Sa larg duhet të shkojë Evropa?
Në egërsinë dhe shkallën e tij, pushtimi i Ukrainës në shkurt nga Vladimir Putin e kapi perëndimin të papërgatitur.
Por që atëherë, Bashkimi Evropian na ka befasuar me shpejtësinë, unitetin e reagimit të tij.
Në kontrast të plotë me Britaninë, një skemë bujare e refugjatëve në mbarë BE-në u krijua shpejt. Një dërgesë e armëve mbrojtëse përtej kufirit ukrainas ka ofruar ndihmë të paçmueshme ushtarake për Kievin.
Shkalla e sanksioneve ndaj individëve, bankave dhe bizneseve ka qenë e paprecedentë.
Por, edhe pse këto masa po miratoheshin, vendet anëtare të BE-së po i jepnin Putinit miliarda paund çdo javë për të paguar importet e naftës dhe gazit rus.
Siç ka theksuar vazhdimisht presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelenskiy, varësia energjetike evropiane nga Moska ka siguruar karburantin financiar për të drejtuar makinën e luftës brutale të Kremlinit.
Ndaj, shkëputja e kësaj marrëdhënieje është jetike, pasi Brukseli synon të bëjë presion ndaj Rusisë që të tërhiqet dhe të sigurojë autonomi strategjike në të ardhmen.
Por në mes të një krize të kostos së jetesës dhe me një recesion global në horizont, një embargo e energjisë mbart rreziqe të konsiderueshme të inflacionit të mëtejshëm, mungesave dhe mjerimit të konsumatorëve.
Siç tha këtë javë ministri i ekonomisë i Gjermanisë, Robert Habeck: “Ne do të dëmtojmë veten tonë, kjo është e qartë”.
Në këtë sfond, ndalimi i importeve të naftës i propozuar të mërkurën nga presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, vendos një ekuilibër të mirë midis ambicies dhe kujdesit.
Sipas planit, furnizimi rus me naftë bruto do të ndalohej brenda gjashtë muajve, dhe produktet e rafinuara deri në fund të vitit.
Vendeve si Hungaria dhe Sllovakia, ekonomitë e të cilave nuk kanë hapësirë ekuivalente për manovrim, u është ofruar një përjashtim deri në vitin 2023, por po kërkojnë më shumë kohë.
Pasojat do të jenë të rënda: do të jetë një detyrë e madhe për të rimbursuar një të katërtën e furnizimit me naftë të kontinentit, por do t’i privojë arkës së Putinit nga rreth 310 milionë dollarë në ditë dhe një nga mjetet kryesore financiare ndaj regjimit të tij.
Marrëveshja për një embargo nafte do të ofronte provat më të dukshme se lufta e Putinit po krijon shpejt një Evropë të re.
Edhe një muaj më parë, dukej e dyshimtë që BE-ja mund të shkonte kaq larg kaq shpejt. Gjermania, në veçanti, ka shkatërruar pretendimet brenda disa javësh.
Embargoja po ashtu do të përshpejtojë tranzicionin e nevojshëm drejt energjisë së pastër.
Nëse do të ruhet një front i bashkuar, do të kërkojë gjithashtu atë lloj solidariteti ekonomik midis shteteve anëtare që u krijua gjatë pandemisë.
Këtë javë, kryeministri i Italisë, Mario Draghi, tha se krizat me të cilat përballet perëndimi – nga konflikti në Ukrainë deri te urgjenca klimatike – duhet të shtojnë ritmin e integrimit dhe koordinimit më të madh në BE.
Përveç dhënies së mbështetjes thelbësore për Ukrainën, propozimet e komisionit përfaqësojnë një hap tjetër drejt kësaj Europe më autonome dhe kohezive.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
BE do të fusë Ukrainën në rrjetin e saj të energjisë
Çfarë do të bëjë Rusia për të shitur naftën e saj të padëshiruar?
Çfarë thonë bosët e naftës për krizën globale të energjisë
