Situata që ne po përjetojmë për shkak të pandemisë, kërkon përmbajtje, mirëkuptim dhe bashkëpunim.
Fatkeqësisht, disa politikanë po insistojnë për vizionet e tyre. Ata flasin për ndryshimin e traktateve ndërkombëtare dhe kërkimin e ndryshimeve të kufijve.
Instinktet ekspansioniste të Presidentit turk Rexhep Tajip Erdogan nuk do të zhduken . Dhe nuk ka të bëjë vetëm me Greqinë apo Qipron. Ka të bëjë me Ballkanin, Libinë, Sirinë.
Ka shumë fronte të hapura. Erdogan po kërkon të zgjerojë fuqinë e Ankarasë në të gjithë Mesdheun Lindor, megjithëse ka disa pyetje mbi masën në të cilën do ta lejojë ekonomia turke këtë. Në Libi, paqëndrueshmëria vazhdon dhe e vetmja gjë që është e sigurt për momentin është vendosmëria e Turqisë për të luajtur një rol në formësimin e peizazhit të brendshëm politik të vendit dhe për të përdorur këtë ndikim për përfitim nga energjia, tregtia dhe përfitime gjeopolitike.
Në të njëjtën kohë, ajo vazhdon provokimet e saj të planifikuara me kujdes kundër Athinës dhe Nikosisë, ndërsa zhvillimet në ekonominë globale dhe energjia në veçanti kanë çuar në shtyrjen e planeve të shpimit nga gjigantët e energjisë në zonën ekskluzive ekonomike qipriote (EEZ).
Marrëdhënia e Bashkimit Evropian me Turqinë është një tjetër parametër kryesor në ekuacionin e marrëdhënieve Greko-Turke.
Ne duhet ta menaxhojmë me kujdes, ta shfrytëzojmë. E njëjta vlen edhe për përcaktimin e EEZ të Greqisë, fillimisht me Italinë, e cila tashmë është në zhvillim e sipër, por edhe me Egjiptin dhe Qipron, si dhe me Shqipërinë.
Thellimi i bashkëpunimit grek-amerikan për mbrojtjen, forcon Athinën, por askush nuk mund të thotë me siguri deri në çfarë mase, veçanërisht për sa kohë që Presidenti Donald Trump mbetet në Shtëpinë e Bardhë dhe me të cilin Erdogan ka krijuar marrëdhënie të mira.
Ka shumë dilemma, duke nisur që nga menaxhimi i migracionit , dhe situata në Egje, deri tek fluturimet e vazhdueshme turke, dhe mundësia e apelimit në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë në Hagë, në kohën e duhur.
Çdo planifikim gjithashtu duhet të synojë të nxjerrë në pah rolin që Greqia luan në tabelën rajonale të shahut, ku evropianët, amerikanët, kinezët dhe rusët, si dhe izraelitët gjithashtu kanë interesa.
Përfitimet e një qasjeje të përbashkët, janë të dukshme, pasi kjo do të sigurojë qëndrueshmëri dhe vazhdimësi për qëllimet e Greqisë.
Dhe pastaj ekziston roli thelbësor i mediave. Ata mund t’i shërbejnë interesit kombëtar nëse paraqesin para publikut të gjitha aspektet e çështjeve, dhe e bëjnë këtë me drejtësi dhe realizëm, duke shpjeguar qartë, që marrëveshjet midis kombeve mund të sjellin kompromise.
Përkthyer dhe përshtatur nga gazeta greke Kathimerini/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“BE nuk do t’i gjunjëzohet Erdoganit!”
“Greqia është çmendur”, Erdogan provokon sërish
“Turqia nuk mund të bëhet anëtare e BE”
