Muajin e kaluar, Departamenti i Thesarit njoftoi sanksione të reja kundër katër figurave të lidhura me Kremlinin për përpjekjet e tyre për të ndërhyrë në zgjedhjet e ardhshme presidenciale të SHBA.
Masat u pritën me vlerësime si një përgjigje e shumëpritur ndaj ndërhyrjeve të Rusisë në demokracinë amerikane.
Në realitet, masat janë episodi i fundit në një histori të gjatë të përpjekjeve nga administrata Trump për t’u dukur e ashpër ndaj Rusisë ndërsa në të vërtetë sinjalizon Kremlinin se zgjedhjet e SHBA-ve mbeten të hapura për ndërhyrje.
Veprimet e Departamentit të Thesarit imponuan ngrirjen e aseteve mbi Andriy Derkach, një politikan ukrainas dhe agjent i pretenduar i Kremlinit dhe tre burokratëve të nivelit të mesëm. Megjithatë, askush nga këta individë nuk ka të ngjarë të ketë prona të konsiderueshme financiare në Perëndim, kështu që sanksionet do të kenë ndikim minimal në jetën e tyre.
Ne nuk duhet të mashtrohemi. Që nga fillimi i saj, administrata Trump ka kundërshtuar sistematikisht sanksionet e SHBA kundër Rusisë.
Menjëherë pas hyrjes në Shtëpinë e Bardhë, Trump u përpoq të hiqte sanksionet e epokës së Obamës për shkak të ndërhyrjes në zgjedhjet e 2016.
Muaj më vonë, Kongresi hartoi një projekt-ligj për të forcuar sanksionet e Rusisë dhe për të parandaluar Trump nga heqja e tyre. Administrata loboi fort kundër legjislacionit. Kur kaloi me një shumicë anti-veto, Trump bëri një deklaratë duke shprehur pakënaqësi.
Akti më i egër i Trumpit për keqpërdorimin e sanksioneve erdhi në Prill 2018.
Kjo ishte kur Departamenti i Thesarit vendosi sanksionet e para të Rusisë për vitet e Trump, duke synuar oligarkun Oleg Deripaska dhe kompaninë e tij të aluminit, Rusal.
Në vend që të përdorte këtë për “lëshime” nga Moska, administrata Trump menjëherë sfidoi sanksionet dhe përfundimisht e përjashtoi Rusal nga lista e sanksioneve. Për t’i bërë gjërat edhe më keq, administrata Trump ndërpreu një marrëveshje me Deripaska, të cilin Komiteti i Inteligjencës i Senatit e përshkroi si një “përfaqësues të shtetit rus dhe shërbimeve të inteligjencës”, duke e lejuar atë të mbante kontrollin e bizneseve të tij përmes aleatëve.
Ky episod i dërgoi një mesazh të qartë si Moskës dhe sektorit privat: Administrata Trump nuk kishte oreks për sanksione të ashpra kundër Rusisë.
Ndërkohë, administrata nuk u tregua aspak e shpejtë dhe e vendosur në imponimin e pasojave për sulmin e agjentit nervor ndaj Sergei Skripal dhe vajzës së tij Julia.
Ai vonoi sanksionet. Nuk është për t’u habitur, kur lideri rus i opozitës Alexei Navalny u helmua kohët e fundit me një agjent të ngjashëm, administrata Trump nuk tha dhe nuk bëri asgjë.
Politika e Trump për sanksionet e Rusisë ka qenë një hile, e krijuar për të projektuar ashpërsi ndërsa në të vërtetë nuk është asgjë.
Realiteti është se Trump, larg marrjes së një qëndrimi të ashpër, ka penguar vzhdimisht sanksionet nga Dita e Parë e mandatit të tij në Shtëpinë e Bardhë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Nuk fshihem pas SHBA-së, kur bëj punë të liga”
“Zgjohet” SHBA, flet për helmimin e rivalit të Putinit
Amerika duhet ta ‘ndajë’ Rusinë nga Kina…
