Brukseli është i zhurmshëm kur gjërat janë në më të keqen e tyre.
Ursula von der Leyen, presidente e Komisionit Evropian, kalon nga kriza në krizë.
Viti filloi me një ndalim të keq të eksporteve të vaksinave që shkaktoi një grindje mbi Irlandën e Veriut. Zyra e saj i dërgoi një mesazh të çuditshëm shpërfillës presidentit të Ukrainës pasi ai ftoi von der Leyen në një festë të ditës së pavarësisë ndërsa trupat ruse u grumbulluan në kufirin e vendit.
Ata me fjalë të mira për lidershipin e presidentit heshtin; ata që mendojnë se ajo nuk është në nivelin e duhur me zë të lartë.
Nën udhëheqjen e Von der Leyen, komisioni po bëhet më i fuqishëm.
Disa fuqi të reja burojnë nga kriza.
Në këmbim të një aksioni prej 750 miliardë eurosh (895 miliardë dollarë) në grante dhe hua, qeveritë e be duhet të rishikojnë ekonomitë e tyre në përputhje me planet e miratuara nga Brukseli. Isshtë një skemë e njohur.
Gjatë krizës në zonën e euros, komisioni kërkoi reforma të ashpra nga vendet e goditura në këmbim të parave të gatshme. Përveç se tani të gjitha vendet janë në të njëjtën varkë.
Prej kohësh Brukseli u është lutur vendeve të reformohen.
Megjithatë, jashtë një programi shpëtimi, ai kurrë nuk ka pasur fuqi.
Çdo vit, komisioni vjen me sugjerime me qëllime të mira për qeveritë kombëtare, të cilat pothuajse gjithmonë injorohen.
Edhe atje ku komisioni ngatërrohet, ai arrin të dalë më i fuqishëm.
Komisioni mori drejtimin në sigurimin e furnizimit të vaksinave. Megjithëse shmangu një konflikt, ishte më pak i suksesshëm.
Kur vaksinat mbërritën, evropianët panë se Amerika vaksinoi më shpejt qytetarët e saj.
Angela Merkel, ende udhëheqësja më me ndikim edhe kur largohet nga skena, dëshiron që BE-ja dhe me prokurë komisioni të ketë një rol më të madh në kujdesin shëndetësor.
Krizat shëndetësore – nga natyra e tyre, çështjet e jetës dhe vdekjes – tani trajtohen në nivelin evropian, në një ndryshim që mund të vazhdojë.
Planet më afatgjata do të shohin Brukselin me më shumë pushtet.
Kur Jacques Delors ishte presidenti i komisionit, ai mbikëqyri prezantimin e tregut të vetëm dhe vendosi rrugën drejt euros midis 1985-95.
Pak pritej nga francezi kur ai mori detyrën. Komuniteti Ekonomik Evropian (eEE) i atëhershëm në një humnerë. Ashtu si zonja von der Leyen, ai nuk kishte drejtuar një qeveri më parë.
Pas dhjetë vjetësh të Delors, kishte krijuar një BE rrënjësisht ndryshe.
Fati dhe jo udhëheqja ka qenë gjithmonë më e dobishme në drejtimin e Bashkimit Evropian.
Delors përfitoi nga udhëheqësit kombëtar. Po kështu, rrethanat dhe jo aftësitë politike kanë bërë që komisioni i zonjës von der Leyen të marrë më shumë pushtet.
Udhëheqësit kombëtarë janë edhe një herë të lumtur t’i dorëzojnë sovranitetin Brukselit, nëse kjo do të thotë prosperitet dhe shëndet.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ konica.al