Angela Merkel u largua nga posti i kancelares në fund të vitit të kaluar me një tufë lulesh,ovacionw në Bundestag, një takim me grusht me pasardhësin e saj Olaf Scholz dhe një vlerësim prej 68 përqind.
Rrallëherë për një udhëheqëse kombëtare, ajo u largua nga posti me kushtet e saj, duke mbetur politikania më e njohur e Gjermanisë deri në javën që u largua.
Më pak se tre muaj më vonë, Rusia pushtoi Ukrainën – duke e vënë menjëherë në dyshim trashëgiminë e saj.
Gjermania e shekullit të 21-të që ajo ndërtoi është jashtëzakonisht e varur nga energjia ruse falë viteve të angazhimit të turpshëm me regjimin e Vladimir Putinit, duke i vendosur interesat e biznesit gjerman fuqimisht mbi shqetësimet e aleatëve lindorë të BE-së.
Po provon një gabim katastrofik – dhe një gabim që ende po kufizon gatishmërinë e Berlinit për të mbështetur Ukrainën.
Vetë Merkel ka folur shumë pak që nga largimi i detyrës. Ajo pohon se do të fokusohet në shkrimin e kujtimeve të saj.
Por në një fjalim të saj publik që nga largimi, ajo mbrojti vendimin e saj për të mbajtur Ukrainën dhe Gjeorgjinë jashtë NATO-s në vitin 2008, një vendim që ishte në kundërshtim me dëshirat e presidentit të atëhershëm të SHBA George W. Bush dhe aleatëve lindorë të NATO-s si Estonia.
Merkel, së bashku me presidentin francez Sarkozy, thuhet se ishin të shqetësuar se të dy vendet nuk ishin ende mjaftueshëm të qëndrueshme dhe se pranimi i shpejtë mund të nxiste tensionet me Rusinë.
Putin vazhdoi të pushtonte Gjeorgjinë vetëm disa muaj më vonë.
Muajin e kaluar, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky fajësoi Merkelin për guximin e Putinit.
“Unë ftoj Merkel dhe Sarkozy të vizitojnë Bucha dhe të shohin se në çfarë ka sjellë politika e koncesioneve ndaj Rusisë në 14 vitet e fundit”, tha ai.
Në një farë mënyre, Merkel ka filluar të duket si Tony Blair, e lavdëruar në pushtet, por trashëgimia e të cilit harrohet shpejt pas largimit nga detyra.
Të dy liderët dikur dukeshin politikisht të pandalshëm.
Ndërsa Blair vazhdon të japë intervista në media për gjithçka, nga politika e arsimit të lartë në Ukrainë, elitat e partisë laburiste debatojnë nëse miratimi i tij është i dobishëm për liderin aktual laburist Keir Starmer.
Kjo është një kthesë mjaft e jashtëzakonshme e ngjarjeve: Blair është i vetmi lider laburist që ka fituar zgjedhjet e përgjithshme britanike që nga viti 1974.
Ashtu si me Merkelin, dështimi më i madh i Blair ishte në politikën e jashtme.
Shumë në Britani ndoqën shembullin e Blair-it në atë kohë. Rreth 54 për qind e britanikëve të anketuar në 2003 menduan se vendimi për të shkuar në luftë në Irak ishte i drejtë.
Në vitin 2015, vetëm 37 për qind ishin dakord.
Në mënyrë të ngjashme, politika e çuditshme e Merkelit ndaj Rusisë gjeti mbështetje të gjerë në mesin e publikut gjerman përpara se pushtimi rus i Ukrainës t’i bënte kaq të qarta pasojat e politikës së jashtme Merkeliste.
Sondazhet e kryera që nga pushtimi ukrainas tregojnë se shumica e gjermanëve tani mbështesin një linjë më të ashpër ndaj Rusisë se në çdo moment të historisë moderne. Sondazhet rregullisht gjejnë mbështetje të shumicës për sanksione më të ashpra, dërgesa të armëve të rënda në Ukrainë dhe pavarësi nga energjia ruse.
Rreth 83 për qind e konsiderojnë tani të rëndësishme që Gjermania të bëhet më pak e varur nga Kina .
Para pushtimit, publiku kryesisht kundërshtoi dërgimin e armëve në Ukrainë dhe ishte i ndarë nëse qëndrimi ushtarak rus duhet të përballej me sanksione më të ashpra.
Një publik që dikur pranoi pragmatizmin e Merkelit, duke vendosur interesat e biznesit në qendër të politikës së jashtme gjermane, tani po e sheh se sa dritëshkurtër ishte ajo strategji.
Pasi erdhi në pushtet në vitin 2005, Merkel u ul përballë Blair në shumë samite diplomatike në vitet e para të kancelarit të saj.
Ajo ishte figura e fundit e madhe evropiane që ndau arenën politike me të. Ajo tani mund të jetë duke përjetuar një fat të ngjashëm me liderin e saj centrist: teksa historia përparon, bashkatdhetarët e saj mund të zhgënjehen gjithnjë e më shumë me trashëgiminë e saj.
Burimi: The Spectator
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
