Postera të grisura, njëri me një slogan ende mjaft të lexueshëm, janë gjithçka që ka mbetur nga një degë e krahut rinor të Lëvizjes Sociale Italiane neofashiste (MSI) në lagjen tradicionalisht të majtë dhe të klasës punëtore Garbatella të Romës, ku Giorgia Meloni, që pritet të bëhet kryeministre e Italisë pas zgjedhjeve fundjavën e ardhshme, u rrit dhe hartoi rrugën e saj politike.
Meloni trokiti në derën e partisë në moshën 15-vjeçare dhe u regjistrua.
Ata në lagje që kujtojnë Melonin, partia e të cilës Vëllezërit e Italisë doli nga Aleanca Kombëtare, një pasardhëse e MSI, thonë se atmosfera politike në atë kohë ishte toksike.
“Unë e njihja gjyshen e saj,” tha Françeska, e cila po qëndronte në rrugë pranë ish njësisë MSI. “Giorgia ishte një vajzë shumë inteligjente, e vendosur, e cila ecci në rrugën e saj dhe nuk u dorëzua kurrë. Unë patjetër do të votoj për të.”
Gjatë një mitingu në Siçili në fund të gushtit, Meloni tha: “Përpiqem të jem më e qetë, pastaj më bëjnë foto me damarët e mi. Unë jam nga Garbatella dhe herë pas here nevrikosem.”
Meloni u transferua në Garbatella me nënën dhe motrën e saj më të madhe, Arianna, për të qenë pranë gjyshërve të saj pasi vëllezërit e motrat i vunë zjarrin banesës në të cilën jetonin në zonën Camilluccia të Romës.
Ajo ka shkruar në librin e saj, Io Sono Giorgia (Unë jam Giorgia), që i dedikohet nënës së saj, Anna Paratore, e cila për pak sa nuk e ndërpreu shtatzëninë e dytë për shkak të shqetësimeve ekonomike dhe një marrëdhënie të vështirë me babain e Melonit, i cili braktisi familjen, duke iku në Ishujt Kanarie me një varkë të quajtur Cavallo pazzo (Kal i çmendur).
Meloni e përshkroi veten si një fëmijë i egër dhe mbrojtëse, vendosmëria e të cilit për të shmangur armiqtë e saj u nxit nga një grup djemsh që nuk e lejonin të merrte pjesë në një lojë volejbolli në plazh, sepse ajo ishte “shumë e trashë”.
Ajo u përgjigj duke mbajtur një dietë dhe përfundimisht u bashkua me një skuadër volejbolli.
Ish-gruaja e Valerio-s, një pronare tezge në një treg afër stacionit të metrosë Garbatella, ishte mes shokëve të saj të skuadrës. “Ajo kujtoi se Meloni ishte i përkushtuar ndaj politikës dhe i magjepsur me historinë e periudhës së Musolinit,” tha ai.
(foto di Francesco Ammendola – Ufficio per la Stampa e la Comunicazione della Presidenza della Repubblica)
Në një intervistë me një rrjet televiziv francez gjatë zgjedhjeve komunale Garbatella në 1996, Meloni e përshkroi Musolinin si “një politikane të mirë”.
Në vitet e fundit, ajo është përpjekur të përmirësojë imazhin e partisë së saj, duke e quajtur forcën politike si një kampione konservatore të patriotizmit dhe duke thënë në një video në gusht se e djathta italiane i kishte “dorëzuar fashizmin historisë” dekada më parë.
Vëllezërit e Italisë, të cilët mezi grumbulluan 4% në zgjedhjet e përgjithshme të 2018, tani kryesojnë një koalicion të përbërë nga Liga e ekstremit të djathtë të Matteo Salvinit dhe Forza Italia e Silvio Berlusconit, e cila parashikohet të arrijë një fitore në votimin e 25 shtatorit.
Një rezultat i tillë nuk u pëlqen shumë njerëzve në Garbatella, ku Roberto Gualtieri, nga Partia Demokratike e qendrës së majtë, mori më shumë vota në zgjedhjet për kryetar bashkie tetorin e kaluar. Megjithatë, me partitë e majta kaq të ndara në zgjedhjet e ardhshme, disa aty nuk janë të sigurt se kë të mbështesin.
Valerio tha: “Unë kurrë nuk do të votoja për të djathtën, por e majta është copëtuar … së pari ata duhet të zgjidhin çështjet e tyre përpara se të jenë në gjendje të merren me tonat.”
Pino Bocchino, i cili zotëron një lokal afër vendit ku është rritur Meloni, tha: “Ka disa që do të votojnë për të djathtën, por jo unë. Meloni do të na çojë në një rrugë të rrezikshme.”
Giovanni Morelli, i cili tha se vjehrra e tij jetonte në të njëjtën ndërtesë me nënën e Melonit, tha: “Unë e shihja Melonin dhe motrën e saj që ktheheshin në shtëpi nga shkolla. Ajo ishte e ashpër. Por nuk mendoj se do të votoja për të, veçanërisht me sfidat me të cilat përballemi sot. Ajo që unë ende nuk e kuptoj është pse ata hoqën qafe Mario Draghin, një nga italianët më të respektuar në botë”.
Anna Di Pasquale, e cila zotëron një tezgë dyqanesh në treg, nuk ka asnjë dyshim.
“Garbatella ishte ndoshta më shumë e majtë kur isha fëmijë, por sot ka më shumë një përzierje,” tha ajo. “Unë e kam parë Melonin vetëm në TV, por më pëlqen si person. Megjithatë, shpresoj që të mos jetë si të gjithë. Ata zakonisht përfundojnë duke marrë në pushtet, duke fituar shumë para dhe më pas duke mos bërë absolutisht asgjë.”
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
