Vetëm në pak javë, presidenti rus: zëvendësoi SHBA-në si ndërmjetësin kryesor të energjisë në Siri, solli një anëtare të NATO-s, më afër orbitës së tij dhe tregoi ambicie globale duke pritur të 54 vendet afrikane për të nënshkruar marrëveshje të reja biznesi.
Marrëveshja e tij për të patrulluar bashkërisht në verilindje të Sirisë me Presidentin turk Rexhep Tajip Erdogan, e bën Rusinë një lojtar të fortë në vendin e shkatërruar nga lufta.
Putin tani është një urë midis militantëve turq dhe regjimit të Bashar al-Asadit, dhe një garantues i sigurisë rajonale.
Miqësia e tij e përtërirë me Erdogan ka siguruar gjithashtu për të një aleat, dhe një “çip” të dobishëm midis zemrës ruse dhe territorit evropian. Si vendi i vetëm që lidh Azinë dhe Evropën, Turqia ka shërbyer për një kohë të gjatë si ndërmjetëse e Rusisë dhe e Evropës.
Kjo rrugë drejt fitores është shumë larg nga Putini i vitit 2014, i cili u “godit” shumë pas aneksimit të Krimesë, shtytjes së separatistëve në rajonin e Donbas të shkatërruar nga lufta dhe sulmin e Malaysia Airlines MH17, sulmi më i keq në një aeroplan që nga 9/11. Atë vit, G8 pezulloi Rusinë nga grupi.
Megjithë epërsinë e tij të dukshme, Putin ende ka sfida të rëndësishme, duke përfshirë një ekonomi që mbetet e gjymtuar nga sanksionet globale.
Dhe në Rusi, mijëra njerëz këtë verë kundërshtuan urdhrat e policisë për të protestuar për zgjedhje të lira në Moskë.
Pavarësisht nga këto disavantazhe dhe më shumë, Rusia megjithatë ka arritur të ushtrojë një ndikim të madh mbi botën me presidentin e saj të fortë.
Kjo javë ka treguar që, pavarësisht se Perëndimi do që ta largojë, asgjë nuk mund ta ndalojë Putinin.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ballkanizimi” i Evropës
2019, vit edhe më i vështirë për Putinin…
“Ballkanizimi” i rrezikshëm i BE-së
