Mrgaret thatcher kishte frikë dhe kundërshtoi hapur ribashkimin e Gjermanisë Lindore dhe Perëndimore.
François Mitterrand pranoi që ishte e pashmangshme. Giulio Andreotti tha se ai e donte aq shumë Gjermaninë, ai “e preferonte atë kur ishin dy prej tyre”.
Megjithatë, megjithë rezervat e udhëheqësve britanikë, francezë dhe italianë në 1990, një vend i ri u krijua 30 vjet më parë në 3 Tetor.
Me 80 milion njerëz, ai ishte menjëherë vendi më i populluar dhe ekonomia më e fuqishme në Evropë. Që atëherë, burra shteti dhe studiues janë marrë me problemin se si të merren me hegjemonin në zemër të Evropës.
Si duhet të udhëheqë Gjermania pa dominuar? Në të vërtetë, pas madhështive të nazizmit, a mund të besohet se do të udhëheqë?
Tridhjetë vjet më vonë, ribashkimi gjerman ka qenë një sukses i jashtëzakonshëm. Gjermanët Lindorë u çliruan nga zgjedha e shurdhër e komunizmit. Me vetëm tre kancelarë në tre dekada, Gjermania e re, e çliruar ka qenë e qëndrueshme dhe pragmatike. Ajo ka mbështetur zgjerimin e Bashkimit Evropian në lindje dhe krijimin e euros. Ajo ka mundësuar rritje, të paktën deri në covid-19. Evropa i mbijetoi krizës ekonomike të 2007-08, panikut të euros 2010-12 dhe krizës së migracionit 2015-2016.
Nën udhëheqjen e kancelarëve të saj të ardhshëm, Gjermania ka nevojë për më shumë ambicie. Nevoja është më e theksuar kur bëhet fjalë për sigurinë. Shpenzimet ushtarake po rriten në Gjermani, por mbeten shumë poshtë 2% të pBB-së që anëtarët e NATO-s supozohet të kontribuojnë.
Edhe brenda Demokratëve të Krishterë të Kancelares Angela Merkel kjo është një çështje e ndjeshme; është edhe më shumë për partnerët e saj të koalicionit, Social Demokratët dhe për të Gjelbrit, të cilët mund të ndihmojnë në formimin e koalicionit qeverisës pas zgjedhjeve të vitit të ardhshëm.
Më e rëndësishmja, Gjermania ka qenë shumë e kujdesshme në politikën e saj ndaj Rusisë dhe Kinës, duke u përpjekur të vinte interesat komercialë përpara atyre gjeopolitikë. Ndërtimi i Nord Stream 2, një tubacion gazi që lidh Rusinë dhe Gjermaninë, është një rast i tillë. Ai prek interesat e Ukrainës, Polonisë dhe shteteve Baltike, por deri më tani Merkel ka refuzuar ta anulojë atë, pavarësisht sjelljes së Presidentit Vladimir Putin. As nuk i ka dëgjuar të gjithë ata në partinë e saj që paralajmërojnë se është shumë e rrezikshme të lejohet Huawei, një firmë kineze, të furnizojë Gjermaninë me pajisje të telekomit 5G.
Akoma ka shenja të një ndryshimi. Këtë javë doli që Merkel kishte shkuar për të vizituar liderin rus të opozitës Alexei Navalny në spital në Berlin, ku ai po shërohej nga helmimi. Huawei do të përballet me pengesa më të mëdha burokratike në Gjermani nga sa ishte parashikuar më parë, dhe Merkel ka dyshime, megjithëse të zbehta, në lidhje me Nord Stream 2.
Ajo gjithnjë e më shumë pranon argumentin e Emmanuel Macron se Amerika po bëhet një aleat i pasigurt dhe se Evropa do të duhet të bëjë më shumë për veten pa marrë parasysh kush fiton zgjedhjet presidenciale të nëntorit.
Kjo nuk i shtohet ende një Gjermanie më pohuese që udhëheq një Evropë më pohuese, por është një zhvendosje në drejtimin e duhur.
Po kështu, Gjermania duhet të bëjë më shumë në frontin ekonomik.
Pandemia ka arritur atë që nuk bëri kriza e euros, duke detyruar vendet më të pasura të BE-së të tregojnë më shumë solidaritet me të varfërit. Marrëveshja gjatë verës për një fond rimëkëmbjeje prej 750 miliardë eurosh (880 miliardë dollarë) që do të financohet nga borxhi i përbashkët ka qenë një ndryshim thelbësor që Gjermania deri vonë nuk do ta kishte lejuar. Më shumë se gjysma e fondit do të jepet si grante në vend se të shtojë akoma më shumë borxh tek shumë borxhlinjtë. Fondi mund të vonohet; por është një shenjë që Gjermania më në fund po merr përgjegjësitë e saj.
Më shumë nga këto do të nevojiten në 30 vitet e ardhshme nëse bashkimi i monedhës së Evropës, dhe ndoshta edhe vetë BE-ja, do të mbijetojnë. Por Bundesrepublik po rritet.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Edhe pas 30 vjetësh, Lindja e Perëndimi nuk janë njësoj…
‘Një moment përcaktues për Gjermaninë, Europën dhe botën’
“Ribashkimi i Gjermanisë vendosi themelet e Evropës së bashkuar”
