Megjithëse Gjermania është një nga vendet më të pasura në botë, shenjat e rritjes së varfërisë po bëhen gjithnjë e më të dukshme në të gjithë vendin. Njerëz të pastrehë që flenë keq, nënat që braktisin vaktet për të ushqyer fëmijët e tyre, pensionistët që kërkojnë shishe të hedhura për t’i shitur për depozitën.
Sipas Paritätische Wohlfahrtsverband, organizata ombrellë e Gjermanisë për organizatat e mirëqenies, 13.8 milionë gjermanë ose jetojnë në varfëri ose janë në rrezik të rrëshqasin nën kufirin e varfërisë. Qeveria gjermane shpreh gjithashtu shqetësimet e saj për hendekun në rritje midis të pasurve dhe të varfërve.
Termi varfëri në këtë kontekst nuk do të thotë se miliona njerëz në Gjermani janë në rrezik të vdesin nga uria ose ngrirja. Në vend të kësaj, i referohet varfërisë relative, e cila matet me kushtet mesatare të jetesës së shoqërisë në fjalë.
Në vitin 2021, Gjermania u rendit në vendin e njëzetë më të pasur në botë, e matur me PBB-në për frymë. Kjo do të thotë që nëse mblidhni vlerën e të gjitha mallrave dhe mallrave të prodhuara në një vend dhe e ndani shifrën me numrin e banorëve, ju merrni mesatarisht 50,700 dollarë (52,200 €) për person në vit në Gjermani. Për krahasim, ky numër është 136,700 dollarë në Luksemburg, vendi më i pasur në botë, dhe 270 dollarë në më të varfërin, Burundi.
Varfëria – një çështje përkufizimi
Në Evropë, megjithëse relativisht pak njerëz jetojnë në varfëri absolute, miliona janë të prekur nga varfëria në raport me mesataren kombëtare. Kjo do të thotë se ata jetojnë me kufizime të rënda materiale dhe mund të përballojnë jetesën vetëm duke kufizuar stilin e jetës së tyre në një mënyrë që shumica e popullsisë e merr si të mirëqenë.
Në BE, një person konsiderohet të jetë në rrezik të varfërisë ose i varfër nëse të ardhurat e tij janë më pak se 60% e mesatares në vendin e tyre përkatës. Nëse është më pak se 50%, konsiderohet varfëri ekstreme.
Për Gjermaninë, kjo do të thotë që beqarët që fitojnë më pak se 1,148 euro (1,114 dollarë) të ardhura neto në muaj konsiderohen nën kufirin e varfërisë. Për prindërit e vetëm me një fëmijë, kjo shifër është 1,492 €, dhe për një familje me dy prindër dhe dy fëmijë, 2,410 €.
Rrjeti i sigurisë sociale bën pak për ngritjen ekonomike
Gjermania e konsideron veten të ketë një rrjet të fortë sigurie sociale. Kushdo që nuk mund të gjejë një punë, ose është i paaftë për të punuar, merr sigurimet shoqërore bazë – një sistem i njohur ende në gjuhën e folur si Hartz IV. Këto para synojnë të mbulojnë shpenzimet bazë të jetesës si qiraja, ngrohja dhe uji, si dhe sigurimet shëndetësore.
Sipas këtij sistemi, individët dhe prindërit e vetëm kanë vetëm 449 euro në muaj për ushqim, veshje, mallra shtëpiake, produkte të higjienës personale dhe fatura si interneti, telefoni dhe energjia elektrike. Për çdo fëmijë, një prind ose një çift marrin nga 285 € deri në 376 €, në varësi të moshës.
Hartz IV dhe programe të tjera të mirëqenies publike janë kritikuar vazhdimisht në Gjermani se mbulojnë vetëm nevojat më të vogla. Në përgjigje të kësaj, qeveria federale ka propozuar ngritjen e normës standarde në 503 euro në muaj duke filluar nga viti 2023 dhe ndryshimin e emrit në Bürgergeld, ose “paratë e qytetarëve”.
Megjithatë, sipas shkencëtarit social dhe studiuesit të varfërisë, Christoph Butterwege, edhe kjo nuk do të jetë e mjaftueshme. Butterwege tha për DW se të paktën 650 euro janë të nevojshme që njerëzit të jetojnë “me dinjitet” dhe, për shembull, të hanë ushqim të shëndetshëm për çdo vakt.
Sipas sistemit aktual, vetëm pesë euro për person në ditë janë të destinuara për ushqim, duke i lënë familjet më të varfra ose të blejnë më pak ushqime ose ushqime me cilësi më të ulët.
Pensionistët në vështirësi
Ndërsa inflacioni rritet në qiell në Gjermani, gjithnjë e më shumë njerëz do ta gjejnë veten të paaftë për të përballuar jetesën pa ndihmë. Po bëhet gjithnjë e më e vështirë për shumë njerëz që të përballojnë bukën, qumështin, frutat dhe perimet, të cilat janë mbi 12% më të shtrenjta se një vit më parë. Në vitin 2020, rreth 1.1 milion njerëz përdorën bankat e ushqimit. Ky numër tani është afër 2 milionë.
Varfëria është gjithashtu në rritje tek të moshuarit. Edhe pas dekadash pune, një pension mujor shpesh nuk mjafton për të mbuluar të gjitha shpenzimet. Gratë në veçanti po ndiejnë tendosje, pasi ato kanë më shumë gjasa të kenë punuar me kohë të pjesshme dhe të jenë paguar më pak. Sipas një studimi të ri nga Fondacioni Bertelsmann, varfëria e të moshuarve pritet të prekë 20% të gjermanëve deri në vitin 2036.
Njerëzit me pagesa pensionesh nën një prag të caktuar lejohen të kërkojnë ndihmë nga qeveria. Megjithatë, shumë largohen nga një ngurrim për t’u parë si nevojtarë. Studimet tregojnë se dy të tretat e atyre që kanë të drejtë të kërkojnë përfitime kanë turp ta bëjnë këtë. Të moshuarit shpesh preferojnë të përpiqen të punojnë më gjatë, ose të mbledhin shishe depozitash nga koshët e plehrave në mënyrë që të vendosin disa euro më shumë në kuletat e tyre.
Të varfërit që punojnë
Në Gjermani, numri i njerëzve që nuk mund të jetojnë me të ardhurat e tyre pavarësisht se kanë një punë me kohë të plotë po rritet gjithashtu – edhe me një rritje të fundit të pagës minimale. Me 12 euro në orë, një person beqar pa fëmijë që punon 40 orë në javë do të merrte një të ardhur neto prej rreth 1,480 euro në muaj. Megjithëse kjo është nominalisht mbi kufirin e varfërisë, teprica është ngrënë nga inflacioni.
Studentët janë gjithashtu të prekur shumë nga situata, veçanërisht përfituesit e fondeve federale. Këta studentë marrin një maksimum prej 934 € në muaj, që përfshin para për strehim dhe sigurim shëndetësor. Kjo shumë i vendos studentët shumë nën kufirin e varfërisë.
Qeveria gjermane planifikon të shpenzojë 200 miliardë euro për të zbutur ndikimin e çmimeve të larta të energjisë. Megjithatë, kjo nuk do të jetë e mjaftueshme për të absorbuar të gjitha kostot shtesë dhe ekonomistët besojnë se inflacioni do të mbetet i lartë. Jeta në Gjermani do të mbetet e shtrenjtë për një të ardhme të parashikueshme dhe këtë do ta ndiejnë mbi të gjitha ata që nuk kanë bufera financiare dhe pak kursime.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Deutsche Welle