Një vit pas agresionit të Rusisë kundër Ukrainës, është bërë e qartë se asnjëra palë nuk është aq e fortë sa për të fituar luftën dhe as e dobët sa për të paditur për paqe, shkruan CNN.
Konflikti është futur në një ngërç. Pas arritjeve mbresëlënëse, forcat e armatosura të Ukrainës nuk kanë bërë përparime të rëndësishme prej disa muajsh. Rusia ndërkohë është hapur në territoret që ajo ka pushtuar dhe sulmet e saj të mëtejshme kanë pasur pak sukses deri më tani.
Numrat tregojnë historinë. Sipas një analize të Washington Post , Rusia pushtoi rreth 7% të territorit ukrainas kur nisi pushtimin e saj në shkurt 2022. Ajo përfshiu Ukrainën lindore dhe brenda një muaji zotëronte 22% të vendit.
Më pas erdhën kundërofensivat ukrainase, të cilat nga mesi i nëntorit kishin marrë rreth një të tretën.
Në tre muajt e fundit, asgjë e rëndësishme nuk ka ndryshuar. Ukraina dhe Rusia po planifikojnë lëvizje të reja, por do të duheshin fitore masive për të ndryshuar rrënjësisht situatën.
Për ta thënë ndryshe, Ukrainës do t’i duhet të rimarrë afërsisht dy herë më shumë territor sesa mori vitin e kaluar, vetëm për të rikthyer tokat e pushtuara që nga pushtimi i vitit 2022.
Performanca e Rusisë në luftë ka qenë e dobët, por ajo po ecën më mirë , veçanërisht në mbajtjen e territorit.
Rusia ka qenë gjithashtu në gjendje të stabilizojë ekonominë e saj, të cilën projektet e FMN-së do ta bëjnë më mirë këtë vit sesa ajo e Mbretërisë së Bashkuar apo e Gjermanisë.
Rusia po tregton lirshëm me gjigantë të tillë ekonomikë si Kina dhe India , si dhe fqinjë si Turqia dhe Irani.. Për shkak të këtyre vendeve dhe shumë të tjerave, jashtë sektorit të teknologjisë së përparuar, ajo ka akses në të gjitha mallrat dhe kapitalin që humbi nga bojkoti perëndimor. Tani ekziston një ekonomi e madhe botërore që nuk përfshin Perëndimin dhe Rusia mund të notojë lirisht në ato ujëra. Kostot afatgjata të luftës dhe efektet e sanksioneve janë reale, por të ngadalta. Ky lloj izolimi dhe dhimbjeje rrallë ndryshon politikat e një diktature – shikoni Korenë e Veriut, Iranin, Kubën dhe Venezuelën.
Pra, cila është rruga përpara? Në afat të shkurtër, ka vetëm një përgjigje për Perëndimin dhe aleatët e tij – t’i jepni Ukrainës më shumë armë dhe para. Nëse është marrë vendimi që lufta e agresionit të presidentit rus Vladimir Putin nuk duhet të shpërblehet, atëherë ndërmerrni të gjitha hapat për ta bërë atë realitet.
Tre muajt e ardhshëm janë vendimtarë, pasi dimri shkrihet dhe e bën më të lehtë lëvizjen e trupave.
A ka ndonjë mënyrë për t’i dhënë fund armiqësive? Në letër, po. Është e mundur të imagjinohet një armëpushim që i kthen Ukrainës të gjitha tokat e pushtuara që nga shkurti 2022.
Ato të marra më herët, si Krimea në 2014, do t’i nënshtroheshin arbitrazhit ndërkombëtar, duke përfshirë referendumet lokale që do të kryheshin nga grupe ndërkombëtare, jo nga qeveria ruse. Përveç kësaj, Ukraina do të merrte garanci sigurie nga NATO, megjithëse ato nuk do të zbatoheshin për ato territore të diskutueshme.
Ky shkëmbim – për ta thënë thjesht, Krimea dhe pjesë të Donbasit për anëtarësimin de facto në NATO dhe BE – është ai që mund t’u shitej ukrainasve sepse ata do të arrinin qëllimin e tyre të dashur prej kohësh për t’u bërë pjesë e Perëndimit. Kjo mund të jetë e pranueshme për Rusinë, sepse ajo mund të pretendojë se ka mbrojtur disa pjesë rusisht-folëse të Ukrainës.