Presidenti i Koresë së Jugut Moon Jae-in, i cili është aktualisht për një vizitë në SH.B.A., është planifikuar të takohet me Presidentin e Sh.B.A. Joe Biden, pas së cilës të dy palët do të japin një deklaratë të përbashkët.
Disa media amerikane, përfshirë Zërin e Amerikës, kanë thënë që deklarata mund të prekë çështjen e Tajvanit, duke thënë se retorika mund të jetë jo më pak e fortë se deklarata e përbashkët SHBA-Japoni e lëshuar në Prill.
Mund të parashikohen përpjekjet urgjente të SHBA për të tërhequr Korenë e Jugut në “frontin e saj të bashkuar anti-Kinë”.
Por besohet se administrata do t’i rezistojë detyrimit të SHBA. Ndikimi i SHBA mbi interesat thelbësore të Kinës, siç është çështja e Tajvanit, nuk është në përputhje me interesat kombëtare të Koresë së Jugut.
Bërja e kësaj do të ishte ekuivalente me detyrimin nga Uashingtoni për të pirë nga një kupë helmuese. Vlen të përmendet gjithashtu se vërejtjet përkatëse nga zyrtarët amerikanë kanë qenë të paqarta, duke pasqyruar vështirësitë e tyre për të bindur Korenë e Jugut që të marrë plotësisht anën e tyre.
Të gjithë e dinë që Koreja e Jugut mbështetet në SH.B.A. kur bëhet fjalë për sigurinë. Uashingtoni, pra, ka fuqinë për të ndikuar në diplomacinë e Koresë së Jugut. Megjithatë Kina është partneri më i madh tregtar i Koresë së Jugut. Vëllimi i tregtisë midis Kinës dhe Koresë së Jugut është më shumë se vëllimi i përgjithshëm tregtar i Koresë së Jugut si me SH.B.A. ashtu edhe me Japoninë.
Kina është një palë kryesore në zgjidhjen e çështjes së Gadishullit Korean. Gjatë viteve të fundit, Seuli, në përgjithësi, ka bërë përpjekje për të arritur një ekuilibër midis Pekinit dhe Uashingtonit. Forca e saj kombëtare nuk është aq e fortë sa ajo e Japonisë, megjithatë Koreja e Jugut është shumë më e mençur se Japonia në mbajtjen e një ekuilibri diplomatik.
Vizita ndodh ndërsa administrata e Biden po përpiqet shumë të afrojë aleatët e saj për të përballuar së bashku Kinën. Ky skenar paraqet një provë të re për pavarësinë dhe autonominë e politikës së jashtme të Koresë së Jugut. Çfarë përmbajtje do të shkruhet në deklaratën e përbashkët?
Ky do të jetë një gur prove nëse Seuli mund t’u përmbahet parimeve të tij dhe vijës fundore pavarësisht presionit të SHBA.
Çështja e Gadishullit Korean duhet të jetë në krye të agjendës së tyre, por Biden do të mungojë disi për këtë, sepse ai tani është përqëndruar te “Kina”. Koreja e Jugut, një vend që merret drejtpërdrejt me çështjen e Gadishullit Korean, është nën ombrellën e SH.B.A.-së, por nuk ka asnjë fjalë se si SHBA do të siguronin mbrojtjen.
Për momentin, kontradiktat midis SH.B.A.-së dhe Koresë së Veriut janë veçanërisht të spikatura. Seuli shpesh shqetësohet nga mënyra se si të kryhen përpjekjet për promovimin e paqes midis Uashingtonit dhe Pyongyang.
Thelbi i problemit është që Shtetet e Bashkuara kanë formuluar prej kohësh librin e tyre të lojërave në Gadishullin Korean dhe shqyrtimi i saj mbi interesat e Koresë së Jugut gradualisht është margjinalizuar. Kur administrata e Biden merret me këtë çështje, ajo do t’i kushtojë më shumë rëndësi “faktorit Kinë”, në një përpjekje për të devijuar nga llogaritjet tradicionale si denuklearizimi dhe siguria rajonale afatgjatë, për të koordinuar nevojat e SHBA për lojëra të mëdha fuqie.
Kur denuklearizimi në gadishull duket i mundimshëm për tu realizuar së shpejti, administrata e Biden do të gjykojë Korenë e Jugut në këtë çështje si më fitimprurëse. Si rezultat, Uashingtoni do të përdorë të gjitha mjetet për të ngritur një kurth për Korenë e Jugut.
Koreja e Jugut është zhvilluar relativisht shpejt në vitet e fundit, gjë që padyshim ka të bëjë me mënyrën se si ajo merret me Kinën dhe SHBA në një mënyrë relativisht të qëndrueshme. Ajo as nuk i ka bërë jehonë shumë strategjisë së SH.B.A.-së për të shtrënguar Kinën si Japonia, dhe as nuk është sjellë si autoritetet e Partisë Demokratike Progresive në ishullin e Tajvanit, të cilat morën plotësisht anën e SH.B.A.-së për një qëllim iluziv.
Situata e sigurisë me të cilën përballet Koreja e Jugut është më e ndërlikuara. Prandaj është e vështirë për vendin të mbajë një ekuilibër të tillë. Ka duruar më shumë presion dhe ka fituar më shumë gjithashtu.
Në vitet që vijnë, Koreja e Jugut gjithashtu do të duhet të ecë përpara në mënyrë të qëndrueshme në mjedisin kompleks të lojës së fuqisë kryesore në Azinë Verilindore, të mos bëjë asgjë radikale dhe të mos sakrifikojë interesa afatgjata për fitime afatshkurtra.
Shikoni të gjithë rajonin Indo-Paqësor, SHBA ka investuar më së shumti në Azinë Verilindore. Uashingtoni e sheh rajonin si boshtin strategjik më të rëndësishëm për të ruajtur hegjemoninë e tij dhe shpreson të mobilizojë burimet e rajonit për t’i shërbyer interesave të tij hegjemonikë.
Interesi i Koresë së Jugut qëndron në bashkëveprimin krijues me superfuqinë dhe ndërkohë, në maksimizimin e fjalës së saj në formimin e lidhjeve me të, në vend që të përdoret plotësisht si pengu i Uashingtonit.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Policy/ F.H, Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
