Ndërsa ne jemi dëshmitarë të momenteve përfundimtare të kalifatit ISIS në Irak dhe Siri, dhe është një moment i mirëpritur.
Por ky nuk është në të vërtetë një fund, vetëm fillimi i fazës tjetër të luftës sonë kundër terrorizmit. Nëse duam të fitojmë paqen pas kalifatit në Irak, do të kemi nevojë për mbështetjen e plotë diplomatike dhe ushtarake të Shteteve të Bashkuara dhe partnerëve të saj.
Humbja e kalifatit ka qenë një arritje e madhe. Pothuajse pesë vjet më parë, ISIS kërcënonte të kapërcente kryeqytetin e Rajonit të Kurdistanit të Erbilit. Për fat të mirë, me ndihmën e fuqisë ajrore të koalicionit, ne ndaluam përparimin e tyre.
ISIS nuk mund të lëshojë më monedha dhe të autorizojë certifikatat e martesës, ashtu siç bëri për katër vjet, por këta terroristë duket se po shtohen çdo ditë. Që kur kryeministri Haider al-Abadi njoftoi humbjen e ISIS në dhjetor 2017, gati 1,000 ushtarë dhe civilë janë vrarë dhe më shumë se 1,800 të plagosur.
Muajin e kaluar, ISIS vrau më shumë se një duzinë njerëzish që mblidhnin zhardhokët e shkretëtirës, një traditë e preferuar për irakianët.
E gjithë kjo po ndodh në një shoqëri që ende duhet të fillojë të merret me plagët e gjenocidit dhe luftës së pesë viteve të fundit. Mosbesimi ndërmjet komuniteteve është i lartë. Dhjetëra mijëra shtëpi mbeten të shkatërruara. Më shumë se 1.4 milionë sirianë dhe irakianë të zhvendosur kanë marrë strehim vetëm në Rajonin e Kurdistanit dhe nuk mund të kthehen në shtëpi për shkak të dhunës.
Më e rëndësishmja, shkaqet rrënjësore të ISIS nuk janë gjetur. Edhe pse kryeministri i ri, Adel Abdul Mehdi, po ndërmerr hapa të rëndësishëm për të përmirësuar marrëdhëniet midis Bagdadit dhe Erbilit, nuk ka pasur lloj projekti kombëtar të pajtimit që duhet të përfshijë qytetarë individualë të sekteve dhe feve të ndryshme.
Lufta dhe rrëmbimet janë rritur në qytet dhe aktiviteti terrorist i ISIS është në rritje.
Gjendja sektare është përkeqësuar. Më shumë se 60 milici shiite janë aktive në Irak, disa prej të cilëve mund të jenë fajtorë për kryerjen e krimeve të luftës, sipas Human Rights Watch. Territoret që janë kontestuese midis Bagdadit dhe Erbilit, si Sinjar dhe Plain Ninive, janë nën kontrollin de facto të këtyre milicive, duke e përkeqësuar më tej situatën.
Në Kurdistan, ushtarët tanë Peshmerga punuan ngushtë me forcat amerikane dhe ndërkombëtare për të luftuar terrorizmin dhe për të sjellë siguri dhe paqe në rajon.
Megjithëse ISIS nuk mban më një territor fizik, ato mbeten të mirëfinancuara, të mëdha në numër dhe të përgatitur për të sulmuar. Lufta nuk ka mbaruar dhe ne kemi nevojë që Shtetet e Bashkuara të mbeten të angazhuar për të përfunduar luftën.
GjeneralI Hazhar Omer Ismail është drejtor i koordinimit dhe marrëdhënieve në Ministrinë e Peshmerga të Qeverisë Rajonale të Kurdistanit të Irakut dhe bashkë-themelues i Planit të Reformës Peshmerga.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
ISIS, ‘sëmundje kronike’…
ISIS nuk ka vdekur, është në gjumë…
Britania: Rusia më e rrezikshme se ISIS
