Pas zgjedhjeve europiane është krijuar ideja se populistët e Evropës Qendrore dhe Lindore e ndihmuan presidenten e re të Komisionit Europian të zgjidhej. Kjo është e gabuar.
Sikur partitë e tilla ta mbështesnin atë, fitorja e von der Leyen do të ishte shumë më e madhe, duke marrë parasysh mbështetjen që ajo kishte nga Partia Popullore Evropiane (EPP) e qendrës së djathtë dhe liberalët në parlamentin e BE-së.
Vërtetë, eurodeputetët populistë nga Partia e´Ligjit dhe Drejtësisë (PiS) e Polonisë dhe Fidesz e Hungarisë ishin kundër Frans Timmermans, një socialist holandez. Por as ata nuk donin të forconin Presidentin Francez Emmanuel Macron, i cili mbështeti von der Leyen.
Por, për shkak se von der Leyen fitoi, populistët po mburren se ajo u detyrohet atyre, sikur të kenë një lloj marrëdhënie të heshtur me ish-ministrin gjerman të mbrojtjes.
Kjo duket shumë e dyshimtë, duke pasur parasysh që një marrëveshje midis von der Leyen dhe PiS do t’i kushtonte asaj mbështetjen e socialistëve dhe liberalëve.
Por tani që populistët kanë hedhur hije mbi udhëheqjen e saj, është e rëndësishme të kuptoni se çfarë mund të dëshirojnë prej saj.
Gjëja e parë që duhet të kuptohet është se populistët e Evropës Qendrore dhe Lindore do të preferojnë të ndjekin negociata ndërqeveritare sesa të punojnë përmes Komisionit Evropian. Ata më mirë do të donin të vendosnin “njerëzit e duhur në pozicionet e duhura”, dhe më pas do të bënin një marrëveshje me ta.
Sipas mendimit të Visegrád Four (Polonia, Hungaria, Republika Czecheke dhe Sllovakia), sa më i dobët të jetë Komisioni, aq më mirë. Qeveritë V4 janë të bindura që gjithmonë do të arrijnë marrëveshje me Gjermaninë më lehtë sesa me BE-në.
Vendet e Visegrád-it as nuk u përpoqën të veprojnë së bashku në parlamentin e ri. Qasja e tyre për marrëdhëniet brenda BE-së nuk bazohet në ndërtimin e aleancave ose zhvillimin e strategjive afatgjata, por në ushtrimin e vetos.
Pastaj përsëri, V4 ka funksionuar gjithmonë si një koalicion ad hoc pa një vizion të përbashkët strategjik. Këtë herë, as nuk u përpoq të bashkohej për të bllokuar ndonjë nga emërimet e udhëheqjes.
Problemi kësaj here është se populistët e Visegrád nuk do të kenë asnjë aleat në pozicionet kryesore.
Për Evropianët perëndimorë, fakti që Evropa Lindore nuk mori asgjë në riorganizimin e lidershipit është disi e vështirë. Me shumë mundësi, çështja e përfshirjes rajonale do të zgjidhet duke e bërë Laura Codruța Kövesi nga Rumania kryetaren e Zyrës së re të Prokurorit Publik Evropian. Por kjo gjithashtu do të përfaqësonte një goditje tjetër kundër populistëve.
Megjithatë, meqë von der Leyen është gjermane, fitorja e saj shihet si një triumf për Macron.
Në negociatat e lidershipit, Kancelarja gjermane Angela Merkel nuk mund të luante “kartën e Evropës Lindore” dhe të kërkonte që Evropa e Vjetër t’u ofronte anëtarëve të rinj disa lëshime për të shmangur ofendimin e tyre.
Vendet në lindje të Gjermanisë janë fyer për mjaft kohë.
Sławomir Sierakowski, themeluesi i lëvizjes Krytyka Polityczna, është Drejtor i Institutit për Studim të Avancuar në Varshavë dhe Këshilltar i Lartë në Këshillin Gjerman për Marrëdhëniet e Jashtme.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Evropa humb udhëheqësen e kontinentit…
Është koha që evropianët të bashkohen kundër populistëve…
Evropa ka ende nevojë për Makronin…
