Edicioni i Samitit të Amerikave, 2022, hapet të hënën në Los Anxhelos, por Presidenti Biden ende po përpiqet të finalizojë listën e liderëve që do të marrin pjesë.
Homologët e tij në vendet kyçe, veçanërisht Meksika, po kërcënojnë të bojkotojnë nëse Shtetet e Bashkuara nuk pranojnë pjesëmarrjen e diktaturave kubane, Venezuelën dhe Nikaraguan.
Biden akuzohet për udhëheqje aspak logjike në një kohë kur Shtetet e Bashkuara duhet të orkestrojnë reagimet rajonale ndaj migrimit masiv, Covid-19 dhe inflacionit.
Biden nuk duhet të mirëpresë tiranët e rajonit në një takim për liderët e zgjedhur në mënyrë demokratike.
Megjithatë, përpjekja për ta detyruar atë ta bëjë këtë është simptomatike e më shumë sesa mosmarrëveshjeve të gjata rajonale mbi faktin nëse dhe si të izolohen diktatorët.
Bota dhe hemisfera perëndimore kanë ndryshuar që nga dhjetori 1994, kur Presidenti Bill Clinton kryesoi Samitin e parë të Amerikave në Miami. Në atë moment të triumfit të pas Luftës së Ftohtë për Shtetet e Bashkuara dhe modelin e saj kapitalist demokratik, mbretëroi një konsensus në favor të tregtisë së lirë dhe zgjedhjeve të lira; Komunizmi kuban, në rënie të lirë ekonomike për shkak të humbjes së subvencioneve sovjetike, u duk i izoluar.
Kjo harmoni ka mbetur në të kaluarën.
Sot, Amerika Latine po ndahet gjithnjë e më shumë mes populistëve të së majtës, si presidenti meksikan, Andrés Manuel López Obrador, i cili ka refuzuar të marrë pjesë në samit, dhe të djathtës, si presidenti brazilian Jair Bolsonaro, që do të jetë prezent.
Ata gradualisht fituan mbështetje, duke mohuar sukseset e rendit të udhëhequr nga SHBA-të pas Luftës së Ftohtë dhe duke e fajësuar atë për pabarazi ekonomike kokëfortë dhe korrupsionin e qeverisë.
Në të vërtetë, i ndjeri Hugo Chavez, i cili mbajti pushtetin në Karakas nga viti 1999 deri në vitin 2013, krijoi një bllok rajonal të regjimeve “bolivare” që jo vetëm kundërshtuan ndikimin e SHBA-së, por gjithashtu ftuan rivalët e saj – Rusinë, Kinën dhe madje edhe Iranin – në hemisferë.
Edhe Kolumbia, më parë një aleate e fortë e SHBA-së dhe bastion i stabilitetit demokratik, nuk është imune ndaj polarizimit dhe populizmit.
Me pak fjalë, është e vështirë të bashkohen Amerikat sepse Amerika po shpërbëhet.
Megjithatë, administrata Biden duhet të kuptojë se sfidat institucionale me të cilat përballet Amerika Latine nuk janë krejtësisht të ndryshme nga ato me të cilat përballet ky vend, me mosbesimin e tij në rritje ndaj elitave dhe kërcënimet e shumta ndaj stabilitetit demokratik.
Kjo perspektivë madje mund të ndihmojë në ruajtjen dhe rritjen e ndikimit rajonal të SHBA-së, i cili mbetet jetik si për hir të tij ashtu edhe për të kufizuar atë të Rusisë dhe Kinës.
Ky projekt afatgjatë nuk mund të përfundojë në samitin e kësaj jave, por mund të fillojë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
