Me idenë e fundit për një marrëveshjeje tregtare midis Kinës dhe Shteteve të Bashkuara, administrata Trump padyshim që po i peshon mirë hapat e saj të ardhshëm në përpjekjen e saj për të frenuar rritjen e Pekinit. Presidenti Trump duhet të provojë diçka që ai nuk e ka akoma: Evropën.
Marrëdhënia e Evropës me Kinën ka qenë tradicionalisht një bashkëpunim i ngushtë ekonomik.
Gjatë viteve të fundit, megjithatë, Gjermania, së bashku me disa vende të tjera evropiane, kanë përjetuar një ‘zgjim’ strategjik. Politikëbërësit gjermanë, së bashku me liderët e industrisë, kanë shumë herë më shumë zë lidhur me praktikat tregtare të grabitqarëve të Kinës, në veçanti transferimet e detyruara të teknologjisë.
Ata kanë filluar t’i referohen Kinës si një “konkurrent sistematik”.
Kjo duhet t’i bëjë vendet e Evropës, historikisht midis aleatëve më të afërt të Amerikës, të vendosura të punojnë me Uashingtonin për t’u ballafaquar me Kinën lidhur me tregtinë, politikat e saj destabilizuese në Azi dhe modelin autoritar politik që po promovon në mbarë botën.
Në vend të kësaj, Evropa dhe Shtetet e Bashkuara kanë patur disa konflikte lidhur me shpenzimet ushtarake, pabarazitë transatlantike të tregtisë dhe marrëveshja bërthamore e Iranit.
Evropianët janë të lodhur nga marrja e urdhrave nga Amerika e Trump, gjë që i bën ata më të prirur të injorojnë direktivat amerikane për çështje si Huawei.
Shtetet e Bashkuara dhe Evropa duhet të vijnë në tryezë si partnerë aktualë dhe të fillojnë një dialog për ambiciet politike, ekonomike dhe teknologjike të Kinës. Duhet të synojnë të forcojnë marrëdhëniet e tyre tregtare; të koordinojë politikat amerikane dhe evropiane mbi abuzimet e Kinës mbi të drejtat e njeriut; dhe të krijojnë alternative konkurruese për “Rrugën e Re të Mëndafshtë”.
Mënyra më e mirë për Shtetet e Bashkuara dhe Evropën për të konkurruar me Kinën do të ishte zgjidhja e mosmarrëveshjeve të tyre bilaterale tregtare. Sa më shumë që të dy palët të luftojnë dhe të kërcënojnë njëri-tjetrin me më shumë tarifa, aq më shumë hapësira lejojnë që Kina të vazhdojë të injorojë rregullat tregtare ndërkombëtare.
Koordinimi më i mirë duhet të jetë pika tjetër në listën trans-atlantike.
Të dy partnerët mund të fillojnë koordinimin e mesazheve të tyre për çështje si persekutimi i vazhdueshëm i Kinës nga ujgurët, ose dy qytetarët kanadezë që Kina po ndalon.
Një fushë specifike e fokusit duhet të jetë “Rruga e Mëndafshtë”, një rrjet i gjerë infrastrukturash dhe lidhjesh, të nënshkruara nga Kina, në të gjithë Azinë, Afrikën dhe Evropën. Duke pasur parasysh shkallën e investimeve të Kinës, është e vështirë për Europën dhe Shtetet e Bashkuara të ofrojnë alternativa praktike. Ata duhet ende të provojnë.
Trump ka të drejtë të pohojë se Amerika e gjen veten në një epokë të konkurrencës së fuqishme me Kinën. Por nëse presidenti do ta kishte marrë seriozisht qëllimin për të konkurruar me Kinën, ai do të përpiqej të kishte sa më shumë aleatë në anën e tij.
Puna me Evropën nuk do të jetë e lehtë. Sidoqoftë, gjëja më e mençur për Europën dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të ishte gjetja e zonave ku mund të punojnë së bashku. Tani për tani, ata nuk janë duke u pozicionuar as për nivele modeste të suksesit. Ata nuk po konkurrojnë, dhe Kina dëshiron ta mbajë situatën kështu.
Julianne Smith është një ish-zëvendëskryetare iesigurisë kombëtare të Zëvendëspresidentit Joseph Biden dhe tani është një anëtare në Akademinë Robert Bosch në Berlin.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta” me Kinën/ Çfarë synon SHBA?
Çfarë do të fitojë Kina nga lufta me SHBA?
A e përballon Kina një luftë të ftohtë?
