Olaf Scholz nuk mban shumë shpesh fjalime.
Megjithatë, më 29 gusht në Universitetin e Pragës, kancelari gjerman u çlirua dhe u përpoq të sqaronte axhendën e tij evropiane.
Pas më shumë se gjashtë muajsh lufte në Ukrainë, ishte një mënyrë për të për të shpjeguar në një nivel kontinental “ndryshimin e epokës” (Zeitenwende) që ai ka mbrojtur në shtëpi për t’u përballur me konfliktin e filluar nga Rusia, për të modernizuar ushtrinë gjermanedhe të zvogëlojë varësinë e vendit të tij nga gazi rus.
Ishte gjithashtu një mënyrë për t’iu përgjigjur atyre që dyshojnë në aftësinë e Gjermanisë për t’u përballur me realitetin aktual të ashpër.
Për kancelarin gjerman, Evropa duhet të ketë një politikë të jashtme të përbashkët më të fortë në mënyrë që të forcojë rolin e saj “gjeopolitik” dhe të mbrojë “sovranitetin” e saj, dy ambicie të presidentit francez Emmanuel Macron që Scholz ka adoptuar. Sipas tij, Bashkimi Evropian (BE) duhet të forcojë në mënyrë specifike aftësitë e tij mbrojtëse për të qenë në gjendje të përgjigjet pa u mbështetur pafundësisht në aleatin e tij amerikan dhe Aleancën e Atlantikut të Veriut.
Në nivel institucional, Scholz mbështet reformimin e traktateve evropiane.
Këto traktate synojnë të ndihmojnë komunitetin në tërësi që të funksionojë më mirë, me mundësi më të mëdha – mes risive të tjera – për votimin me shumicë të cilësuar për çështjet strategjike të politikës së jashtme ose taksave.
Ai tha gjithashtu se ishte pro një politike të përbashkët për të kontrolluar imigracionin legal.
Kancelari socialdemokrat foli më tej për kontratën e koalicionit me partnerët e tij të Gjelbër dhe liberalë që u nënshkrua para shpërthimit të luftës në Ukrainë, pa rënë dakord me qasjen federale të përshkruar në atë kohë, me kërkesë të të Gjelbërve. Ai gjithashtu dha një miratim të plotë për projektin “Komuniteti politik evropian” i Macron, i cili u lançua më 9 maj si një mënyrë për të mos përshpejtuar zgjerimin e BE-së.
Fjalimi i kancelarit synoi gjithashtu t’u jepte përgjigje kritikëve të tij, të cilët kanë akuzuar udhëheqjen franko-gjermane që nga viti fillimi i pushtimit rus në Ukrainë.
Duke kujtuar me vendosmëri rëndësinë e vlerave dhe sundimit të ligjit, Scholz tha se ishte në favor të zgjerimit të BE-së, në mënyrë që ajo të ketë përfundimisht 30 apo edhe 36 anëtarë. Kjo do të përfshijë vendet e Ballkanit, si dhe Ukrainën, Moldavinë dhe Gjeorgjinë. Ai bëri thirrje për zgjerimin e zonës Shengen në Kroaci, Rumani dhe Bullgari.
Ai vuri në dukje se ishte i kënaqur që Gjermania po bëhej gjithnjë e më qendrore në këtë grup të madh, por ai dënoi, në ndryshim nga presidenti francez, “ngatërresën konfuze” që ai beson se do të krijohej nga një Evropë që ecën përpara me shpejtësi të ndryshme.
Këto dallime nuk duhen nënvlerësuar, por shumë mendime të përbashkëta me Macron sugjerojnë se Parisi dhe Berlini po pozicionohen për të përforcuar frontin e përbashkët që kanë krijuar që nga pushtimi i Ukrainës, si dhe për të hartuar një të ardhme të përbashkët për Evropën.
Pesë vjet pas fjalimit të tMacron në Sorbonë, fjalimi i prerë i kancelarit gjerman është një lajm i mirë për Evropën.
Burimi: Le Monde
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
