Sulmi me raketa ukrainase në selinë e flotës ruse në Sevastopol, Krime, i ka dhënë një goditje të madhe zinxhirit komandues të ushtrisë së Moskës. Objektivi ishte selia e flotës ruse të Detit të Zi: të paktën dy raketa goditën objektivin, duke goditur ndërtesën pikërisht në kohën kur po zhvillohej një takim midis oficerëve të lartë. Sipas shefit të inteligjencës së Kievit, Kyrylo Budanov, breshëria e raketave “Storm Shadow” rezultoi në nëntë të vdekur dhe 16 të plagosur, duke përfshirë Alexander Romanchuk, gjeneralin përgjegjës për operacionet në frontin Zaporizhzhia. Një tjetër viktimë do të ishte Oleg Tsekov, komandanti i forcave tokësore të Rusisë Arktike. Nga admirali Viktor Sokolov, kreu i marinës së Kremlinit në Detin e Zi, nuk ka ende asnjë lajm.Informacioni nuk është ende i konfirmuar: rusët e minimizuan menjëherë sulmin, duke pretenduar se viktima e vetme ishte një roje, ndërsa ukrainasit e festuan menjëherë ngjarjen si një fitore të madhe. E vetmja siguri është se Kievi e dinte për takimin e zyrtarëve të lartë dhe e dinte mirë ku gjendej ndërtesa ku do të zhvillohej. Pra, asgjë nuk ishte rastësi, madje mund të ketë dorë edhe Perëndimi.
Hipotezat
Sulmi mund të tregojë se ka patur një infiltrim të agjentëve ukrainas në Sevastopol. Çështja, megjithatë, është të kuptojmë se deri në çfarë niveli kanë arritur të depërtojnë. Në rastin më të keq, për Kremlinin, ata mund të jenë burra të regjistruar mes rojeve ose në pozicione të tjera pranë figurave të shquara ushtarake. Ose edhe, si në historitë më të mira të spiunazhit, operativët e SBU mund të jenë brenda selisë së Sevastopolit. Flota e Detit të Zi është bërë një objektiv kryesor i ushtrisë ukrainase, kështu që nuk do të ishte absurde të mendohej se Kievi ka shpenzuar kohë dhe burime për të siguruar praninë e dikujt në Krime që është në gjendje të marrë informacione të rëndësishme, super lehtë dhe shpejt. Ekziston edhe opsioni i NATO-s. Nuk është sekret se disa vende të Aleancës Atlantike kanë përdorur agjencitë e tyre të inteligjencës për të mbështetur përpjekjet e ushtrisë ukrainase, veçanërisht përmes imazheve satelitore dhe avionëve spiun mbi qiellin e Detit të Zi.EdheShtetet e Bashkuara mund të kenë infiltruar agjentë në një vend kaq vendimtar për makinerinë ruse të luftës si Sevastopoli. Ekziston edhe mundësia e tradhtarëve brenda forcave të armatosura të Kremlinit që kanë rënë në kontakt me SBU-në. Diçka e tillë ka ndodhur edhe më parë tashmë dhe shembulli i fundit është dezertimi i një piloti helikopteri rus, i cili uli avionin e tij në bazën ukrainase në Poltava.
“Prerje kokash”
Një hipotezë përfundimtare, bazuar në informacionin e disponueshëm për publikun e gjerë, më e mundshme është veprimi i grupeve partizane të pranishme në Krime. Grupi Atesh, për shembull, dihet se ka kryer vazhdimisht aksione spiunazhi dhe sabotimi kundër ushtrisë ruse në bashkëpunim me 007-at e Kievit. Përsëri, duhet vënë në dyshim niveli i depërtimit të këtyre rebelëve brenda strukturës hierarkike ose mbështetëse të ushtrisë ruse. Të gjitha këtyre teorive, duhet të shtojmë dobësitë tashmë të njohura të forcave të Kremlinit, veçanërisht në lidhje me mungesën e sigurisë në komunikim dhe mungesën e efektivitetit, në dritën e kësaj dhe shumë ngjarjeve të tjera, të shërbimeve sekrete të Moskës, GRU dhe FSB.Ky i fundit pësoi një sulm në Kursk mëngjesin e së dielës së 24 shtatorit. Një dron ukrainas goditi ndërtesën e Agjencisë së Sigurisë së Brendshme të Federatës, pranë qendrës së qytetit. Për më tepër, sistemet e mbrojtjes ajrore të Kremlinit rezultuan të paefektshëm në ndalimin e raketave britanike, pavarësisht pranisë së tyre masive në portin e Krimesë. E vërteta për atë që ndodhi në Sevastopol nuk ka gjasa të dalë së shpejti, dhe sigurisht jo para përfundimit të luftës. Intensifikimi i veprimeve të Ukrainës në gadishull mund të jetë pjesë e një strategjie për të “prerë këmbët” e trupave ruse në front. Po ashtu, duket se kjo lëvizje tregon sa po e ndien Ukraina presionin për të patur sukses, në një kohë kur kundërofensiva nuk ka patur rezultatet e dëshiruara dhe të pritura.
