Pothuaj në çdo luftë tregtare sot, Amerika e Presidentit Donald Trump është në qendër: me Evropën, me Kinën, me të gjithë.
Por një konfrontim që po zhvillohet tani në Azi, midis Japonisë dhe Koresë së Jugut, ka potencialin të jetë po aq e dëmshme sa shumë prej atyre që Trump ka shkaktuar. Është gjithashtu një shenjë se modeli i tij i abuzimit të partnerëve ekonomik po përhapet.
Tensionet midis Japonisë dhe Koresë së Jugut nisin që disa shekuj më para. Kolonizimi japonez i Koresë midis viteve 1910 dhe 1945 është ende prezent. Në 4 korrik Japonia filloi të kufizonte eksportet në Korenë e Jugut të tre kimikateve të specializuara që përdoreshin për gjysmëpërçues dhe smartfonë.
Japonia zë rreth 90% të prodhimit global të këtyre kimikateve. Ajo eksportoi gati $ 400 milion në Korenë e Jugut vitin e kaluar. Kjo nuk mund të tingëllojë si shumë, por rëndësia e tyre është e madhe.
Japonia ka lënë të kuptohet se mund të fillojë të kërkojë licenca rast pas rasti për shitjen në Korenë e Jugut të rreth 850 produkteve me përdorime ushtarake.
Kur Kina kufizoi eksportet e mineraleve të rralla në tokë në vitin 2011, Japonia u përgjigj duke investuar në minierat e saj. Tashmë, qeveria e Koresë së Jugut po diskuton planet për të nxitur prodhimin e brendshëm të kimikateve.
Kompanitë koreano-jugore dhe japoneze po përpiqen të gjejnë alternativa ndaj Kinës si një bazë prodhuese për të shmangur tarifat amerikane. Trump ka kërcënuar të dyja vendet me tarifa të importit në makinat e tyre.
Taktikat e Trump u mësojnë të tjerëve se si të gjejnë një justifikim për këto veprime: duke u justifikuar me sigurinë kombëtare. Në udhëheqjen e një presidenti tjetër, Amerika do të përpiqej të lidhte Japoninë dhe Korenë e Jugut, dy aleatë të domosdoshëm.
Nuk është tepër vonë për të zbutur situatën. Dëmi tregtar ka qenë i kufizuar deri tani. Japonia është e vetëdijshme që, pavarësisht taktikave aktuale të Amerikës, kontrollet e eksportit duken të këqija; dhe është e ndjeshme ndaj presionit nga partnerët e tjerë tregtarë.
Të dy vendet do të diskutojnë mosmarrëveshjen e tyre në Organizatën Botërore të Tregtisë më vonë këtë muaj.
Kjo është si një provë nëse sistemi i tregtisë globale,mund të zbutë tensionet, ose nëse ajo zëvendësohet nga një rend i ri, në të cilin zinxhirët e furnizimit janë të armatosur dhe tregtia është thjesht një zgjatje e politikës.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Kina po përgatitet për më të keqen”
A është ende “Amerika e para”?
“Lufta” me Kinën/ Çfarë synon SHBA?
