“Pyet mjekun” është rubrika më e re, një platformë që bën të mundur kontaktin ndërmjet mjekut dhe pacientit.
Nëse keni ndonjë pyetje, për gjithçka që ju shqetëson në shëndetin tuaj, këtu do të merrni përgjigje nga mjekë me eksperiencë, pa rezervime takimesh dhe duke shmangur radhët e gjata.
Pacienti: Pse obeziteti shkakton diabet?
Mjeku: Indi dhjamor është rezerva kryesore e karburantit të trupit dhe siguron një burim të rëndësishëm energjie të transportueshme që është kritike për mbijetesën kur ushqimi është i pakët. Dendësia e lartë e energjisë dhe natyra hidrofobike e triglicerideve e bëjnë atë një lëndë djegëse pesëfish më të mirë për njësi masë sesa glikogjeni; trigliceridet ruhen kompakt si vaj brenda adipociteve dhe prodhojnë ~ 9,3 kcal për gram kur oksidohen, ndërsa glikogjeni ruhet brendaqelizore si xhel, që përmban afërsisht 2 g ujë për çdo gram glikogjen dhe prodhon vetëm 4,1 kcal për gram kur oksidohet.
Gjatë urisë (mos ngrenies fare), kohëzgjatja e mbijetesës përcaktohet nga madhësia e masës së indit dhjamor. Burrat që janë të dobët vdesin pas përafërsisht 60 ditësh kur nuk hane dhe kur humbet më shumë se 35% e peshës trupore , ndërsa njerëzit me obezitet ekstrem mund të tolerojnë agjërimin afatgjatë; Kohëzgjatja më e gjatë e njohur e agjërimit u raportua te një burrë me obezitet ekstrem, i cili agjëroi për 382 ditë, duke konsumuar vetëm lëngje kalorike, vitamina dhe minerale, duke rezultuar në një humbje prej 60% të peshës trupore pa efekte negative . Indi dhjamor gjithashtu prodhon dhe sekreton adipokina dhe ekzosome, të cilat përfshihen në rregullimin e funksioneve të rëndësishme fiziologjike, si oreksi, funksioni riprodhues dhe veprimi i insulinës .
Akumulimi i një sasie të tepërt të yndyrës trupore shkakton një grup anomalish dhe sëmundjesh metabolike, duke përfshirë rezistencën ndaj insulinës, dislipideminë aterogjene (trigliceridet e larta plazmatike dhe përqendrimet e ulëta të HDL-kolesterolit në plazmë), sëmundjen e mëlçisë yndyrore joalkoolike (NAFLD), mosfunksionimin e qelizave β, prediabet. dhe diabeti i tipit 2. Në përgjithësi, një rritje progresive e BMI (indeksi mases trupore), e cila siguron një indeks të dhjamosjes, shoqërohet me një rritje progresive të rrezikut të zhvillimit të diabetit të tipit 2 . Sidoqoftë, shpërndarja e yndyrës dhe triglicerideve modifikon rrezikun e mosfunksionimit metabolik të shkaktuar nga dhjamosja . Njerëzit të cilët janë obezë me një rritje mbizotëruese të yndyrës ne pjesen e sipërme të trupit (dhjamin nënlëkuror dhe intra-abdominal), si dhe ne përmbajtjen e triglicerideve intrahepatike, përmbajtjen e lipideve intramioqelizore dhe yndyrën pankreatike janë në rrezik më të lartë për të zhvilluar diabetin e tipit 2 sesa ata me një trup të ulët (gluteofemoral ) depozitim ne pjeset e poshtme te trupit te yndyrës. Në fakt, rritja e masës së yndyrës trupore gluteofemorale shoqërohet me ulje të triglicerideve plazmatike dhe rritje të përqendrimit të HDL-kolesterolit, ulje të përqendrimit të glukozës në gjak dhe insulinës në agjërim, rritje të tolerancës orale ndaj glukozës dhe ndjeshmërisë ndaj insulinës dhe ulje të rrezikut të diabetit të tipit 2 .
Diabeti i tipit 2 shkaktohet nga rezistenca ndaj insulinës ne shumë organe, në lidhje me një rënie në funksionin sekretues të insulinës së qelizave β . Rritja në mbarë botën e prevalencës së obezitetit ka të ngjarë të jetë përgjegjëse për rritjen e prevalencës së diabetit të tipit 2, sepse obeziteti ndikon si në veprimin e insulinës ashtu edhe në funksionin e qelizave β.
Nëse keni edhe ju pyetje, dhe doni të merrni një përgjigje të shpejtë nga mjekët e “spitalit tonë online”, klikoni këtu. Identiteti juaj do të mbetet anonim.
