Kadare, vetë i magjepsur prej hijeshisë, karakterit, patosit, harmonisë dhe forcës shpirtërore të lëvizjeve, do t’u kushtonte këto vargje valleve tona…
Valle shqiptare, shenja n’erë
Ylbere tirqesh tej-tëhu
Kush ju kërceu ju njëherë
Dhe këmbët rob s’i mbenë te ju?
Askund më shumë sesa në vallet tradicionale shqiptare, nuk vërehet dëshira e njeriut për të fluturuar, për t’u shkëputur nga toka, për të ngelur pezull mes qiellit e tokës, sikur shqiponja e malit.
Askund më shumë sesa në vallet tona, nuk gjenden brenda, lufta, dashuria, dhimbja dhe dëshira për të jetuar.
Në to gjendet lufta e shpatave të mbretit Pirro, dashuria e Mujos e Halilit për trojet e tyre, mërzia e Ajkunës për Omerin, mallkimi i lotit të nënës për vdekjen e djalit, sa herë dora godet tokën.
Në to shprehet dëshira për të jetuar e gëzuar të lumtur jetën, në një botë ku shqiptari, kurre nuk u bë e keqja e askujt, gjithmonë u detyruam të luftojmë për t’u mbrojtur, po kurrë nuk sulmuam.
Në vallet tona tradicionale folklorike, gjendet brumi me të cilin, Zoti krijoi t’birin e Shqiponjës.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Vallja e shqipeve”
“Hajde lule moj shebojë”
