Ka kaluar gati një vit që kur Davidi, 38 vjec, u sëmur për herë të parë me COVID-19, por një rrahje zemre e shpejtë mbetet një kujtesë e rregullt e luftës së tij me koronavirusin e ri.
Edhe gjëja më e vogël – mos ngrënia në kohën e duhur, mos pirja e mjaftueshme e ujit, shumë ushtrime fizike, një takim stresues – mund të rris rrahjet e zemrës deri në 150 rrahje në minutë.
“Sistemi nervor autonom është plotësisht jashtë bazës. Unë nuk mund ta kontrolloj përgjigjen e “luftës ose të ikjes,” tha Davidi. “Jeta ime nuk është më e imja.”
COVID-19 është një virus i frymëmarrjes, por është bërë i njohur për krijimin e një problemi shëndetësor afatgjatë që normalisht nuk shoqërohet me ftohjen e zakonshme ose gripin, thonë ekspertët.
Ka pasur një “listë të madhe simptomash” të lidhura me COVID-19 që mund të vazhdojë për muaj pasi personi të shërohet, tha Dr. Allison Navis, drejtori i klinikës së neurologjisë për Shkollën e Mjekësisë Icahn në Mount Sinai në Neë York City.
Këto simptoma të “transportuesit të gjatë” variojnë nga ato fizike te ato psikologjike, kanë zbuluar ekspertët.
Për shembull, një tjetër pacient, Mark,ankohet për lodhje të vazhdueshme dhe mjegull në tru pas periudhës së COVID, e cila e mbylli atë në spital për tre javë dhe kërkoi ventilim mekanik për ta ndihmuar të marrë frymë. Por ai gjithashtu po merret me disa strese post-traumatike gjithashtu.
“Ndonjëherë është kujtesë afatshkurtër. Ndonjëherë ndihet i stresuar për një situatë,” tha Marku, 49 vjec. “Ka patjetër një lodhje. Gruaja ime do t’ju thoshte se nuk po bëj aq mirë sa unë mendoj se jam, se ndoshta akoma kam nevojë për të pushuar , kur vjen mbrëmja jamë shumë i këputur “.
Dhe këto simptoma afatgjata nuk janë domosdoshmërisht të kufizuara në ata që kanë mbijetuar COVID kërcënuese për jetën.
Deri në 1 në 3 persona që kanë pësuar infeksione të lehta deri në mesatare dhe nuk kishin nevojë për shtrim në spital, ende grinden me simptoma të ndryshme muaj pas sëmundjes së tyre, sipas një studimi të ri të botuar javën e kaluar në revistën JAMA Netëork Open.
“Ne sigurisht po shohim njerëz që nuk u shtruan në spital ,të vijnë me simptoma të vazhdueshme,” tha Dr. Kathleen Bell, apecialiste e mjekësisë fizike dhe rehabilitimit në Qendrën Mjekësore UT Jugperëndimore në Dallas.
“Ka një numër njerëzish që vetë-trajtohen, vetë-karantinohen në shtëpi të cilët ende mund të kenë qenë për dy, tre, katër, pesë javë, të sëmurë rëndë, por e menaxhuan atë në shtëpi. Ata njerëz tani po kërkojnë akoma kujdes dhe kanë akoma nevojë për ndihmë.”
