta, ata vijnë, i marrim, i nxjerrim. Është çmenduri.”
Gushtin e kaluar, kur debati për monumentet e Konfederatës ishte i nxehtë, Trump bëri thirrje, duke thënë: “Ata po përpiqen të zhdukin kulturën tonë. Ata po përpiqen ta fshijnë historinë tonë.”
Javën e kaluar, Trump tha për Fox News, “Unë mendoj se tregu do të shkatërrohet, mendoj se të gjithë ne do të jemi shumë të varfër”.
Të hënën, sipas The Times, Trump paralajmëroi udhëheqësit ungjillorë se nëse demokratët fitojnë kontrollin e Kongresit në zgjedhjet afatmesme, ata “do të përmbysin gjithçka që kemi bërë dhe do ta bëjnë edhe me dhunë”.
Frika është një emocion lehtë i aktivizueshëm. Trump i di të gjitha këto, dhe ai e përdor atë. Është më e lehtë t’i mbushësh njerëzit me frikë sesa t’i mbushësh me shpresë.
Frika nuk duhet të jetë racionale apo e arsyeshme për të qenë reale. Një gënjeshtër është po aq e fortë për një frikë si e vërteta.
Trump është duke luajtur me njerëzit që e mbështesin atë. Është e gjitha një teatër dramatik, një lojë në të cilën krijuesi i rendit është i armatosur me fuqinë e presidencës.
Trump është Komandanti i Frikës dhe ata që e mbështesin atë, kanë gjetur rehat në këtë frikë.
Charles Blow u bashkua me The Times në 1994 dhe u bë gazetar i Opinionit në vitin 2008. Ai është gjithashtu një komentator në televizion dhe shpesh shkruan për politikën, drejtësinë sociale dhe komunitetet e pambrojtura.
