Ka një ngazëllim të pashoq në kampin e Foltores për rezultatin zgjedhor. Me siguri këtyre ju ka humbur orientimi dhe shikojnë gishtin në vend të Hënës. E gjitha ajo që dëgjojmë është sesi bashkimi i një pjese të PD-së me LSI ja doli të tejkalonte fraksionin e Lulzim Bashës. Shifrat ju japin të drejtë. E kanë tejkaluar me dy herë e gjysëm PD-në zyrtare. Kaq mjafton për të deklaruar që në përplasjen Basha-Berisha, i pari humbi. Por përtej kësaj, gjithçka tjetër është dëshpëruese për kampin opozitar.
Konstatimi që të bie menjëherë në sy është se një pjesë e mirë e demokratëve nuk dolën në votim. Kjo tregoi që vërtet Basha nuk frymëzoi por as Berisha nuk mori më shumë se ndjekësit e tij. Dhe të mendosh që të gjithë këta se bashku nuk ja dolën të tejkalojnë as votuesit pensionistë të Ramës, ata që e shtyjmë kohën duke luajtur domino dhe votimin e kanë si variacion, duhet ti kapë të qarët.
Mundja e Lulzim Bashës nuk ka asgjë për tu gëzuar dyshja Berisha-Meta, pasi rezultati është vajtues për ta. Duke llogaritur që nuk morën as një të tretën e votave, në një votim të ardhshëm rezultati i tyre do të jetë edhe më i ulët, pasi askush nuk mendon se pjesa gri, ajo më sqimatarja, do të votojë këtë dyshe.
Vështirë që të mendohet se në të ardhmen ky 14% që votoi Bashën do të rrëshqasë drejt dyshes arkaike. Më tepër të ngjarë ka që këta të bëhen indiferentë.
Rezultati i të dielës nuk ishte një fitore e Berishës. Mbase një hakmarrje, por fitore kurrësesi. Pas kësaj, një e ardhme e errët hapet për opozitën shqiptare.
Fatkeqësisht Basha tregoi se nuk ka qenë vetëm Berisha që e pengonte, por edhe nuhatja e tij politike, instikti, karizma, deri këtu e kishin maksimumin e tyre. Nuk diti që në gjashtë muaj të shfaqte një profil tjetër nga ai që jemi mësuar apo të bënte një hapje të partisë. Dhe tashmë nuk ka kohë dhe as mundësi ta korigjojë. Profili i tij politik është fiksuar në memorjen e zgjedhësve si profili i një humbësi.
Dyshja e Shtëpisë së Lirisë përveç një pjese të ndjekësve të tyre, nuk përfaqëon asgjë të re. Elektorati shqiptar, pavarësisht se është konservator, nuk është aq dritëshkurtër sa të votojë dy udhëheqës që tashmë kanë barazuar Enver Hoxhën sa i takon periudhës aktive në politikë.
E ardhmja e opozitës shqiptare është e errët pasi në skalionin e dytë nuk ka asnjë figurë që mund të marrë komandën.
Ndërkohë Edi Rama vazhdon përparimin e tij në shifra absolute dhe në përqindje. E majta ka fituar 55% të votave.
Nëse ka diçka që konfirmoi kjo fushatë është prania e Erjon Veliaj si destrojer i cili sa herë i duhet Ramës të bëje qesharake ndonjë lëvizje anti Rama, të marrë ndonjë bastion të opozitës si Vora; apo të shkatërrojë federatën kleptokratike të Dukës, Veliaj është ai që i heq telashet. Por kjo nuk ka pse e gëzon opozitën, përveçse duhet ta dëshpërojë pasi edhe nëse një ditë Rama ikën, ai që do të vijë pas tij do të jetë edhe më i pamëshirshëm.