Nga Tomas Miglierina
Afera deri tani ka çuar në 5 arrestime. Nënkryetarja Eva Kaili, e tronditur nga skandali, është pezulluar nga detyra
Skandali “Qatargate” ka tronditur asamblenë e BE-së, duke u përballur tashmë me një nga legjislaturat më të vështira të saj.
Operacioni antikorrupsion i policisë belge në Parlamentin Evropian ka ngjallur reagime të shumta në Bruksel. Mes dyshimeve dhe pyetjeve, korrespondenti i RSI-së Tomas Miglierina formulon konsideratat fillestare mbi skandalin që po trondit Bashkimin Evropian.
Edhe nëse njerëzit e përfshirë duken të paktë, ky rast – Katargate, siç e quajnë tashmë disa – mund t’i bëjë dëm serioz Parlamentit Evropian.
Një institucion që po përjeton ndoshta legjislaturën më të vështirë në historinë e tij: së pari Brexit që uli përmasat e tij, më pas Covid që e detyroi të punonte nga distanca. Pastaj lufta në Ukrainë, një dosje e politikës së jashtme; një çështje për të cilën Parlamenti ka pak kompetencë. Dhe kur ai ndërhyn në politikën e jashtme, ai e bën këtë për shkak të një autoriteti moral që tani duket se është komprometuar seriozisht.
Në të vërtetë, socialdemokratët nuk janë një forcë margjinale: ata janë grupi i dytë më i madh në Parlamentin Evropian.
Dhe Parlamenti e ka bërë gjithmonë luftën kundër korrupsionit një pikë të fortë, edhe brenda BE-së.
Për shembull me Hungarinë: sot qeveria hungareze po gëzohet.
Ky rast ka të bëjë me kufirin mes lobimit, që është një aktivitet legjitim dhe i përhapur edhe në Strasburg, dhe korrupsionit.
Përgjegjësia penale është çështje personale, i takon organeve të drejtësisë ta konstatojë.
Përgjegjësia politike, nga ana tjetër, për të mos vendosur rregulla më të qarta, aksione më të larta, është diçka ndryshe dhe prek shumë. Tani pothuajse të gjitha grupet po bëjnë thirrje për një debat urgjent: ndoshta është një mundësi për të ndryshuar gjërat dhe për të rimarrë besueshmërinë, nëse nuk është tepër vone.
