MENU
klinika

Financial Times/ Lufta në Ukrainë

Si shpjegohet qetësia në tregjet globale të aksioneve?

30.03.2022 - 13:03

Lufta financiare e perëndimit kundër Rusisë ka qenë dramatike. Tregjet e mallrave janë kaotike, duke nxitur tashmë inflacion të lartë të pakëndshëm, dhe si rezultat, parashikimet e rritjes ekonomike globale janë ulur. Shumë biznese përballen me goditje të mëdha nga daljet e tyre nga Rusia.

Megjithatë, shumë investitorë dhe analistë janë befasuar me pasojat jashtëzakonisht modeste për sistemin financiar global dhe mungesën e reagimeve më të gjera dhe serioze deri më tani. Pas thellimit fillimisht të shitjes globale të aksioneve, Indeksi Botëror i Gjithë Vendeve MSCI tani është rikthyer mbi nivelin e tij të paraluftës dhe indeksi i paqëndrueshmërisë Vix, një tregues për sa shumë frikë ka në tregje, ka rënë nën nivelin e tij të gjatë, mesatare e termit, që tregon një rënie të ankthit.

“Jam i shokuar se sa elastik kanë qenë tregjet,” thotë Robert Michele, shefi i investimeve të JPMorgan Asset Management, krahu i investimeve prej 3 trilion dollarësh të bankës amerikane. “Unë e kam bërë këtë për më shumë se 40 vjet dhe nuk mbaj mend një rast kur të keni pasur një tronditje të kësaj përmasash pa krijuar diku presion sistemik.”

Megjithatë, disa ekspertë kanë frikë se kriza mund të sjellë ende disa surpriza të këqija, me pasojat financiare që ende duhet të ndjehen plotësisht. Për më tepër, ka shumë faktorë të tjerë që tronditin sistemin financiar për momentin: nga rritja e inflacionit, rritja e normave të interesit, stoqet e teknologjisë nën presion, problemet e borxhit në botën në zhvillim dhe koronavirusi i zgjatur, të gjitha këto mund të ndërveprojnë me njëri-tjetrin në rrezik dhe mënyra të paparashikueshme për të krijuar probleme të paparashikuara.

“Është pak befasuese që asgjë nuk ka ndodhur deri më tani, por janë ditët e para”, thotë Richard Berner, drejtori i parë i Zyrës së Kërkimeve Financiare të Thesarit të SHBA-së, i krijuar pas krizës së vitit 2008 për të monitoruar botën për rreziqet sistematike. “Mund të ketë ende dobësi që fshihen që nuk janë menjëherë të dukshme dhe ne nuk do ta dimë natyrën e tyre derisa goditjet t’i ekspozojnë ato. Fatkeqësisht, ndonjëherë kështu funksionon.”

“E parakohshme për të shpallur fitoren”
Tregjet financiare janë ato që shkencëtarët e quajnë një sistem kompleks adaptiv, si klima e planetit tonë, një koloni milingonash ose trupi i njeriut, ku një mori komponentësh të pavarur mund të ndërveprojnë në mënyra të papritura. Kjo mund të çojë në sjellje kolektive që është e vështirë të parashikohet nga vëzhgimi i secilit faktor individualisht.

Sistemet komplekse adaptive janë në thelb të vështira për t’u kuptuar. Ato gjithashtu mund të jenë jashtëzakonisht elastike dhe kataklizmike të brishta, shpesh duke u përshtatur dinamikisht ndaj pengesave, por herë pas here duke iu nënshtruar një kombinimi toksik të dështimeve në dukje të vogla të pavarura.

Ndërprerja e madhe e energjisë në Amerikën e Veriut në vitin 2003 ndodhi për shkak të pemëve të tejmbushura që preknin disa linja elektrike në Ohio, gjë që më pas u ndërtua nga një gabim softuerësh dhe gabim njerëzor. Më tragjikisht, fundosja e tragetit koreano-jugor MV Sewol në vitin 2014 u shkaktua nga shumë pak ujë ballast, shumë ngarkesë dhe një kthesë e vështirë, dhe çoi në vdekjen e 304 personave.

Dy javë më parë Rusia shmangu një mospagim të borxhit sovran, duke dorëzuar papritur më shumë se 117 milionë dollarë në pagesa interesi për kreditorët jashtë shtetit, pavarësisht sanksioneve drakoniane të vendosura ndaj vendit. Megjithatë, pak presin që Moska të qëndrojë aktuale mbi detyrimet e saj për një kohë të gjatë.

Testi tjetër i madh do të vijë më 4 prill, kur një obligacion prej 2 miliardë dollarësh, i mbajtur si nga investitorët vendas ashtu edhe nga ata ndërkombëtarë, do të vijë për t’u shlyer. Pavarësisht, pas 25 majit, regjimi i sanksioneve të SHBA-së forcohet më tej, duke ndaluar çdo subjekt amerikan të marrë ose transferojë para në ose nga shteti rus, duke e bërë një mospagim shumë më të mundshëm.

“Rreziku i mospagimit të Rusisë dhe potenciali për humbje të investitorëve mbetet shumë i lartë duke pasur parasysh përkeqësimin e dukshëm që kemi parë në aftësinë dhe vullnetin e qeverisë për të përmbushur detyrimet e saj të borxhit javët e fundit”, paralajmëroi Moody’s, agjencia e vlerësimit në një raport javën e kaluar.

Mospagimi i fundit i Rusisë në vitin 1998 goditi shumë banka ndërkombëtare, shkaktoi kolapsin e fondit të madh të mbrojtjes LTCM dhe çoi në një varg rrënimesh që e lanë sistemin financiar global të lëkundur. Ndoshta bota do të përballet me një vazhdim të dhimbshëm? Ndoshta, por nuk ka gjasa të shkaktohet thjesht nga dështimi i Rusisë në borxhin e saj sovran, thonë analistët. Në terma relativë, ekspozimi ndërkombëtar ndaj Rusisë sot është një fraksion i asaj që ishte në vitin 1998, kur shumë fonde mbrojtëse dhe banka kishin ngarkuar bonot e Moskës.

“Që diçka të krijojë probleme për një sistem kompleks, duhet të integrohet në të. Rusia thjesht nuk është aq e integruar në sistemin financiar global,” thotë Richard Bookstaber, një ekspert veteran i menaxhimit të rrezikut i cili ishte shefi i rrezikut të Salomon Brothers në vitin 1998. “Po, është një stres më shumë për sistemin, por a mund ta bëjë diçka si LTCM sot? Unë nuk mendoj kështu.”

Përpara pushtimit të Ukrainës, investitorët e huaj mbanin afërsisht 20 miliardë dollarë të borxhit të Rusisë në dollarë dhe obligacione në rubla me vlerë 37 miliardë dollarë, sipas bankës qendrore të vendit. I madh, por jo i mjaftueshëm për të krijuar një tronditje të madhe edhe nëse ka një dështim. Për më tepër, për investitorët e bllokuar në letrat me vlerë ruse, si BlackRock dhe Pimco, dëmi tashmë është bërë.

Sanksionet perëndimore kanë goditur tregjet financiare të vendit, që do të thotë se shumë investitorë në thelb kanë fshirë zotërimet e tyre të borxhit rus. Prandaj, askush nuk do të befasohet nëse pagesat e Moskës pengohen nga regjimi drakonian i sanksioneve, edhe nëse Rusia mbetet e gatshme t’i shërbejë borxhet e saj.

As bankat ndërkombëtare nuk duken veçanërisht të cenueshme. Drejtoresha menaxhuese e FMN-së, Kristalina Georgieva, ka vlerësuar se ekspozimi i përgjithshëm i huadhënësve të huaj ndaj Rusisë arrin në rreth 120 miliardë dollarë, i cili, megjithëse jo i parëndësishëm, ishte “jo i rëndësishëm sistematikisht”, tha ajo për CBS në mars.

Michele në JPMorgan Asset Management pajtohet. “Ne e kaluam fundjavën e parë duke kaluar nëpër të gjitha bankat dhe duke u përpjekur të gjenim se ku do të ishte aksidenti. Ne thjesht nuk gjetëm asnjë, pavarësisht se kërkuam, kërkuam dhe kërkuam,” thotë ai. “Për shkak të krizës globale financiare dhe kuadrit rregullator që u vendos, bankat janë të ngarkuara me rezerva, bufera dhe kapital.”

Një përsëritje e debakli LTCM është gjithashtu e pamundur. Disa fonde mbrojtëse padyshim po ushqejnë goditje të dhimbshme, por niveli i ekspozimit ndaj borxhit dhe derivateve që LTCM kishte përdorur për të zmadhuar bastet e saj është i padëgjuar këto ditë. Leva totale neto e fondeve mbrojtëse ishte 48 për qind në fillim të vitit 2022 dhe ekspozimi bruto i tregut ishte rreth 260 për qind, sipas të dhënave të Goldman Sachs. Ekspozimi bruto i LTCM në treg në 1998 ishte 25 herë më i madh se kapitali i saj.

“Shkalla e levës nuk është aspak afër asaj që ishte në kohën e LTCM,” thotë Bookstaber, bashkëthemelues i Fabric, një konsulencë për menaxhimin e rrezikut. “Kjo nuk do të thotë se nuk ka rreziqe, por nuk mendoj se Rusia është e mjaftueshme” për një krizë sistematike.

Frika për një tjetër krizë financiare ka qenë një problem që nga ajo e fundit. Çdo muaj për më shumë se një dekadë, Banka e Amerikës ka anketuar klientët investitorë për atë që ata e konsiderojnë rrezikun më të madh me të cilin përballen tregjet. Ai ka tendencë të pasqyrojë çdo gjë që është në titujt e gazetave në atë kohë, nga kriza e borxhit të eurozonës te ngadalësimi i ekonomisë së Kinës, gabimet e bankës qendrore ose zgjedhjet presidenciale në SHBA, luftërat tregtare dhe pandemitë.

Edhe pse shumë prej këtyre rreziqeve janë shfaqur, është e jashtëzakonshme se sa pak kanë shkaktuar ndonjë problem serioz. Tregu global i aksioneve është rikthyer 168 për qind që nga sondazhi i parë i Bankës së Amerikës në korrik të vitit 2011, kur shqetësimet mbi aftësinë paguese të eurozonës tronditën tregjet.

Megjithatë, disa shqetësohen se një dështim i Rusisë, nëse ndodh, mund të rezultojë ende destabilizues, edhe nëse tani pritet gjerësisht. “Çështja e vërtetë është ajo që ndodh në kohën e paracaktuar, dhe kjo nuk ka filluar ende. Kështu që është e parakohshme të shpallësh fitoren”, thotë Reinhart. “Drama nuk ka mbaruar. Ne kaluam aktin e parë, por do të vijnë shumë akte të tjera.”

Rreziqet brenda ekonomisë reale
Stresi në tregjet e mallrave është ilustrues se pse shumë mbeten të kujdesshëm. Rusia mund të mos jetë sistematikisht e rëndësishme për sistemin financiar, por mund të jetë e tillë për botën e burimeve natyrore.

Perspektiva e reduktimit të furnizimeve me energji dhe mallra ka bërë që çmimet e naftës, produkteve ushqimore dhe metaleve të rriten. Kjo ka goditur kompanitë e mëdha tregtare si Glencore, Trafigura dhe Vitol, të cilat ndihmojnë në lëvizjen e aktiveve fizike nëpër terminalet dhe objektet e magazinimit të botës dhe mbështeten në kontratat e derivateve për t’u mbrojtur nga çmimet që lëvizin në mënyrë të pafavorshme ndërmjet kohës së blerjes dhe dorëzimit.

Për t’u mbrojtur nga mospagimi, shtëpitë e kleringut dhe ndërmjetësit që veprojnë si ndërmjetës tregtarë kanë rritur sasinë e marzhit ose kolateralit në para, klientët e tyre duhet të ofrojnë për të mbështetur këto tregti. Sa më shumë paqëndrueshmëri, aq më shumë marzhë duhet të postojnë tregtarët.

Marzhi u kthehet tregtarëve kur mallrat dorëzohen, por kompanitë tregtare janë përballur me kërkesa të menjëhershme për të gjetur miliarda dollarë, duke vënë një tendosje të rëndë në likuiditetin e tyre. Çmimet e obligacioneve të disa prej kompanive më të mëdha të industrisë janë vënë nën presion pasi kreditorët kanë frikë se mund të ndodhin aksidente. Organi tregtar i industrisë evropiane madje u ka kërkuar bankave qendrore “mbështetje të likuiditetit emergjent me kohë të kufizuar” për të ndihmuar në trajtimin e “presionit të patolerueshëm të likuiditetit të parave të gatshme”.

Ka shumë mënyra se si tregjet e trazuara të mallrave mund të jehojnë në mënyra të rrezikshme, nga shkaktimi i krizave ushqimore që shkaktojnë trazira politike në botën në zhvillim, deri te presioni mbi zyrat qendrore të kleringut, ndërmjetësve të ngjashëm të shërbimeve për sistemin e tregtimit të derivateve, të cilëve iu dha një rol i zgjeruar si tampon rreziku në vazhdën e krizës financiare të vitit 2008.

Megjithatë, mënyra më e mundshme që Rusia mund të ndezë një zjarr më të gjerë është thjesht koha e vështirë e krizës dhe ndikimi në bankat qendrore. Në vend të kanaleve tipike financiare të një krize, kjo ngjitje operon përmes ekonomisë reale.

Çmimi i çdo gjëje, nga gjysmëpërçuesit dhe formulat për bebe tek drithërat dhe çeliku tashmë ishte rritur në qiell në vazhdën e pandemisë, duke i detyruar bankat qendrore të kalojnë papritur nga përpjekja për të stimuluar rritjen ekonomike në luftimin e inflacionit. Lufta tani ka tronditur furnizimet e burimeve kryesore si potasi, gazi neoni, nikeli, misri dhe gruri nga Rusia dhe Ukraina, dy nga prodhuesit më të mëdhenj në botë të këtyre mallrave, duke përkeqësuar perspektivën e inflacionit.

Reinhart thekson se pjesa e ekonomive të përparuara me norma inflacioni mbi 5 për qind ose më lart është rritur nga zero një vit më parë në pothuajse 60 për qind në shkurt 2022, madje edhe përpara se ndërprerjet Rusi-Ukrainë të filtroheshin plotësisht. Kjo mund t’i detyrojë bankat qendrore të rrisin normat e interesit në mënyrë shumë më agresive sesa do të dëshironin, për të shmangur pritshmëritë e inflacionit që të mos ankorohen plotësisht nga objektivat e bankës qendrore, argumenton ajo.

Me fjalë të tjera, Rusia mund të rezultojë të jetë një top dëbore inflacioniste që shkakton një ortek rritjesh agresive të normave të interesit, dhe nga ana tjetër e merr në befasi sistemin financiar, të vetëkënaqur se politika monetare do të mbetet e lehtë përgjithmonë.

Bookstaber është ndër ata që janë të shqetësuar nga kjo mundësi.

“Rreziqet sistemike rrallë janë diçka delikate, edhe nëse nënvlerësohen. Zakonisht janë gjërat që ne dimë, por të injoruara,” thotë ai. “Gjithçka që kemi vërejtur në historinë e fundit është një regjim i lehtë monetar. Njerëzit që vënë bast për vazhdimin e kësaj mund të jenë në një surprizë të keqe.”

/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Financial Times

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Goditja e re energjetike

Putin, Ukraina dhe ekonomia globale