MENU
klinika

Editoriali i The Guardian

Diplomacia e Tajvanit: një ekuilibër delikat

04.08.2022 - 09:09

Mbrojtja e status quo-së mund të jetë e vështirë, veçanërisht në një epokë ku ritmi politik vendoset nga populistët dhe demagogët.

Por në diplomaci opsioni më i mirë është shpesh t’i mbash gjërat ashtu siç janë, edhe nëse kjo do të thotë të tolerosh mospërputhjen dhe pasigurinë.

E tillë është situata në ngushticën e Tajvanit.

Vizita në Tajvan nga Nancy Pelosi ka prishur ekuilibrat.

A US airforce plane carrying Nancy Pelosi leaves Taipei on Wednesday.

Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve është politikanja më e lartë amerikane që ka shkelur në ishull që nga viti 1997. Si një pohim solidariteti përballë ambicieve territoriale të Kinës përtej ngushticës, udhëtimi i Pelosi duket si një shkelje e “paqartësisë strategjike” të Uashingtonit për statusin e Tajvanit: ai nuk njihet zyrtarisht si shtet i pavarur, por trajtohet (dhe armatoset për vetëmbrojtje) si një vend sovran.

Disa nga deklaratat e kaluara të Presidentit Biden kanë vënë në dyshim se sa larg mund të shkojë SHBA për të mbrojtur Tajvanin në rast të një pushtimi.

Por udhëtimi i Pelosi ka shkaktuar një krizë të plotë. Pekini ka denoncuar atë që e sheh si një provokim agresiv dhe po përgjigjet në të njëjtën mënyrë me stervitje ushtarake .

Kjo ndoshta nuk parashikon një sulm të gjithanshëm, por Tajvani është me të drejtë në ankth.

Nuk do të duhej shumë për shkak të keqkuptimit dhe reagimit të tepruar që ngjarjet të dilnin jashtë kontrollit.

Pushtimi nga Vladimir Putin në Ukrainë ka tronditur besimin e analistëve perëndimorë në parashikimet e tyre. Shumica menduan se Putin do të frenohej nga një vlerësim racional i interesave kombëtare.

Rusia është një ngacmues rajonal. Kina është një superfuqi globale. Pasojat nga një luftë agresioni në Paqësor kundër një aleati të SHBA-së janë jashtëzakonisht të larta, edhe nëse vendet perëndimore do të shmangnin angazhimin e drejtpërdrejtë ushtarak me Ushtrinë Çlirimtare Popullore.

Shtëpia e Bardhë do të kishte preferuar që zonja Pelosi të mos shkaktonte një shqetësim diplomatik, por, pasi të ishte planifikuar, vizita duhej të vazhdonte.

Anulimi do të nënkuptonte pranimin se Pekini ka një veto globale se kush mund të vizitojë Tajvanin.

Marrëdhënia është karakterizuar prej kohësh nga këto kalibrime.

Ka shumë faza të përshkallëzimit. Pekini mund ta gjunjëzojë Tajvanin me sulm kibernetik. Stërvitjet ushtarake mund të zgjaten në diçka që ngjan me një bllokadë ekonomike. Aty ku ka kapacitet për të rritur tensionin, ka edhe hapësirë ​​për de-përshkallëzimin.

Burimi: The Guardian

Përktheu dhe përshtati: Konica.al