MENU
klinika

Nga The Washington Post

Nuk ka justifikime për gafat e Biden-it!

30.03.2022 - 07:00

Shumë njerëz po e quajnë gafën e Presidentit Biden këtë fundjavë në të cilën ai me sa duket bëri thirrje për largimin e Presidentit Vladimir Putin nga pushteti si një gabim të pafalshëm. Nuk është.

Është pjesë e një modeli shqetësues gabimesh që rrisin në mënyrë të panevojshme rrezikun e një konfrontimi të drejtpërdrejtë me Rusinë.

Ky nuk është aspak gabimi i parë verbal i Biden në lidhje me konfliktin Rusi-Ukrainë.

Në janar, ai la të kuptohet se një “pushtim” mund të mos shkaktojë sanksione perëndimore.

Kohët e fundit, ai u duk se befasoi administratën e tij duke e etiketuar Putinin një “kriminel lufte”. Ai u tha gjithashtu anëtarëve të Divizionit të 82-të Ajror të SHBA-së në Poloni se ata do të dëshmonin trimërinë e ukrainasve “kur të jeni atje”, që dukej se nënkuptonte se trupat amerikane do të hynin në luftime. Ai tha gjithashtu se NATO do të përgjigjej nëse Rusia përdor armë bërthamore në luftën e saj me Ukrainën, duke sugjeruar se aleanca do të përdorte armë taktike bërthamore ose kimike në përgjigje nëse Putini do ta bënte këtë e para.

Shtëpia e Bardhë duhej të sqaronte se Biden nuk kishte ndërmend të dërgonte trupa në Ukrainë dhe këshilltari i sigurisë kombëtare Jake Sullivan tha se presidenti donte të thoshte se “ne do të përgjigjemi në përputhje me rrethanat”.

Ky është një model i frikshëm. Bota shikon që presidenti i SHBA-së ka në dorë udhëheqjen globale.

Ai person duhet të tregojë qetësi dhe maturi gjatë marrjes së vendimeve, duke e ditur se çdo fjalë do të shqyrtohet për të përcaktuar politikat e SHBA.

Paaftësia e vazhdueshme e Biden për të kryer këtë detyrë do të thotë që ndihmësit duhet të “pastrojnë” vazhdimisht vërejtjet e tij dhe të qartësojnë politikën e SHBA.

Dikush pyet veten se çfarë duhet t’i thonë liderët aleatë njëri-tjetrit privatisht për Biden.Gjithashtu duhet të pyesim veten se çfarë mendon Putin për gjithë këtë.

Ne e dimë se nacionalisti rus beson gjëra të pavërteta. Ai është gjithashtu paranojak, siç dëshmohet nga besimi i tij se zgjerimi i NATO-s kërcënoi Rusinë, edhe pse NATO ka hequr dorë nga vendosja e përhershme e trupave aleate në territorin e vendeve të ish-Bashkimit Sovjetik ose të Traktatit të Varshavës.

Kështu, Putini mund të besonte lehtësisht se gafat e Bidenit janë politika e vërtetë e SHBA-së dhe se kthimet e Shtëpisë së Bardhë kanë për qëllim ta mashtrojnë atë.

Putin erdhi në pushtet në vitin 1999, menjëherë pas fushatës së bombardimeve të NATO-s kundër aleatit tradicional rus Serbisë. Slobodan Millosheviç, presidenti serb, luftërat e të cilit në Ballkan dhe spastrimi etnik shkaktuan atë fushatë, u arrestua dhe u gjykua përfundimisht për krime lufte. Millosheviçi vdiq në një burg të Kombeve të Bashkuara pranë Hagës në vitin 2006.

Putin, i cili qartazi beson se është një figurë historike që do të rivendosë madhështinë ruse, me siguri nuk do ta lejojë veten të pësojë një fat të ngjashëm.

Nëse ai mendon se nuk ka asgjë për të humbur nga përshkallëzimi i konfliktit në Ukrainë, kush e di se për çfarë është i aftë?

Ka dy mënyra të mundshme për të shpjeguar gafat e Bidenit. E para është se deklaratat e ndihmësve të tij janë një pasqyrim më i saktë i politikës së SHBA. E dyta është se atij i mungon filtri i nevojshëm për të mbajtur private mendimet private.

I dyti është shpjegimi më i mundshëm, pasi do të ishte në përputhje me tendencën e Bidenit për të bërë komente fyese para se të ishte president.

 Kur është nën presion ose është i lodhur, ai është i prirur të sulmojë dhe të bëjë gabime.

Kjo është thjesht një pjesë e asaj që ai është. Por ajo që është e lezetshme ose e justifikueshme.

Amerikanët e të gjitha shtresave politike nuk duan një luftë aksidentale me Rusinë të shkaktuar nga emocionet e dy burrave. Shifrat duhet ta bëjnë të qartë, si publikisht ashtu edhe privatisht, se qëndrimet e  Bidenit janë të papranueshme.

Ndoshta kjo do ta bindë atë t’i përmbahet skenarit. Ne duhet të shpresojmë se do të ndodhë, për të gjithë ne.

Burimi: Washington Post

Përktheu dhe përshtati: Konica.al