MENU
klinika

Nga The Guardian

Brexit e ka edhe një anë pozitive!

09.10.2019 - 14:13

Kush e mbështet Brexitin pa marrëveshje? Bujqësia është kundër; industria është kundër; shërbimet janë kundër. Asnjë prej tyre, pa nevojë të thuhet, nuk mbështet një Brexit pa marrëveshje.

Megjithatë, partia Konservatore, është bërë jo vetëm Euroskeptike por po shkon e vendosur drejt një marrëzie. Megjithëse, CBI dhe Financial Times bëjnë thirrje për Brexitin më ‘të butë’ të mundshëm, partia nuk po dëgjon më.

Pse jo? Një përgjigje është se ata tani përfaqësojnë interesat e një pjese të vogël të kapitalistëve që në të vërtetë financojnë partinë. Një version ekstrem i këtij argumenti u tregua nga motra e kryeministrit, Rachel, dhe ish-kancelari Philip Hammond, të dy thane që Brexit i vështirë po nxitet nga një marrëdhënie korruptive midis kryeministrit dhe donatorëve të tij.

Sot pjesa më e madhe e kryeqytetit në Britani nuk është Britanike dhe nuk lidhet me partinë Konservatore. Që nga vitet ’70 gjërat kanë ndryshuar rrënjësisht. Sot nuk ka diçka të tillë si kapitalizmi kombëtar britanik.

Londra është një vend ku kapitalizmi botëror bën biznes, nuk është më ai ku kapitalizmi britanik bën biznesin e botës.

Brexit është projekti politik i së djathtës së ashpër brenda partisë Konservatore, dhe jo mbështetësve të saj kapitalistë.

Brexit gjithashtu tregon dobësinë e shtetit, i cili dikur ishte i lidhur me partinë qeverisëse, dhe veçanërisht konservatorët.

Shteti britanik dikur kishte aftësinë të ndryshonte në mënyrë radikale marrëdhëniet me pjesën tjetër të botës, siç ndodhi në luftën e dytë botërore, dhe në të vërtetë me hyrjen në tregun e përbashkët.

Sot, shpresa e vërtetë e mbështetësve është me siguri që BE do të vazhdojë tregtinë me Mbretërinë e Bashkuar sikur asgjë të mos kishte ndryshuar. Brexit është një premtim pa plan. Por në botën reale Brexit do të thotë Brexit, dhe asnjë marrëveshje do të thotë asnjë marrëveshje.

Brexit është një krizë e domosdoshme dhe ka treguar realitetin britanik.

Ajo tregon natyrën e ekonomisë, marrëdhëniet e reja të kapitalizmit me politikën. Ajo nxjerr në dritë, se mund të vijë një politikë e re e përmirësuar; por pa të ne do të mbetemi të mbërthyer në politikën mashtruese të një monarkie bananesh.

David Edgerton është profesor i historisë së shkencës dhe teknologjisë dhe profesor i historisë moderne britanike në King’s College London.

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Joschka Fischer/ Project Syndicate

2019, vit vendimtar për Evropën…