MENU
klinika

Analiza e The Washington Post

Putini kërkon ta gjunjëzojë Ukrainën, por nuk po funksionon!

30.06.2022 - 08:58

Udhëheqësit perëndimorë janë mbledhur në Evropë këtë javë për takimin e Grupit të Shtatë dhe samitin e NATO-s, me Ukrainën në krye të axhendës.

Udhëheqësit e G-7 ritheksuan “dënimin e tyre të luftës së paligjshme dhe të pajustifikueshme të agresionit të Rusisë kundër Ukrainës” dhe premtuan “të qëndrojnë me Ukrainën për aq kohë sa duhet”.

Kremlini dërgoi përgjigjen e tij në formën e sulmeve me raketa ndaj objektivave civilë në Kiev dhe Kremenchuk, duke vrarë të paktën 18 civilë dhe duke plagosur shumë të tjerë. Ky është një krim lufte i krijuar për të dërguar një mesazh: diktatori rus Vladimir Putin dëshiron të bëjë të qartë se as qeveria në Kiev dhe as aleatët e saj në Perëndim nuk mund t’i mbrojnë ukrainasit.

Putin po përpiqet të “shkatërrojë vullnetin e armiqve të tij. Nuk po funksionon (në një sondazh të ri, 89 përqind e ukrainasve refuzuan sakrifikimin e tokës për paqen), por ai ende nuk e ka humbur shpresën se mund të fitojë.

Me shumë mundësi, llogarit se ai përfundimisht mund të marrë të gjithë rajonin lindor të Donbasit, ku forcat e tij kanë avancuar. Ushtria e tij më pas mund të zhvendosë fokusin e saj drejt Odesës, porti i fundit i mbetur i Ukrainës në Detin e Zi. Nëse Putini do të ishte në gjendje të pushtonte të gjithë Ukrainën lindore dhe jugore, presidenti Volodymyr Zelensky do të lihej të qeverisë atë që në fakt do të ishte principata mesjetare e Kievit.

Putini duhet të jetë duke menduar, me ardhjen e dimrit, evropianët perëndimorë do të vendosin që të kenë gaz natyror rus për ngrohjen e shtëpive të tyre është më i rëndësishëm se fati i Ukrainës.

Pavarësisht dështimit të borxhit të jashtëm të Rusisë, ai mund të marrë zemër nga fakti se, pavarësisht sanksioneve perëndimore, të ardhurat ruse nga energjia po rriten. Moska fitoi një rekord prej 97 miliardë dollarësh nga eksportet e energjisë në 100 ditët e para të luftës në Ukrainë. Me bllokadën e Detit të Zi të Rusisë që kërcënon një zi buke në Afrikë dhe Lindjen e Mesme, dhe ekonominë e Ukrainës në rënie, Kremlini ka arsye të mendojë se mund t’i rezistojë përballjes ekonomike më mirë se kundërshtarët e tij.

Ky është argumenti i Putinit për fitore.

Por Zelensky gjithashtu ka një arsye për optimizëm. Përpjekja fillestare ruse për të pushtuar Kievin, duke filluar më 24 shkurt, dështoi dhe Rusia pësoi humbje të mëdha njerëzish dhe materialesh.

Në mesin e prillit, Rusia u tërhoq nga veriu i Ukrainës dhe përqendroi forcat e saj në Donbas. Megjithatë, më shumë se dy muaj më vonë, Rusia ka bërë vetëm “përparime margjinale” ndërkohë që ushtria e saj po “dobësohet”.

Më 24 qershor, forcat ukrainase organizuan një tërheqje luftarake nga qyteti i Severodonetsk pasi i detyruan rusët të paguanin një çmim të rëndë për pushtimin e tij.

Nëse rusët marrin Lysychansk, ata do të kenë nën kontroll pothuajse të gjithë provincën Luhansk, por ukrainasit do të vazhdojnë të kontrollojnë afërsisht gjysmën e Donetsk, provincën tjetër që përbën rajonin e Donbasit.

Analistët perëndimorë presin që Rusisë së shpejti do t’i shterojnë aftësitë e saj sulmuese; edhe një vend aq i madh sa Rusia nuk mund të hedhë 60.000 predha artilerie në ditë pafundësisht. Herët a vonë, rezervat do të shterohen.

Ukrainës, nga ana e saj, po i mbarojnë raketat e saj të vjetra të epokës sovjetike, por ajo është duke inkorporuar artileri të reja 155 mm dhe raketahedhës nga Perëndimi. Ukraina sapo mori katër sistemet e para të raketave të artilerisë së lëvizshmërisë së lartë (HIMARS) nga Shtetet e Bashkuara – dhe ka arsye të mendohet se këta raketahedhës shumë të saktë, me një rreze prej afërsisht 40 milje, tashmë po bëjnë një ndryshim.

Ukraina thuhet se ka përdorur HIMARS dhe një sistem të vjetër rakete balistike të epokës sovjetike të quajtur Tochka për të shënjestruar depot e municioneve ruse.

Nëse ukrainasit mund të pengojnë rrjedhën e predhave në bateritë ruse, ata mund të neutralizojnë armën më efektive të Rusisë dhe të shkojnë në kundërofensivë në lindje – siç po bëjnë tashmë rreth Khersonit në jug.

Në fillim të luftës, shumica e vëzhguesve prisnin një fitore të shpejtë ruse. Kur kjo nuk u realizua, shumë prisnin një humbje të shpejtë ruse. As kjo nuk ndodhi.

Si Rusia ashtu edhe Ukraina kanë shfaqur qëndrueshmëri më të madhe nga sa parashikonin kundërshtarët e tyre. Sot, me të dyja palët që ende mendojnë se mund të fitojnë, luftimet vazhdojnë.

Por ndërkohë një ngërç ushtarak mund të shpërthejë me një shpejtësi tronditëse.

Nga këndvështrimi perëndimor, nuk ka alternativë tjetër veçse të vazhdohet të dërgohet shumë më tepër armatime dhe municione në Ukrainë.

Nuk do të ketë paqe derisa Rusia ose Ukraina të mposhten – dhe do të kishim më mirë të shpresonim që të mos jetë Ukraina.

Sulmi i Rusisë në qendrën tregtare Kremenchuk, duke përdorur armë precize për të vrarë të pafajshmit, është një kujtesë se: Rusët mbështesin barbarizmin dhe despotizmin, ndërsa ukrainasit luftojnë për demokraci dhe vetëvendosje.

Burimi: The Washington Post

Përktheu dhe përshtati: Konica.al

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Propozimi ‘bombë’ i SHBA-së për Turqinë

“Dërgoni në Ukrainë sistemin raketor rus!”