Studiuesit kanë gjetur një mënyrë për të gjetur atë që po bën mendja kur mendimet fillojnë të enden.
Duke përdorur elektroencefalogramet (EEG) për të matur aktivitetin e trurit ndërsa më shumë se dy duzinë pjesëmarrësish në studim bënë detyra të rëndomta të vëmendjes, studiuesit identifikuan sinjalet e trurit të lidhura me një mendje ëndërruese.
Ata zbuluan se pjesëmarrësit kishin rritur valët alfa të trurit në korteksin paraballor kur mendimet e tyre kaluan nga një temë në tjetrën. Valët alfa janë ritme të ngadalta të trurit me frekuencë që varion nga 9 në 14 cikle në sekondë.
Gjetjet sigurojnë një nënshkrim elektrofiziologjik për mendim të lirë, spontan, sipas studiuesve.
Ata gjithashtu zbuluan se pjesëmarrësit kishin sinjale më të dobëta të trurit të njohur si P3 në korteksin parietal kur nuk po i kushtonin vëmendje detyrës në fjalë. Studimi u botua këtë javë në Procedurat e Akademisë Kombëtare të Shkencave.
“Për herë të parë, ne kemi prova neurofiziologjike që dallojnë modele të ndryshme të mendimit të brendshëm, duke na lejuar të kuptojmë llojet e mendimit thelbësor në njohjen njerëzore dhe të bëjmë krahasimin midis të menduarit të shëndetshëm dhe të çrregullt”, autori i studimit Robert Knight, profesor i psikologjisë dhe neuroshkenca në Universitetin e Kalifornisë, Berkeley, tha në një njoftim për shtyp të universitetit.
Gjetjet sugjerojnë që rregullimi i botës së jashtme dhe lejimi i mendimeve të rrjedhin lirshëm dhe krijimisht janë të nevojshme për të nxitur relaksimin dhe eksplorimin e mendjes, sipas studiuesve.
“Nëse përqendroheni gjatë gjithë kohës në qëllimet tuaja, mund të humbni informacione të rëndësishme. Dhe kështu, të kesh një proces mendimi të lirë që gjeneron rastësisht kujtime dhe përvoja imagjinare mund të të çojë drejt ideve dhe depërtimeve të reja,” tha bashkëautori i studimit Zachary Irving, një profesor asistent i filozofisë në Universitetin e Virxhinias.
“Fëmijët dhe mendjet e fëmijëve të vegjël duket se enden vazhdimisht, dhe kështu ne kemi menduar se cilat funksione mund të shërbejnë”, tha në botim bashkautori Alison Gopnik, një psikolog zhvillimi dhe studiues i filozofisë në UC Berkeley.
“Dokumenti ynë sugjeron që endja e mendjes është po aq një tipar pozitiv i njohjes, sa një çuditje dhe shpjegon diçka që të gjithë e përjetojmë.”
