Pas vitesh reagimi pasiv perëndimor ndaj aventurizmit të tij – në Gjeorgji, Krime, Siri dhe gjetkë – Vladimir Putin mendoi se mund të niste pushtimin e Ukrainës. Ishte një llogaritje e gabuar, por jo e paarsyeshme.
Një reagim i shpejtë i Presidentit Biden ndoshta nuk ishte rezultati që shërbimet e inteligjencës së Putinit e renditën si më të mundshëm. Pasi kishte përkrahur braktisjen e Sirisë (si zëvendëspresident) dhe Afganistanit (si president), guximi i Bidenit nuk pritej.
Me fillimin e konfliktit, realistët e politikës së jashtme në të gjithë spektrin ideologjik menduan (si shumë të tjerë) se lufta do të ishte një goditje në favor të Rusisë.
rezultat do të kishte virtytin e thjeshtësisë strategjike. Vija e kuqe kundër agresionit rus mund të ishte vendosur në kufijtë e paprekshëm të vendeve të NATO-s. Thirrja e nenit 5 – pjesa e mbrojtjes reciproke të Traktatit të Atlantikut të Veriut – do të kishte shmangur nevojën për zgjedhje të vështira strategjike.
Megjithatë, Ukraina refuzoi të bashkëpunonte në historinë e rënies së saj.
Një kombinim i udhëheqjes së shkëlqyer kombëtare nga Volodymyr Zelensky, guximi i përhapur patriotik, armët e siguruara nga NATO dhe paaftësia e rëndë ruse ka ndryshuar situatën.
Por në vend që të vritet me lehtësi, gjigandi i armatosur po merr kohë për të rindërtuar, rifurnizuar dhe rishqyrtuar opsionet e tij.
Shefi i shtabit të presidentit ukrainas Zelensky: Perëndimi e nënvlerësoi trimërinë e Ukrainës. Tani, po nënvlerëson brutalitetin e Rusisë.
KJo mbetet një humbje afatgjatë për interesat e SHBA-së. Argumenti shkon kështu:
Një ngërç i përgjakshëm në Ukrainë – me krime të tilla si rrafshimi i Mariupol dhe Kharkiv – nuk është vetëm një makth humanitar. Vazhdimi i kësaj lufte të pafitueshme do të shkaktonte destabilizim.
Sa kohë do të qëndrojë Evropa e bashkuar kundër Putinit kur vendet të përballen me mungesë energjie, me humbje të vendeve të punës dhe strehimin e miliona refugjatëve të tjerë përtej 4 milionëve që vlerësohet të kenë ikur tashmë?
Si do të reagojnë britanikët kur te përjetojnë, një rritje prej 50 për qind ose më shumë në kostot e energjisë?
Ekonomia e SHBA-së nuk është aq e varur sa ajo e Evropës nga marrëdhënia e saj ekonomike me Rusinë.
Disa ekspertë të politikës së jashtme paralajmërojnë gjithashtu se rrëzimi i Rusisë mund ta kthejë atë në një shtet terrorist, si Koreja e Veriut, ndërkohë që ajo është gjithnjë e më afër Kinës për mbështetje.
“Sfida kryesore sot,” argumentoi së fundmi në Foreign Affairs Samuel Charap i Rand Corp. “është se rezistenca e guximshme e Ukrainës – madje e kombinuar me presionin gjithnjë e më të madh perëndimor ndaj Moskës – ka shumë pak gjasa të kapërcejë avantazhet ushtarake të Rusisë, e lëre më të rrëzojë Putin.
Pa një lloj marrëveshjeje me Kremlinin, rezultati më i mirë është ndoshta një luftë e gjatë dhe e mundimshme që Rusia ka gjasa ta fitojë gjithsesi.
“Një konflikt i tillë i zgjatur, paralajmëroi ai, do të “çimentonte nivelin aktual ekstrem të armiqësisë midis Rusisë dhe Perëndimit”, i cili do të minonte interesat e SHBA-së në stabilitetin rajonal dhe global në terma afatgjatë.
Ka të paktën tre probleme me këtë qasje:
Së pari, çdo paqe e mundshme dhe e nxituar që u detyrohet ukrainasve do të përfshinte pothuajse me siguri lëshime territoriale ndaj Rusisë.
Kjo do të përbënte një tjetër dështim masiv të parandalimit, duke e ftuar në thelb Putinin të kërcënojë dhe frikësojë vendet joanëtare të NATO-s.
Së dyti, ndërkohë që ofrimi i armëve për ushtrinë ukrainase mund të rrisë përfundimisht një rrezik të konfliktit të drejtpërdrejtë të NATO-s me Rusinë, nuk duket ende se jemi afër kësaj.
Së treti, ky mund të jetë shansi më i mirë, dhe ndoshta i vetmi, i brezit tonë për të zbatuar kufijtë e vërtetë mbi kërcënimin më të madh për paqen evropiane dhe botërore.
Nën udhëheqjen e Putinit, Rusia është tashmë një shtet mashtrues terrorist, i lidhur ngushtë me Kinën. Si do ta bëjë më të mundshëm stabilitetin global akomodimi efektiv i agresionit barbar të Rusisë?
Mbledhja e popujve të tyre për të pranuar barrën e përkohshme ekonomike të nevojshme për t’u përballur me Putinin është tani sfida kryesore për liderët evropianë dhe presidentin e SHBA.
Nuk do të jetë e lehtë, por sigurisht që do të jetë më e lehtë sesa të ndjekësh shembullin e Zelenskyt.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Cari’ që gremis Rusinë dhe po shkatërron Europën
“‘Gjeni rubla’ nëse doni naftë, drithëra ose metale nga ne!”
“Nëse Putin do ishte në pushtet, s’do lejonte NATO-n të…”
