Provat tregojnë se njerëzit po bëhen gjitnjë e më të vetmuar, duke çuar në probleme të shëndetit mendor dhe fizik për të gjitha moshat.
Rezultatet paraprake të një studimi të Universitetit të Harvardit të kryer në tetor 2020 zbuluan se 36% e amerikanëve raportuan se ndjeheshin “vërtet të vetmuar”. Midis grupeve specifike të njerëzve, ky numër ishte edhe më i lartë, me 61% të pjesëmarrësve të moshës 18-25 vjeç dhe 51% të nënave me fëmijë të vegjël, që raportuan se ndiheshin “shpesh” ose “pothuajse gjithmonë” të vetmuara. Përveç kësaj, ka prova të shumta që të rriturit e moshuar kanë përjetuar një rritje të vetmisë që nga fillimi i pandemisë.
Vetmia ka implikime më të gjera për shëndetin tonë mendor dhe fizik. Nuk është e vështirë të kuptosh se si ajo çon në depresion, një problem në rritje në SHBA, por jo vetëm. Tek të rriturit e moshuar, vetmia rrit rrezikun e zhvillimit të demencës, ndërhyn në aftësinë e tyre për t’u kujdesur për veten dhe rrit rrezikun e zemrës. Vetmia lidhet edhe me vdekjen më herët. Tek adoleshentët dhe të rinjtë, vetmia rrit gjasat për dhimbje koke, dhimbje stomaku, shqetësime të gjumit dhe përdorim kompulsiv të internetit.
Neuroshkencëtarët kanë zbuluar se ndjenja e vetmisë ndryshon strukturën dhe funksionin e trurit tonë në zonat që lidhen me njohjen, reagimin ndaj stresit dhe emocionet. Studimet e imazhit të trurit kanë zbuluar gjithashtu se vetmia lidhet me shënuesit biologjikë për sëmundjen e Alzheimerit.
Raporti i fundit i Harvardit ofron një zhytje të thellë se kush vuan më shumë nga vetmia dhe mënyrat më të mira për të lehtësuar këtë problem. Ata zbuluan, për shembull, se të rinjtë e moshës 18-25 vjeç, kanë qenë veçanërisht të prekshëm ndaj vetmisë gjatë pandemisë Covid-19.
U zbulua gjithashtu se njerëzit që ndihen të vetmuar priren të jenë më kritikë ndaj vetes dhe të tjerëve dhe kanë më shumë gjasa të presin refuzim social.
Raporti mbron dy zgjidhje kryesore.
– E para përfshin edukimin e njerëzve se si vetmia ndryshon perceptimet për veten dhe të tjerët, dhe teknikat e mësimdhënies për të riformuluar këto perceptime negative. Kjo përfshin informimin e njerëzve se sa e përhapur është vetmia për të reduktuar ndjenjat e turpit dhe inkurajimin e njerëzve të vetmuar që të kontaktojnë të tjerët, edhe pse ata mund të ndihen të prirur për t’u refuzuar.
– Së dyti, raporti mbron gjithashtu një reagim më të gjerë publik që rrit ndërgjegjësimin për rëndësinë e mbajtjes dhe krijimit të lidhjeve sociale. Ai sugjeron një qasje me dy drejtime: lidhjen e njerëzve me të tjerët përmes platformave dixhitale si Facebook, Instagram, TikTok, Tëitter, Pinterest dhe Google, dhe organizata lokale si shkolla, institucione fetare dhe biblioteka.
Raporti rekomandon futjen e lidhjeve sociale në shoqërinë tonë. Shembuj të kësaj përfshijnë sigurimin që mjekët të pyesin për vetminë në kontrollet vjetore dhe të lidhin pacientët e vetmuar me burimet e komunitetit; inkurajimi i shkollave për të ndihmuar në lidhjen e prindërve me njëri-tjetrin dhe për t’u siguruar që çdo fëmijë të ketë një marrëdhënie besimi me një të rritur shkollor; kolegjet që krijojnë komunitete në të cilat studentët ndjejnë se i përkasin; qendrat e të moshuarve që gjejnë mënyra për të lidhur të rinjtë me të moshuarit; dhe vendet e punës duke gjetur mënyra për t’u kontaktuar me punonjësit dhe për të krijuar mundësi sociale për kolegët.
Burimi: Psychology Today