Kam luftuar me mungesën e hekurit për pjesën më të madhe të jetës sime. Që fëmijë, kurrë nuk kam menduar asgjë për këtë sepse e shikoja lodhjen si një përvojë normale. Si mund të pres që të ndihem ndryshe kur kjo është gjithçka që kam njohur ndonjëherë?
Isha rreth 8 vjeç kur fillova të ndjeja simptoma të mungesës së hekurit. Simptomat përfshinin lodhje, pagjumësi, këmbë të shqetësuar, thonj të brishtë, duar dhe këmbë të ftohta, marramendje, lëkurë të zbehtë dhe një rrahje zemre të shpejtë. Ndonjëherë, anemia përkeqësohej sepse rraskapitja dhe lodhja ishin po aq të rënda.
U deshën disa vite që unë të bëhesha e rehatshme në menaxhimin e anemisë. Udhëtimi im përfshiu diagnoza të shumta, duke eksperimentuar me plane të ndryshme trajtimi, madje dhe kirurgji.
Me kohën, durimin, vetë-mbrojtjen dhe ndihmën e familjarëve, ndjeja se arrita në një ekuilibër të mirë të shëndetit dhe lumturisë. Kjo është historia ime.
Ishte nëna ime që së pari vuri re mungesën e energjisë time në krahasim me 8-vjeçarët e tjerë.
Shumicën e ditëve, do të kthehesha nga shkolla dhe flija gjumë në vend që të luaja me miqtë. Ishte një shenjë e qartë që diçka nuk ishte në rregull.
Nëna më coi tek mjeku i familjes. Bëra analizat e gjakut, gjë që tregoi se hekuri ishte dukshëm i ulët, veçanërisht për dikë në moshën time. Më dërguan në shtëpi me recetë për tableta të përditshme hekuri.
Ato pilula hekuri duhej të më ngrinin në këmbë dhe të bënin të ndihesha më mirë.
Por nuk ishte kështu. Nuk kisha fare energji, dhe me kalimin e kohës, simptoma të tjera filluan të shfaqen, të tilla si dhimbje të forta të barkut. Nëna këmbëngulte që diçka nuk ishte akoma në rregull.
Rreth një vit pas diagnozës së mungesës së hekurit, nëna më çoi te një gastroenterolog në një spital pediatrik për një mendim të dytë, së bashku me më shumë teste.
Pas të gjitha simptomave dhe pritjes, u diagnostikova me sëmundjen e Crohn, një sëmundje inflamatore e zorrëve. Mungesa e hekurit ishte një nga disa çështje që doli të ishin simptoma të sëmundjes së Crohn.
Pasi u diagnostikova me sëmundjen e Crohn, fillova trajtimin e duhur me lloje të ndryshme të ilaçeve. Nivelet e hekurit filluan të kthehen në normale dhe unë fillova të lulëzoj si adoleshente.
Deri në kohën kur arrita moshën madhore, unë kisha provuar dy heqje të zorrëve për shkak të sëmundjes së Crohn. Menjëherë pas rezeksionit të dytë, fillova të përjetoja marramendje ekstreme. Disa ditë, nuk mund të cohesha nga shtrati sepse ndjehesha sikur gjithë dhoma po rrotullohej.
Nuk më mbeti mendja se simptomat mund të lidheshin me mungesën e hekurit. Unë gjithashtu nuk e kisha konsideruar që kisha humbur një pjesë të madhe të zorrëve . Pas një jave marramendjesh të rënda që më lanë të shtrirë në dyshemenë e banjës, kontaktova mjekun.
Për çudinë time, analizat e gjakut zbuluan se nivelet e hekurit kishin rënë jashtëzakonisht shumë. Në këtë kohë mjekët më thanë që isha anemike. Ata ishin shumë të shqetësuar dhe më thanë që kam nevojë për trajtim të menjëhershëm mjekësor.
Fillova të marr trajtime për të rikthyer nivelet e hekurit në normalitet. Sëmundja Crohn ishte shkaku kryesor i marramendjes dhe shkrirjes së hekurit. Duke pasur parasysh këtë, ekipi i mjekëve vendosi që infuzionet intravenoze të hekurit do të ishin opsioni më i mirë i trajtimit.
Mund të tingëllojë e frikshme, por është bërë pjesë e rutinës time të rregullt. Në fillim, unë duhej të hyja në klinikën e infuzionit një herë në javë për t’i marrë ato. I gjithë procesi do të zgjaste rreth 3 deri 3 orë e gjysmë.
Për mua, efektet anësore përfshinin dhimbje koke të butë, lodhje dhe një shije metalike në gojë. Ndonjëherë ishte e vështirë për të përballuar, por rezultatet me kalimin e kohës patjetër që ia vlen. U deshën rreth 4 deri në 6 javë infuzione javore që trupi të përshtatej ndaj trajtimit dhe të kthejë nivelet e e hekurit në normale.
Pas disa provave dhe gabimeve për të kuptuar se çfarë funksiononte për trupin tim, u vendosa në infuzione hekuri çdo 3 deri në 4 muaj. Me këtë plan trajtimi, nivelet e hekurit ishin të qëndrueshme, duke mos rënë më në mënyrë dramatike. Orari i ri jo vetëm që ndihmoi për të mbajtur lart nivelin e energjisë, por më lejoi më shumë kohë për të bërë gjërat që dua.
Që kur fillova të marr infuzione të rregullta hekuri, ka qenë shumë më e lehtë të menaxhoja aneminë dhe ndihesha më mirë në jetën e përditshme. Më pëlqen një mënyrë jetese mjaft e zënë si mësuese e kopshtit dhe më pëlqen të eci gjatë fundjavave. Të kem energji për të bërë gjërat që dua është shumë e rëndësishme për mua, dhe më në fund ndjehem sikur jam në gjendje ta bëj atë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
5 gjëra që disa familje duhet t’i dinë!
7 përfitimet shëndetësore të bananes!
“Kisha pritur 39 vite për këtë trajtim!”
