*(Teatrit, ku e lashë edhe unë pak djersë)
E ruejti ditën kur u bane art, me t’zhbi nga trolli,
ditën kur u gëzua qyteti i majit t’vitit 45!
Pa u zbardhë Sahat Kulla, Minares pa iu dëgjua zani
pa u zgjua njerëzit me t’i marrë dhimbjet
ai t’bani gërmadhë!
S’e ke meritua, me t’i mbytë qinda-mija role,
me t’i rrëzua piramidat, e shfaqjeve, ndertua me lotë!
Gurë-gurë t’kanë palua do duer,
gurë-gurë asht dashtë, me të ndreqë, tue i kërkua falje,
Pirro Manit, Manushit, Naim Frashrit
Ndrekë Lucës, asht dashtë t’falun me i kërkua,
që Shkodrën e la për ty!
Edhe Rozës për “Cucën e Maleve”
Sylejman Pitarkën asht dashtë me dvetë
Pjetër Gjokën e Mari Llogorecin
jo egon tande të smutë Edvin Kristaq
E ruejti ditën kur u bane art, me t’poshtnua nji i marrë
me t’i shlye datat, premierat, rolet, emnat
me t’vjerrë n’kujtesë!
E ti, vuajte nga myku, kalbja, harresa, injoranca,
me dekada prite nji kurë, e t’erdhi nji rrënim!
Pak shkëlqim kohe të duhej, për t’qenë i lumtun,
nji djalë artist, nji plak e nji vashë,
e qytetit me iu gëzua zemra!
Dardani,18.05.2020
