Si kryeministri më jetëgjatë i Japonisë, Shinzo Abe solli stabilitet dhe optimizëm të pazakontë politik në vend; Vrasja e tij tronditëse ka ngjallur kujtime të dhunës politike që ishte e përhapur në prag të Luftës së Dytë Botërore.
Japonia nuk ka gjasa t’i rikthehet atyre ditëve të errëta. Por pavarësisht nga motivet e të armatosurit, të shtënat kanë jehuar në mbarë botën.
Qëndrimi i dytë i Abe si kryeministër, nga viti 2012 në 2020, e bëri atë një nga shtetarët më të njohur në botë; një arritje në vetvete duke pasur parasysh se përpara mandatit të tij të parë në 2006-2007, Japonia kishte nëntë kryeministra në 16 vjet. Kjo njohje, së bashku me promovimin e tij të sigurt të vendit të tij, e riktheu Japoninë në skenën botërore pas vitesh stagnimi ekonomik dhe diplomatik.
Abe mbeti një peshë e rëndë politike pas dorëheqjes së tij; ai po bënte fushatë përpara zgjedhjeve të së dielës, kur u qëllua për vdekje të premten në moshën 67-vjeçare.
Një princ politik – gjyshi i tij, i cili u akuzua si kriminel lufte, u lirua më vonë pa akuza dhe më pas u bë kryeministër – Abe u bë, në moshën 52-vjeçare, kryeministri më i ri i vendit që nga Lufta e Dytë Botërore dhe i pari pas përfundimit të luftës.
Janë politikat e Abe-s, jo thjesht kryeministria e tij rekorde, ato që çimentojnë trashëgiminë e tij, por jetëgjatësia e tij politike i mundësoi atij të centralizonte pushtetin dhe i dha atij kohë për të miratuar reformat e nevojshme gjithëpërfshirëse.
Emri i tij do të lidhet gjithmonë me “Abenomics” – markën e tij të politikës ekonomike aktiviste. Optimizmi i tij i matur e çliroi një Japoni më të sigurt në vetvete nga hijet e gjata të historisë së saj të pasluftës.
Në të vërtetë, Abenomics u ndërtua mbi idenë e thjeshtë se Japonia nuk duhet të vendoset për stanjacion.
Abe u pengua; ambicia thelbësore – objektivi i inflacionit prej 2 për qind – nuk u arrit kurrë në kohën e tij. Por përpjekja nuk ishte e kotë. Politika monetare ultra-ekspansive dobësoi me sukses jenin dhe uli kostot e huamarrjes.
Japonisë i duhej më shumë pozitiviteti i guximshëm i Abe-s, por përfitoi nga ajo që mori. Papunësia u përgjysmua gjatë mandatit të tij.
Ndërsa tensionet gjeopolitike u rritën, Abe e zhvendosi Japoninë më afër SHBA-së dhe Australisë. Kombinuar me kujdesin e tij ndaj një Kine të sigurt, vendimet e tij duken parashikuese.
Pandemia e koronavirusit përmbysi fatkeqësisht shumë nga përfitimet që mundësoi Abenomics. Lojërat Olimpike 2020 që ai bëri fushatë për të siguruar për Tokion duhej të shtyheshin; Në kohën kur u zhvilluan, posti i kryeministrit Abe ishte shkurtuar për shkak të rishfaqjes së sëmundjes së rëndë të zorrëve, e cila gjithashtu kishte përfunduar para kohe mandatin e tij të parë në 2007.
Vrasja e tij do të zbehë rëndësinë e zgjedhjeve të së dielës, të cilat pothuajse me siguri do të konsolidojnë pozicionin e Kishidës.
Fundi brutal dhe i parakohshëm i Abe do të sigurojë që emri i tij të jetojë përtej Japonisë.
Por trashëgimia e tij pozitive tashmë ishte e madhe në politikën e brendshme.
Burimi: Financial Times
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Abe vdiq dhe tani bota duhet të përballet me Kinën!
Atentati ndaj ish-kryeministrit japonez, reagon Rama
