Në shikim të parë, marrëdhëniet transatlantike duken më mirë që kur Donald Trump u largua nga Shtëpia e Bardhë.
Në publik, nuk ka më një president amerikan që sulmon makinat gjermane dhe akuzon Angela Merkel se nuk ka paguar faturat e saj të NATO-s.
Por nga afër, dhe rezulton se mbi gjithçka, nga tregtia dhe taksat te vaksinat e koronavirusit, Presidenti i SHBA Joe Biden po tregon se do të godasë BE-në pikërisht atje ku dhemb.
Propozimi i Biden për të hequr dorë nga të drejtat e pronësisë intelektuale në vaksinat e koronavirusit është një rast perfekt, pasi BE tani ka probleme me këtë.
“Ndryshimi i vërtetë është që administrata e Biden, për habinë tonë më të madhe, përfshirë edhe timin, po ndryshon vërtet narrativën e përgjithshme për këto çështje, të cilën ne nuk e mendonim se do ta bënte,” tha Kathleen Van Brempt, një anëtare belge e Parlamentit Evropian.
Në vetëm disa muaj, Biden ka ekspozuar si marrëzinë në politikën tregtare të BE ndaj Kinës dhe mungesën e ambicies së Evropës në planet për të taksuar shumëkombëshet dixhitale.
Biden duket se është po aq i vështirë sa Trump për çështjet për të cilat BE me të vërtetë kujdeset, si planet e Gjermanisë për të blerë gaz nga Rusia përmes tubacionit Nord Stream 2.
Në disa fronte, ai në të vërtetë po e shtyn Evropën më shumë sesa bëri Trump.
Përpjekja e Biden për një politikë “Blini produkte Amerikan”, duke favorizuar kompanitë amerikane në tenderët e mëdhenj publik, madje po sjell kundërmasa nga kampi i BE.
Njëqind ditë pas administratës së re, evropianët kanë filluar të kuptojnë se po ju ofrohet dashuri mjaft e ashpër nga aleati i tyre.
Masa e befasishme e Biden për të mbështetur publikisht thirrjen e Indisë dhe Afrikës së Jugut për heqjen dorë nga prona intelektuale e vaksinave të koronavirusit ishte vetëm shembulli i fundit në një grup lëvizjesh jo të mira që jo vetëm që bien ndesh me interesat ekonomike të BE-së, por që – ndryshe nga Trump – gjithashtu quhet blof i lidershipit gjoja përparimtar të Brukselit.
Presidentja e Komisionit Ursula von der Leyen të enjten u përpoq në mënyrë të ngjashme të zhvendosë vëmendjen në eksportet e vaksinave, ku Evropa ka qenë një lojtar më i përgjegjshëm global.
Por Van Brempt nga Parlamenti Evropian theksoi se Biden kishte ekspozuar dështimin e Brukselit për të vepruar.
Kina ka qenë një fushë tjetër strategjike ku SHBA-ja ka bërë që BE-ja të duket hipokrite për pontifikimin e “vlerave evropiane”. Udhëhequr nga Gjermania dhe industria e saj më e rëndësishme e makinave, BE nxituan në një marrëveshje tregtare me Pekinin në fund të vitit të kaluar, duke hedhur poshtë shqetësimet në lidhje me të drejtat e njeriut dhe kërkesat nga administrata e Biden për të konsultuar marrëveshjen.
Tani që marrëveshja Bruksel-Pekin po zbërthehet – me anëtarët kryesorë të Parlamentit Evropian që zotohen të mos e ratifikojnë kurrë pasi Pekini të vendosë sanksione mbi ta – Përfaqësuesja e Tregtisë e SHBA Katherine Tai ka sugjeruar me ironi se do të ishte koha për të biseduar.
Më papritur, amerikanët sapo kanë dalë kundër Evropës për drejtësinë e taksave, një kockë mosmarrëveshjeje për një kohë të gjatë midis Brukselit dhe Uashingtonit,.
Ashtu si me tarifat e çelikut dhe bllokimin e OBT-së, Biden ka mbajtur shkopin dhe ka vazhduar kryesisht politikat e Trump.
Por, ndryshe nga Trump, Biden po fiton njëkohësisht terrenin e lartë moral.
Plani i Biden për të taksuar 100 kompanitë më të mëdha në botë do të përfshinte të tilla si Google dhe Facebook, por edhe gjigandë jo-dixhitalë si Volkswagen dhe gjigandi francez i naftës dhe gazit Total.
Berlini dhe Parisi janë tani nën presion për të shpjeguar pse ata nuk do të mbështesnin një taksë minimale më të lartë për shumëkombëshet.
I pyetur nëse ai e mbështeste taksën, Ministri gjerman i Ekonomisë Peter Altmaier javën e kaluar tha se Berlini ende kishte nevojë të “eksploronte efikasitetin dhe qëllimin” e propozimit të SHBA.
Van Brempt nga Socialistët tha se të gjitha këto lëvizje nga Biden rritën presionin mbi BE për t’u bërë më koherente.
“Ne menduam se ai do të rikthente të gjitha gjërat e këqija të Trump, do të fillonte negociatat për çështje shumëpalëshe, do të përpiqej të zgjidhte situatën në OBT, të ishte më diplomatike dhe të bashkohej me Evropën,” tha ajo. “Dhe ai nuk po e bën atë. Kjo është e mrekullueshme, por sigurisht që është shumë konfrontuese, që krejt papritur, ne Evropianët jemi duke ngecur prapa në të gjitha këto çështje progresive, në të cilat ne normalisht udhëheqim”.
Përkthyer dhe përshtatur nga Politico.eu/ konica.al