Me paketën e tij të fundit për reformën kushtetuese, Putin duket se i ka hapur rrugë qëndrimit në presidencë deri në vitin 2036. Nëse sistemi aktual politik i Rusisë mund të përshkruhet si “super-presidencial”, ai së shpejti do të bëhet “mega-presidencial” apo edhe monarkik, me Putin si car.
Dhe ky shndërrim duket se ka ndodhur me pak rezistencë. Asnjë parlamentar në dhomën e ulët të legjislaturës ruse nuk votoi kundër projekt-ligjit për reformën e Putinit në 11 mars.
Por ky imazh i kontrollit të plotë është mashtruese.
Krahas pyetjes se si ai mund të qëndrojë në pushtet përtej vitit 2024, projekti i reformës së Putinit përfshin ristrukturimin e organizatave qeverisëse në Rusi. Kjo tashmë është e dukshme në lidhje me Qeverinë, Gjykatën Kushtetuese, Gjykatën Supreme, Dumën Shtetërore, Këshillin e Shtetit, Këshillin e Sigurimit dhe sistemin e partive, përfshirë “partinë e pushtetit”, Rusinë e Bashkuar.
Ky projekt i reformës organizative dhe riorganizimit të personelit përfshin gjithashtu Zyrën e Prokurorit të Përgjithshëm. Në Rusi, ky organ ka një pozicion të fuqishëm, duke përfshirë si një lidhje midis zyrtarëve në organe të ndryshme të zbatimit të ligjit, si FSB dhe Ministria e Punëve të Brendshme.
Nga viti 2006 deri më 20 janar 2020, organizata drejtohej nga Yuri Chaika, Prokurori i Përgjithshëm. Emërimet e personelit nën udhëheqjen e tij duket se janë bazuar më shumë në lidhjet familjare sesa në ndonjë gjë tjetër.
Sidoqoftë, menjëherë pas fjalimit të Putinit në 15 janar, në Asamblenë Federale Chaika u largua nga detyra. Kremlini dëshironte qartë që ai të ikte.
Në vend të tij u emërua Ivan Krasnov, një ish-nënkryetar i Komitetit Hetues , një organ që shihet si konkurrenti kryesor i Prokurorisë.
Por këtu nisin telashet.
Megjithëse Chaika është larguar, struktura që ai krijoi mbetet, duke përfshirë katërmbëdhjetë zëvendës prokurorë të Përgjithshëm. Dhe deri më tani nuk ka pasur dorëheqje, gati dy muaj nga largimi i Chaika.
Një mundësi është që Krasnov, thjesht nuk ka akoma ekipin e tij. Një mundësi tjetër është që të ketë një rezistencë aktive nga ekipi i Chaika për t’u larguar. Megjithatë, një mundësi tjetër është që, duke pasur parasysh centralizimin zyrtar të pushtetit, Kremlini thjesht nuk ka aftësinë të merret me shumë çështje njëkohësisht. Të trija mundësitë demonstrojnë vështirësitë me të cilat përballet Putini.
Putin mund të mbetet president deri në vitin 2036, dhe ai mund të ketë kompetenca edhe më formale se më parë.
Por ka pengesa për efikasitetin e strukturave të qeverisjes, në mënyrë që Putini, në të vërtetë, të mund t’i realizonte këto fuqi.
Për më tepër, reformat e synuara përfshijnë një centralizim të mëtejshëm, që vetëm do të përkeqësojnë problemet e kontrollit qendror.
Kjo nuk do të thotë se ndryshimet kushtetuese që e lejojnë Putin të mbetet president nga 2024 nuk janë shqetësuese.
Ben Noble është Lektor në Politikën Ruse në Shkollën e Studimeve Sllave dhe të Evropës Lindore në University College London. Nikolai Petrov është anëtar në Chatham House, Londër.
Përkthyer dhe përshtatur nga Newsweek/ konica.al