Shihet se BE synoi të përdorë një strategji “shkop dhe karrotë” në marrëdhëniet e saj me Turqinë edhe një herë në samitin e liderëve.
Ndërsa azhurnimi i Bashkimit Doganor dhe diskursi mbi funksionimin e udhëtimit pa viza si “karrota”, “shkopi” zbulohet me kritikat që synojnë çështjen e Mesdheut Lindor dhe politikat e brendshme të Turqisë, si dhe me deklaratat .
Meqenëse azhurnimi i Bashkimit Doganor të BE dhe udhëtimi pa viza janë ndër kërkesat e marrëveshjes së migrantëve BE-Turqi 2016 tashmë, këto çështje që vijnë në samit, megjithëse u pritën pozitivisht, nuk janë të mjaftueshme.
Nga ana tjetër, çështje pa përfundim mbi marrëdhëniet BE-Turqi të cilat u shtynë për t’u diskutuar në takimin e qershorit 2021 tregon se ashtu si nuk ka shumë konsensus për shumicën e çështjeve, nuk ka konsensus për [marrëdhëniet me] Turqinë as midis anëtarëve të BE.
Politikat konkrete mbi marrëdhëniet BE-Turqi në çdo moment mund të kthehen në lojën e “policit të keq”.
Shtetet anëtare të BE jo vetëm që janë përballur me një krizë politike të ndikuar nga e djathta ekstreme por gjithashtu nuk arritën të krijojnë një politikë të përbashkët të jashtme në periudhën e fundit në disa fusha.
Marrëdhëniet e tyre me Turqinë janë gjithashtu qartë një nga çështjet që ata kanë përjetuar një krizë në krijimin e një politike të përbashkët të jashtme.
Duke marrë parasysh zgjedhjet e përgjithshme që do të mbahen në Francë dhe Gjermani gjithashtu, mund të themi se të dyja këto vende po luftojnë me ekstremin e djathtë brenda dhe se ideologjitë e ekstremit të djathtë do të shohin më shumë adoptim në shoqëri, si dhe në politikë , me një fluks të mundshëm refugjatësh në vendet evropiane.
Kështu, për të ruajtur integritetin e BE-së dhe për të ruajtur stabilitetin politik, vendet anëtare të BE-së, dhe veçanërisht Franca dhe Gjermania, janë të detyruar të forcojnë fushat e tyre të bashkëpunimit në marrëdhëniet e tyre me Turqinë dhe të marrin hapa konkretë që tejkalojnë retorikën në fushat e konfliktit.
Që marrëdhëniet e tyre bilaterale të zhvillohen në mënyrë racionale dhe në kushte të barabarta, BE duhet të mbajë premtimet e saj dhe të marrë masa.
Që Turqia të bëhet një anëtare e plotë e BE, nga ana tjetër, vendet anëtare duhet të rivendosin marrëdhëniet e tyre me Turqinë bazuar në racionalitetin dhe barazinë duke u distancuar nga një qasje e politikës së jashtme të bazuar në vlera dhe të heqin dorë nga diskursi i tyre tjetërsues dhe “kërcënues”.
Përndryshe, marrëdhëniet me rëndësi strategjike; shoqërisht, politikisht dhe ekonomikisht – si për Turqinë dhe BE – janë të destinuara të hasin pengesa.
Përkthyer dhe përshtatur nga Anadolu Agency/ konica.al