Ndonjë prej organeve të tretjes mund të shpohet, e cila shkakton një lëshim të përmbajtjes gastrointestinale dhe mund të çojë në sepse (një infeksion kërcënues për jetën i qelizave të gjakut) dhe vdekje nëse kirurgjia nuk bëhet menjëherë.
Simptomat përfshijnë dhimbje të papritura të forta në gjoks ose në bark dhe një bark që është i butë kur preket.
Rrezet X ose tomografia e komjuterizuar përdoret për të bërë diagnozën.
Kirurgjia e menjëhershme është e nevojshme.
Një shpimi lejon që ushqimi, lëngjet e tretjes ose përmbajtja e zorrëve të rrjedhin në bark (ose ndonjëherë në gjoks, nëse ezofagu është i shpuar). Këto materiale janë shumë irrituese dhe përmbajnë baktere, të cilat shkaktojnë inflamacion të rëndë dhe infeksion që janë zakonisht fatale nëse nuk trajtohen.
- Shkaqet
Shkaqet e perforimit të traktit digjestiv ndryshojnë në varësi të vendndodhjes së shpimit, por dëmtimi mund të ndikojë në çdo pjesë të sistemit të tretjes. Trupat e huaj të gëlltitur zakonisht kalojnë përmes një personi pa vështirësi, por herë pas here “ngecin” dhe çojnë në shpuarje.
- Simptomat
Shpimi i ezofagut, stomakut ose duodenit (zorra e trashë) shkakton dhimbje të papritura të forta, të cilat mund të arijnë deri në shpatull. Personi shfaqet shumë i sëmurë, me ritëm të shpejtë të zemrës, djersitje dhe një bark që është i butë për prekjen.
Për shkak se shpimi i zorrëve shpesh ndodh gjatë rrjedhës së një gjendje tjetër të dhimbshme (siç është divertikuliti ose apendiksiti), dhe për shkak se përmbajtja e këtyre lëngjeve nganjëherë përmbahet brenda një zone të vogël në zgavrën e barkut pa u përhapur më tej, simptomat mund të jenë më pak dramatike dhe mund të gabohet për një përkeqësim të problemit origjinal.
Në të gjitha llojet e perforimit, personi zakonisht ka të përziera, të vjella dhe humbje të oreksit.
- Diagnoza
Rrezet X të kraharorit dhe barkut;
Nganjëherë tomografia e kompjuterizuar (CT);
Mjeku zakonisht merr rreze x të gjoksit dhe barkut, të cilat mund të tregojnë lëndën që ka rrjedhur nga sistemi tretës, një shenjë e sigurt e shpimit. Ndonjëherë, mjeku duhet të bëjë një skanim CT të barkut për të konfirmuar diagnozën.
- Trajtimi
Kirurgji;
Lëngjet dhe antibiotikët nga vena;
Nëse mjekët diagnostikojnë një shpim, zakonisht është e nevojshme operacioni i menjëhershëm. Mjekët vendosin se cili operacion specifik duhet të bëhet bazuar në vendndodhjen dhe shkakun e shpimit. Qëllimi i menjëhershëm i mjekëve është ndalimi i përmbajtjes së zorrëve nga derdhja në zgavrën e barkut ose gjoksit. Para operacionit, personi merr lëngje dhe antibiotikë nga venat (intravenoze).
Ndonjëherë një tub i vogël vendoset përmes hundës në stomak për të thithur lëngjet e stomakut në mënyrë që ata të mos rrjedhin nga shpimi dhe të lehtësojnë presionin (dekompresojnë) në zorrë.
