Në zgjedhjet e vitit 1974, të thirrura nga kryeministri Edward Heath, lideri i opozitës Wilson priste të humbiste dhe fitoi.
Heath kishte negociuar me sukses hyrjen e Mbretërisë së Bashkuar në Komunitetin Ekonomik Evropian në 1973.
Politikanët e atyre ditëve ishin ndryshe.
Problemi kryesor është se “Evropa” është bërë në qendër të vëmendjes për shumë pakënaqësi të cilat janë shkaktuar nga anëtarësimi ynë në BE, por që do të përkeqësohen rëndë duke lënë bashkimin doganor dhe tregun e vetëm.
Instituti Kombëtar i Kërkimeve Ekonomike dhe Sociale llogarit se me pengesat e reja doganore dhe rregullatore ekonomia britanike do të vuante shumë. Pothuajse të gjithë analistët bien dakord me këtë.
Tani, siç theksojnë fituesit e fundit të çmimit Nobel për ekonomi, Esther Duflo dhe Abhijit Banerjee, ekonomistët ndoshta i kanë kushtuar shumë vëmendje ndër vite produktit të brendshëm bruto dhe masave monetare të standardit të jetës, në krahasim me aspektet e tjera.
Sidoqoftë, ngrirja virtuale e të ardhurave mesatare mesatare që nga përplasja financiare 2007-08 dhe masa shtrënguese që e pasuan atë, kanë kontribuar qartë në pakënaqësinë e veriut dhe jo vetëm.
Brexit do të sillte shumë më tepër pakënaqësi; tashmë e ka bërë këtë.
Rreziqet që i bashkohen çdo forme të Brexit janë të mëdha. Le të shpresojmë që votuesit të mos mashtrohen nga parulla boshe për “Brexit”.
Njeriu që mund të ketë shpikur termin “Brexit”, me siguri e ka parashikuar edhe rezultatin e referendumit të vitit 2016, dhe ka të drejtë për Brexiternity, pra përjetësinë e Brexit.
The Guardian
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Nuk do i paguajmë 39 miliardë dollarë për Brexit”
“Brexit mund të shtyhet”
“Brexit” nuk do të rinegociohet pas largimit të May
