Perëndimi ka dy synime në luftën në Ukrainë: të ruajë sovranitetin e Ukrainës dhe të pengojë Rusinë nga çdo sulm i ngjashëm ndaj vendeve evropiane në të ardhmen.
Megjithatë, luftimet në rajonin e Donbasit janë mizore dhe është ‘joshëse’ të mbështesësh çdo lëvizje që do t’i jepte fund. Nuk është për t’u habitur që ka pasur thirrje për një nismë paqeje, ndërsa presidenti francez Emmanuel Macron ka thënë se është e rëndësishme të mos “poshtërohet”- një koment që pati një përgjigje të ashpër nga shefi i shtabit të presidentit ukrainas Volodymyr Zelenskyy.
Problemi është se nuk ka asnjë arsye për të menduar se Vladimir Putin do të pranonte të tërhiqej; në të vërtetë, pushtuesit janë të zënë me “rusifikimin” e zonave të pushtuara, duke imponuar rusishten si gjuhë në shkolla, duke marrë kontrollin e medias dhe duke vënë në krye të administratës vendore robërit.
Putini e ka luajtur këtë lojë edhe më parë.
Në vitin 2008, diplomacia e atëhershme e presidentit francez Nicolas Sarkozy solli një armëpushim në Gjeorgji, por në kurriz të lënies së forcave ruse në pushtimin e dy rajoneve të vendit. Gjeorgjia nuk e ka rifituar kurrë atë territor apo sovranitet të plotë.
E njëjta gjë ndodhi në vitin 2014 në Ukrainë. Pasi qeveria pro-ruse në Kiev u rrëzua nga protestat popullore, forcat ruse pushtuan Krimenë dhe pjesë të Donbasit. Pasardhësi i Sarkozy-t, François Hollande dhe Angela Merkel, atëherë kancelarja gjermane, arritën një marrëveshje me Putinin, e cila krijoi një proces politik miqësor ndaj Rusisë në Donbas dhe la kontrollin e saj mbi Krimenë të paprekur. Kjo iu imponua një presidenti ukrainas dhe, përsëri, Rusinë pati përfitimet e saj ushtarake.
Sot, liderët e Ukrainës duan të luftojnë, dhe ata sigurisht nuk duan një armëpushim tani.
Nuk është e qartë se çfarë do të thotë në praktikë Macron kur thotë se nuk duhet ta poshtërojmë Putinin. Henry Kissinger, ish-sekretari amerikan i shtetit, kohët e fundit sugjeroi që një proces paqeje duhet të përgatitet në muajt e ardhshëm. Udhëheqësit e Ukrainës shqetësohen se komente të tilla janë një prelud i një raundi tjetër diplomacie për të arritur një armëpushim të parakohshëm që do të shpëtonte fytyrën e Putinit me koston e minimit të Ukrainës.
Po qëndrimi i Putinit? Ishte e qartë që në javën e parë të luftës se ai kishte bërë një gabim në nisjen e pushtimit. Shefat e tij të sigurimit përulen kanë po ashtu dëshirën e Putinit për të nënshtruar Ukrainën. Por ata shohin gjithashtu se ai ka dëmtuar interesat afatgjata të Rusisë.
Ekonomia do të vuajë ssanksionet për sa kohë që Putini është në pushtet, Evropa gradualisht do t’i japë fund varësisë së saj nga energjia ruse dhe nuk do të kthehet më kurrë dhe pasuria e fituar në mënyrë të paligjshme e atyre përreth Putinit nuk mund të shijohet më.
Si rezultat, pozicioni i Putinit do të jetë më i dobët.
Nisja e një lufte të dështuar nuk rrit fuqinë e një sundimtari.
Në një moment, ai mund të tërhiqet, megjithëse dyshoj se do të ndodhë së shpejti. Një udhëheqës rus kërkon mbështetjen aktive të shefave të tij të sigurimit, por pengesat në Ukrainë i kanë lënë dy shtyllat e regjimit të tij, Byronë Federale të Sigurisë (pasardhës i KGB-së) dhe ushtrinë në një ”lojë të egër fajësimi’.
Ukraina bën thirrje për humbjen e Rusisë.
Përsëri, nuk është e qartë se çfarë do të thotë kjo në praktikë, por është në kundërshtim me thirrjen e Macron që Putini të mos poshtërohet.
Franca i ka dhënë mbështetje të vlefshme ushtarake Ukrainës dhe ka mbështetur sanksionet e BE-së ndaj Rusisë. Por është për t’u habitur që Macron nuk është shqetësuar të vizitojë Kievin në më shumë se 100 ditë që nga fillimi i luftës, ndërkohë që ai ka mbajtur kontakte të shpeshta telefonike me Putinin.
Kompanitë franceze kanë qenë më ngurrueset për t’u larguar nga Rusia, me shpresën, ndoshta, se qëndrimi në të do të korrë shpërblime në të ardhmen.
Nuk duhet të habitemi që liderët e Ukrainës janë të kujdesshëm ndaj synimeve të Macron.
Nëse një raund tjetër i diplomacisë evropiane e bën Rusinë përsëri të mos heqë dorë nga arritjet e saj ushtarake në Ukrainë, atëherë Putini do të rifitojë forcën politike në vend dhe do të ndihet i fuqizuar për të nisur agresione të reja ushtarake në të ardhmen.
Ukrainasit duan të luftojnë dhe ata kanë nevojë për mbështetjen tonë të vazhdueshme – armë të avancuara dhe sanksione gjithnjë e më të ashpra ndaj Rusisë.
Kjo do të thotë edhe disa muaj të tjerë luftime. Por një armëpushim i parakohshëm do ta ndihmojë Putinin të rrëmbejë fitoren nga nofullat e disfatës.
Asnjë lider perëndimor nuk duhet të jetë mbështetësi i tij.
Shkrimtari është një ish shef i MI6.
Burimi: Financial Times
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
