Red Ryan është botuesi dhe shefi ekzekutiv i The Post. Ai shërbeu si ndihmës i Presidentit Ronald Reagan.
Në ciklin tonë të shpejtë të lajmeve dixhitale, vëmendja nuk zgjat shumë për çështje të caktuara. Por, pa marrë parasysh sa e rëndë është mbingarkesa e informacionit, disa veprime janë shumë të vështira për tu harruar nga publiku.
Një vit më parë, kolumnisti me kontribut në Post, Jamal Khashoggi u vra brutalisht nga një skuadër e dërguar me urdhër të princit të Arabisë Saudite, Mohammed bin Salman.
Provat tregojnë se sauditët pritet të shmangin drejtësinë ndërsa çështja e Jamal zbehet nga kujtesa. Fillimisht, ata mohuan çdo gjë mbi vendndodhjen e Jamal. Kur komuniteti ndërkombëtar këmbënguli, ata pretenduan se Jamal ishte viktimë e një vrasje. Raportet tregojnë se edhe disa muaj pas vrasjes, Mohamed e siguroi drejtuesin e komplotit se ai do ta rivendoste atë në rrethin e brendshëm mbretëror sapo zemërimi për vdekjen e Jamalit të qetësohej.
Mohamedi duhet të presë të presë një kohë të gjatë.
Tmerri i botës mbi vrasjen e Jamal nuk do të hidhet në erë, për shumë arsye.
E para është natyra djallëzore e krimit. Jamal kishte shkuar në Konsullatën e Arabisë Saudite në Stamboll për të marrë një leje martese në mënyrë që të mund të martohej me të fejuarën e tij turke. Ajo e priti atë në portën e konsullatës, pa dijeni se 15 atentatorë të stërvitur ishin brenda. Nuk kishte asnjë mundësi për një luftë të ndershme, me një disavantazh prej 15 me 1, Jamal nuk kishte shpresë për vetëmbrojtje.
Së dyti, njerëzit nuk do ta harrojnë lehtë se drejtuesi i një aleati të gjatë amerikan, dhe marrësi i shumave të mëdha të ndihmave amerikane, drejtoi vrasjen e një banori amerikan që punonte për një gazetë amerikane.
Ndërkohë që princi 34-vjeçar i kurorës konsolidon pushtetin, ai ka zhvilluar një fushatë për të heshtur disidentët, ka mbajtur të burgosur 200 drejtues biznesi brenda, burgosi dhe torturoi aktiviste femra që kërkonin lirinë themelore, rrëmbeu kryeministrin e një kombi sovran dhe nxiti një luftë shkatërruese në Jemen.
Kjo lidhet me arsyen e tretë që sulmi ndaj Jamal mbetet i gjallë në kujtesën e publikut: Përgjigja e Amerikës.
Pas vrasjes, administrata Trump ndoqi marrëveshje të mundshme armësh me Sauditët në vend që të mbronte vlerat e lirisë së shtypit dhe të drejtave të njeriut të Amerikës.
Së katërti, do të jetë e vështirë të harrohet dredhia e pashpjegueshme e administratës e CIA-s, Kombeve të Bashkuara dhe Kongresit.
Megjithëse hetimi i CIA doli në përfundimin se Mohamed urdhëroi vrasjen e Jamal, ekspertët e agjencisë u injoruan.
Së pesti, kujtimi i vrasjes së Jamal do të zgjasë sepse efektet e tij do të jenë afatgjata. Ne përgjithmonë do të jemi të privuar nga historitë që ai do të kishte shkruar.
Historia e Jamal nuk mund të harrohet. Nëse është kështu, vrasësit e tij do të arrijnë t’i shmangen drejtësisë. Dhe Jamal Khashoggi nuk do të jetë viktima e fundit e Mohamed bin Salman.
Megjithatë, ne mund të jemi të ngushëlluar që, për të gjitha këto arsye, Jamal do të mbetet akoma në mendjen tonë në 2 tetor, dhe për shumë vite që do të vijnë.
Dhe shpresojmë që një ditë, kur Arabia Saudite dhe Shtetet e Bashkuara të kenë drejtues më të mirë, çështja e Jamal do të mbahet mend si një pikë kthese. Mund të regjistrohet si momenti kur Arabia Saudite filloi të kuptojë pasojat e brutalitetit të saj, kur Shtetet e Bashkuara morën mësime të rëndësishme rreth ngritjes së vlerave të saj dhe kur të dy vendet rizbuluan lirinë, të drejtat e njeriut dhe respektimin e së vërtetës.