MENU
klinika

Analiza/ Nuk ka surpriza, bëhet fjalë për Azinë dhe...

Kombet që mund të ndihmojnë në zgjidhjen e krizës së naftës

22.06.2022 - 12:53

Kapaciteti global i rafinimit u tkurr gjatë pandemisë, duke ekspozuar dobësitë në disa nga konsumatorët më të mëdhenj të karburantit në botë. Megjithatë, rënia nuk u shpërnda në mënyrë të barabartë. Kapaciteti i rafinimit në Kinë, për shembull, është rritur. Kapaciteti në Lindjen e Mesme po rritet gjithashtu.

Bloomberg raportoi së fundmi se Arabia Saudite, Kuvajti, Omani dhe Iraku po ndërtonin kapacitetin e rafinimit, me shtesa totale prej mbi 1 milion fuçi në ditë. Raporti vuri në dukje se bazuar në këto shtesa, rafinerët e Lindjes së Mesme mund të përpunojnë rreth 8.8 milion bpd naftë të papërpunuar vitin e ardhshëm.

Kjo rritje është afërsisht e barabartë me sasinë e karburanteve ruse që Bashkimi Evropian ka embargo, duke filluar nga fundi i këtij viti. Sipas disave, rritja e kapacitetit të Lindjes së Mesme do të mjaftonte për të mbuluar fuçitë që do të humbasin sapo të fillojë embargoja. Teorikisht, do të ishte. Praktikisht, prodhuesit e Lindjes së Mesme do të kërkonin blerësit më bujarë.

Nëse ky blerës më bujar rezulton të jetë Bashkimi Evropian, do të jetë një lehtësim i madh edhe për Shtetet e Bashkuara: tani për tani, SHBA po eksporton aq shumë karburant në Bashkimin Evropian si dhe në tregje të tjera, saqë ka shqetësohet se kjo po kontribuon në çmimet rekord të shitjes me pakicë të karburanteve në shtëpi. Rastësisht, SHBA-ja ka humbur rreth 1 milion fuçi në ditë në kapacitetin e rafinimit në dy vitet e fundit dhe më shumë kapacitet pritet të tërhiqet edhe në vitet e ardhshme.

Ndërkohë, Arabia Saudite po zgjeron rafinerinë Jazan, duke planifikuar të rrisë njësinë e saj të prodhimit të naftës në mbi 200,000 bpd, duke filluar nga tremujori i parë i 2023, sipas të dhënave nga Energy Aspects.

Kuvajti ndërkohë po ndërton një rafineri të re, Al-Zour, e cila duhej të niste në fillim të vitit 2022, por është përballur me vonesa. Objekti prej 16 miliardë dollarësh do të jetë një nga më të mëdhenjtë në Lindjen e Mesme kur të bëhet funksionale, me një kapacitet prej 615,000 bpd.

Oman po ndërton gjithashtu një rafineri të re dhe po vonon me orarin, sipas raportit të Bloomberg. Impianti i Duqm prej 8 miliardë dollarësh do të ketë një kapacitet prej 230,000 bpd kur të përfundojë, i cili tani pritet të bëhet deri në fund të marsit 2023.

Iraku po punon në tre projekte rafinerie, duke përfshirë një përmirësim prej 4 miliardë dollarësh të një objekti ekzistues në Basrah, një rafineri të re 140,000 bpd në Qerbala, e cila është planifikuar të bëhet funksionale këtë vit, dhe një objekt të ri prej 7 miliardë dollarësh në Faw, me një kapacitet prej 300,000 bpd, që do të ndërtohet nga China National Chemical Engineering.

Bahreini po merr gjithashtu pjesë në rritjen e kapacitetit të rafinimit në Lindjen e Mesme me një përmirësim të rafinerisë së tij Sitra, që pritet të përfundojë vitin e ardhshëm, duke rritur kapacitetin e objektit në 400,000 bpd.

Kjo duket si një kapacitet mjaft solid shtesë i rafinimit që duhet të ketë kur rafineritë diku tjetër mbyllen. Megjithatë, oferta e karburanteve nuk mbetet pas kërkesës vetëm në Perëndim.

Çmimet e karburantit në Azi janë gjithashtu në rritje, pavarësisht kapaciteteve të reja masive të rafinimit që janë shfaqur në Kinë në dy vitet e fundit. Në një moment, analistët madje paralajmëruan se ky kapacitet ishte i tepruar. Ndoshta do të jetë në një moment, por tani për tani, ky kapacitet duket se është i nevojshëm. Por nuk po përdoret.

Me sytë e tij te objektivat e reduktimit të emetimeve, Pekini ka kufizuar kuotat e eksportit të karburantit për rafinerët e tij pasi kërkon gjithashtu të trajtojë inventarin e tepërt të karburantit në shtëpi pas valës së fundit të bllokimeve të lidhura me kovid. Pra, ka kapacitet, por qëllimisht nuk po e përdor atë. Sigurisht, kjo mund të ndryshojë ndërsa nivelet e inventarit normalizohen. Do të ishte një ndryshim shumë i mirëpritur për konsumatorët aziatikë.

Megjithatë, duket se kapaciteti i ri i rafinimit është i përqendruar rreptësisht në Azi dhe Lindjen e Mesme. Kjo, nga ana tjetër, do të thotë se Evropa dhe, në një masë më të vogël, Shtetet e Bashkuara, do të mbeten të varura nga lëndët djegëse fosile të huaja, pavarësisht përpjekjeve për të reduktuar këtë varësi.

/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga OilPrice.com

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Analiza/ Rrugët e mundshme

Si zgjidhet kriza globale e naftës?

A mund të arrijnë çmimet 200 dollarë për fuçi?

Çfarë thonë bosët e naftës për krizën globale të energjisë