Për më shumë se 15 vjet, ish republika Sovjetike e Gjeorgjisë ka lëvizur në mënyrë të qëndrueshme, nëse ndalohet, drejt demokracisë dhe integrimit me Perëndimin, pavarësisht kundërshtimit të ashpër nga Rusia.
Tani ajo ka bërë një hap të madh prapa.
Të martën, policia bastisi selinë e partisë kryesore të opozitës në Tbilisi dhe arrestoi drejtuesin e saj, Nika Melia.
Arrestimi arriti kulmin e muajve të konfliktit politik që e kanë sjellë sistemin politik të Gjeorgjisë afër rrëzimit dhe rrezikuar lidhjet e tij me Perëndimin, zhvillime nga të cilat nuk përfiton askush më shumë se Vladimir Putin.
Disa në Uashington nxituan të fajësojnë partinë në pushtet Ëndrrën Gjeorgjiane, e cila ka qeverisur vendin që nga 2012.
Nën drejtimin e një miliarderi të çuditshëm, Bidzina Ivanishvili, partia ka vazhduar të ecë drejt anëtarësimit në Bashkimin Evropian dhe NATO, ndërkohë që përpiqet të normalizojë marrëdhëniet me Rusinë, e cila pushtoi vendin në 2008 dhe ende pushton dy rajone të saj.
Lëvizja Kombëtare e Bashkuara (UNM) e opozitës, e cila kishte lidhje të ngushta me Shtetet e Bashkuara kur ishte në pushtet gjatë viteve 2000, po bën thirrje me zë të lartë për mbështetjen e Uashingtonit, duke thënë se Ivanishvili po e çon vendin përsëri në autokraci dhe orbitën e Moskës.
Arrestimi i Melia mbi baza të diskutueshme ligjore ishte sigurisht i pajustifikuar dhe provokues – aq sa vetë kreu i Ëndrrës Gjeorgjiane, Giorgi Gakharia, dha dorëheqjen në vend që të kryesonte operacionin.
Por angazhimi i opozitës ndaj normave demokratike po duket gjithashtu i paqartë.
Duke negociuar reformat elektorale të vlerësuara gjerësisht me Ëndrrën Gjeorgjiane vitin e kaluar, UNM më pas refuzoi të pranonte rezultatet e zgjedhjeve parlamentare të tetorit të fituara – siç treguan sondazhet.
Ajo këmbënguli se votimet ishin manipuluar, një përfundim i cili nuk u arrit nga ekipe të shumta vëzhguesish ndërkombëtarë, të cilët përmendën parregullsi por nuk vunë në dyshim rezultatin.
Vetë Melia dyshohet se udhëhoqi një përpjekje të demonstruesve për të sulmuar parlamentin në 2019; ai u arrestua për moskryerjen e një pagese me kusht me akuzat që buronin nga ajo incident.
Që nga zgjedhjet, ai ka drejtuar UNM në bojkotimin e parlamentit të ri, duke mos marrë parasysh thirrjet e diplomatëve amerikanë dhe evropianë.
Gjithashtu kundër kompromisit është ish-presidenti gjeorgjian Mikheil Saakashvili, i cili tani jeton në Ukrainë por u ka bërë thirrje gjeorgjianëve që të dalin në rrugë.
Saakashvili udhëhoqi një revolucion kundër një qeverie autokratike në 2003, por kjo nuk është mënyra më e mirë për të dalë nga kjo krizë gjeorgjiane.
Në vend të kësaj, opozita dhe Ëndrra Gjeorgjiane duhet të kthehen në negociata që më parë ishin ndërmjetësuar nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian.
Qeveria duhet të lirojë shpejt Melia si dhe Giorgio Rurua, pronarin e një kanali televiziv opozitar.
Nëse Gjeorgjia do të vazhdojë përparimin e saj për t’u bërë një demokraci perëndimore, në vend të një autokracie tjetër Euroaziatike, partitë e saj politike duhet të përqafojnë kompromisin, tolerancën dhe ndarjen e pushtetit.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
