MENU
klinika

Editoriali i 'Le Monde'

Si Pelosi ‘shkeli bishtin e përbindëshit’…

19.08.2022 - 09:00

Vizita e Nancy Pelosi në Tajvan ishte e rrezikshme dhe nuk erdhi aspak në momentin e duhur.

Kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve, personaliteti i parë amerikan i shtatit të saj që vizitoi ishullin “rebel” që nga viti 1997, i ka hedhur benzinë ​​zjarrit në një pjesë shumë delikate të botës.

Ajo ka provokuar zemërimin e Pekinit në një rajon krizash.

Manovrat agresive ushtarake kineze sapo kanë filluar rreth ishullit, duke krijuar një ‘bllokadë virtuale’.

Dikush mund të kuptojë kënaqësinë e shumë tajvanezëve, për të cilët çdo mbështetje e huaj – dhe veçanërisht ajo e Shteteve të Bashkuara, aleati i tyre më i fuqishëm dhe më i afërt – është i mirëpritur.

A man uses a magnifying glass to read a newspaper headline reporting on U.S. House Speaker Nancy Pelosi’s Asia visit, at a stand in Beijing, Sunday, July 31, 2022. Pelosi, confirmed Sunday she will visit four Asian countries this week but made no mention of a possible stop in Taiwan that has fueled tension with Beijing, which claims the island democracy as its own territory. (AP Photo/Andy Wong)

Regjimi komunist kinez përpiqet vazhdimisht të provokojë ishullin, i cili mishëron një model absolut demokratik kundër një prej regjimeve më autoritare në botë.

Kina gjithashtu nuk ka të drejtë të pengojë qeverinë tajvaneze, e cila është në krye të një vendi sovran, të marrë mysafirët që do, kur të dojë.

Tajvani ka nevojë dhe meriton të mbështetet, ndërsa Xi Jinping, udhëheqësi më autoritar kinez që nga epoka e Maos, duket i gatshëm të marrë kontrollin e ishullit.

Por Nancy Pelosi, e treta në hierarkinë amerikane të pushtetit, nuk mund të kishte zgjedhur një kohë më të keqe.

Vizita e saj u zhvillua në një kohë politikisht shumë delikate për “perandorin” Xi, i cili synon të bëhet një “diktator i përjetshëm” duke u rizgjedhur për një mandat të tretë pas Kongresit të 20-të të CCP në nëntor. Që nga fundi i epokës së Deng Xiaoping, udhëheqësit kinezë nuk mund të bënin më shumë se dy mandate radhazi. Xi Jinping, funksionet e të cilit kombinojnë ato të presidentit, kreut të Partisë Komuniste dhe udhëheqjes qendrore ushtarake, është dobësuar më tej nga pasojat katastrofike ekonomike të obsesionit të tij me “zero Covid”, që e ka çuar vendin e tij në prag të recesionit.

Për presidentin e Republikës Popullore, rreziku është aq i lartë sa fati që ai ëndërron për veten dhe Kinën.

Pasi u mburr për mënyrën se si e kishte menaxhuar fillimisht pandeminë, Xi Jinping e di se politika e tij nuk i ka shtuar miqtë  brenda regjimit. Ai ka kryer një goditje agresive ndaj korrupsionit – viktima të të cilit kanë qenë kryesisht konkurrentët e tij të drejtpërdrejtë; ka burgosur pamëshirshëm kundërshtarët e tij politikë, edhe në nivelet më të larta të jetës ushtarake dhe civile; dhe ka kultivuar një obsesion me pushtetin centralizues.

Paradoksi i kësaj vizite është se, përveç rrezikut të ndezjes së konfliktit rajonal, ajo i lejon liderit kinez të bëjë një demonstrim të forcës ushtarake dhe nacionaliste të vendit të tij.

Vetë Joe Biden u shfaq jo entuziast për idenë që Pelosi të shkonte në Tajvan. Krerët e ushtrisë amerikane kanë qenë gjithashtu kundër udhëtimit, i cili është edhe më i keq, pasi lufta në Ukrainë dhe tango gjeopolitike e kërcyer nga Pekini dhe Moska po i detyrojnë amerikanët të bëjnë disa ‘lëshime’.

Uashingtoni dëshiron të shmangë armatosjen e rusëve nga Kina, gjë që këta të fundit nuk e kanë bërë me kujdes deri tani.

Në vend që të ishte realiste, Pelosi shkoi trimërisht dhe shkeli bishtin e tigrit.

Zhurma e pritshme në këmbim është bërë një burim shqetësimi jo vetëm për Tajvanin, por për vendet anembanë Azisë.

Burimi: Le Monde

Përktheu dhe përshtati: Konica.al