Zoti ka një ‘përkujdesje’ të veçantë për budallenjtë, pijanecët dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Këto ndjenja – mbi të cilat ne e kemi gjetur veten duke reflektuar më parë për Ditën e Falënderimeve – mund ose nuk mund të jenë shprehur nga burrështetasi gjerman i shekullit të 19-të Otto von Bismarck.
Por kushdo që i shqiptoi ato, duket se ato kanë njëfarë lidhje me Amerikën e shekullit të 21-të.
Pjesa më e madhe e këtij vendi nxori një “Ua!” këtë muaj pas një tjetër makthi elektoral.
Megjithatë, ishte gjykimi i votuesve në shtete, qytete dhe qarqe në të gjithë hartën – liberale, konservatore, progresive, të pavarura – ata që vendosën se kjo marrëzi kishte shkuar shumë larg.
Ishte një shenjë e mirë. E megjithatë tregoi se sa larg duhet të shkojmë ende për të zgjidhur ‘ngërçin’ tonë kombëtar: Miliona votuan për kandidatët që përkrahnin teori të çuditshme dhe shpesh mashtruese flagrante për zgjedhjet tona të fundit presidenciale.
Shumë prej atyre kandidatëve e bënë më të vështirë për amerikanët me të drejtë ligjore të shprehin zgjedhjet e tyre në qendrat e votimit.
Dy vjet më parë, ne shkruam për presidentin që po largohej se “ai mohoi realitetin e humbjes së tij dhe u përpoq të minonte besimin në procedurat që kanë qëndruar prej kohësh të pakundërshtuara si mjetet tona për zgjidhjen e dallimeve kombëtare”.
Dhe për gati tre javë pas ditës së zgjedhjeve, ai bëri më të keqen jo vetëm për të sabotuar kalimin e pasardhësit të tij të ligjshëm në detyrë, por për të fyer ata që kërkojnë të mbështesin ligjin dhe traditat tona kombëtare.
Ato tre javë u bënë dy vite, gjatë të cilave dhuna e turmës u vizitua në Kapitolin tonë dhe shumë njerëz të supozuar të përgjegjshëm bënë gjithçka në fuqinë e tyre për të minuar besimin në sistemin tonë të zgjedhjeve të lira dhe të ndershme.
Rezultatet e fundit të votimit nuk janë shkak për ngazëllim, por ato mund të ndihmojnë për të treguar rrugën drejt një kuptimi më të mirë të nevojave tona, dhe për t’iu përgjigjur më mirë ankesave dhe nevojave të të tjerëve.
Megjithatë, disa gjëra nuk mund të komprometohen.
Ato janë deklaruar në dy dokumente të ekspozuara në Arkivin Kombëtar dhe shihen nga një numër i madh turistësh çdo vit. Njëri prej tyre flet për barazinë e gjithë njerëzimit, tjetri për nevojën për të krijuar një bashkim më të përsosur.
Ato janë ‘përkujdesja’ jonë e veçantë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të mbajë Amerika zgjedhje të ndershme në nëntor?
