MENU
klinika

Editoriali i The Guardian

Britania po kalon nga një krizë në tjetrën dhe Boris Johnson nuk po bën asgjë…

07.01.2022 - 20:39

Nëse partia konservatore do mund të përmblidhej me një fjalë, do të ishte pushtet.

Konservatorët kanë dominuar në shekujt 19, 20 dhe – deri më tani – 21. Udhëheqësit e tyre më të suksesshëm kanë formuar partinë e tyre për të përfituar prej saj.

Boris Johnson fitoi zgjedhjet e fundit duke vënë bast mënyrën e duhur për Brexit.

Por ka një mosmarrëveshje në zemër të partisë konservatore se si duhet të duket ekonomia e ardhshme e Mbretërisë së Bashkuar jashtë BE-së. Kjo pyetje kërkon urgjentisht një përgjigje, jo më pak pasi vendi duket se ka kaluar pandeminë.

Në gjashtë muajt e ardhshëm, Britania pothuajse me siguri do të përballet me një krizë të kostos së jetesës. Inflacioni i lartë mund të shkojë edhe më i lartë përpara se të zbehet.

Johnson e mohon këtë problem ndërsa njerëzit përballen me të ftohtë dhe të uritur në shtëpitë e tyre.

Çmimet janë më të larta nga kostot globale të energjisë, të vendosura nga kartelet si OPEC ose prodhuesit e gazit si Rusia.

Megjithatë, çmimi me të cilin energjia elektrike dhe gazi furnizohet për kompanitë dhe familjet e Mbretërisë së Bashkuar mund të kufizohet dhe një taksë e papritur për kompanitë e naftës të përdoret për të rimbursuar furnizuesit.

Ndërhyrja e shtetit mund të ndihmojë familjet e zakonshme – por ministrat thonë se kjo do të ishte në kurriz të “reputacionit të këtij vendi si qendër e kapitalit dhe investimeve ndërkombëtare”.

Megjithatë asgjë nuk është bërë.

Kur filloi pandemia, mbikëqyrësi i konkurrencës u kërkoi ministrave fuqi për rritjen e çmimeve. Në vend që të jetë në gjendje të penalizojë efektivisht shkelësit, rregullatorit i është dashur të mbështetet kryesisht në ligjet e kufizuara të konkurrencës dhe konsumatorit.

Shumë firma po vendosin çmime sepse munden. Bankat, ndërtuesit e shtëpive dhe kompanitë e naftës kanë raportuar të gjitha fitime të mëdha në muajt e fundit ndërsa shumë votues janë zhytur në borxhe.

Britania nuk po përjeton një krizë papunësie, por një krizë pjesëmarrjeje.

Ka një milion punëtorë më pak se sa do të kishte nëse do të vazhdonte tendenca e mëparshme e hyrjes së më shumë njerëzve në tregun e punës.

Një pjesë e kësaj varet nga Brexit, por kryesisht për shkak se punëtorët, veçanërisht ata me pagë të ulët, po e braktisin shkollën – të paaftë për të arritur në punët që duan për shkak të transportit të pamjaftueshëm ose mungesës së kujdesit të përballueshëm për fëmijët.

Johnson duket i paaftë për të zgjidhur tensionet që ai krijoi për të fituar zgjedhjet e fundit në mënyrë kaq bindëse.

Ai duket i painteresuar që njerëzit nuk mund të përballojnë gjërat themelore në jetë. Një dekadë e sundimit të konservatorëve ka reduktuar infrastrukturën e jetës së njerëzve në mënyrë që mezi t’i mbështesë ata.

Një rritje e taksave që nuk do të kontribuonte në një krizë të kostos së jetesës do të barazonte fitimet kapitale me tatimin mbi të ardhurat.

Por askush në kabinet nuk do ta pranonte këtë. Johnson i shiti votuesit me idenë se ai do të krijonte një ekonomi me paga të larta duke përdorur aftësinë e tregut për të çrrënjosur joefikasitetin.

Por nuk e bëri dot. Ndërkohë vendi po shkon nga kriza në krizë pa asnjë plan për të rregulluar shkakun rrënjësor të problemeve tona.

Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al