Dështimi i Gjykatës së Lartë amerikane nuk ka të bëjë me sjelljen e supozuar të Brett Kavanaugh. Bëhet fjalë për gjyqtarët që nuk përfaqësojnë vullnetin e shumicës.
Në gjithë historinë e gjykatës, gjyqtarët janë nominuar nga një president i cili nuk ka fituar me votimin e shumicës por janë konfirmuar nga shumica e senatorëve që kolektivisht fituan më pak vota në zgjedhjet e tyre të fundit se sa senatorët që votuan kundër konfirmimi të drejtësisë.
Nëse ju jeni si unë, mendja juaj filloi të kapërcejë përsëri në shekullin e 19-të. Në fund të fundit, kjo tingëllon si një nga ato rastet që ndodhnin kur demokracia amerikane ishte ende duke u formuar. Pra, le të shohim…
John Quincy Adams humbi votimin popullor në 1824. Ose Rutherford B. Hayes, humbi përballë Samuel J. Tilden në 1876, më pas u emërua president nga një komision i manipuluar.
Xhorxh W. Bush humbi votimin popullor në vitin 2000. Mirë, por ai nuk e emëroi kandidatin e gjykatës deri në mandatin e tij të dytë, kur ai fitoi votën popullore.
Na rezulton që nuk duhet të kthehemi shumë larg për të gjetur një rast konkret. Përgjigja është Neil Gorsuch. Donald Trump fitoi vetëm 46 për qind të votave popullore dhe 2.8 milion më pak vota se Hillary Clinton. Dhe gjyqtari Gorsuch u konfirmua pasi 54 senatorë votuan që të zgjidhej dhe 45 jo.
54 senatorët që votuan për emërtimin e gjyqtarit Gorsuch morën rreth 54 milionë vota dhe 45 senatorët që e kundërshtuan atë morën më shumë se 73 milionë. Kjo është ndryshe 58 për qind me 42 për qind.
Dhe nëse Senati konfirmon së shpejti Brett Kavanaugh, situata do të jetë e ngjashme, domethënë që së shpejti do të kemi dy gjykatës të Gjykatës Supreme të cilët meritojnë të quhen “shumicë minoritare”, gjykatës që u propozuan dhe u konfirmuan nga një president dhe një senat i cili përfaqëson vullnetin e një pakice të popullit amerikan.
Nëse fati do t’i dorëzojë Presidentit Trump një mundësi tjetër për të vënë drejtësi në gjykatë para vitit 2021, me siguri do të ishte përsëri një votim i diskutueshëm dhe ndoshta shumica e gjyqtarëve të Gjykatës Supreme, do të konfirmohen nga senatorët të cilët mund të mos marrin shumicën e votave.
Kjo lloj gjëje nuk ka ndodhur kurrë, me kandidatët e propozuar nga presidentët demokratë.
Së pari, asnjë president demokrat nuk ka marrë detyrën e tij pas humbjes së votës popullore.
Dhe së dyti, gjyqtarët e emëruar nga demokratët nuk janë konfirmuar kurrë në të tilla situata dhe kufizime. Katër liberalët që janë aktualisht në gjykatë, të gjithë kanë marrë 63 vota ose më shumë, nga senatorët që përfaqësonin qartësisht shumicën.
Nëse ju e besoni Christine Blasey Ford dhe ato që tha për Gjyqtarin Kavanaugh, dhe nëse e keni besuar Anita Hill në vitin 1991, do ta keni më të lehtë të kuptoni faktin se do të kemi dy gjykatës të Gjykatës së Lartë që do ta marrin postin pavarësisht dyshimit se ata kanë gënjyer për disa çështje.
Por duhet të pranojmë se kjo është një krizë e rëndë legjitimiteti për Gjykatën e Lartë. Sjellja e supozuar e gjyqtarit Kavanaugh është një skandal, por kjo kriza e legjitimitetit është gjithashtu e tillë, dhe me pasoja më të rënda.
Mitch McConnell, udhëheqësi i Senatit, nuk mund të kujdeset. Por shefi i drejtësisë John Roberts me siguri duhet ta bëjë.
Michael Tomasky është një kolumnist i The Daily Beast, redaktor i Demokracia: Një Gazete Idesh dhe një kontribues në shkruajtjen e opinioneve.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A mund të shkarkohet Donald Trump?
