Sot ishulli i Sazanit për të cilin po flitet shumë nga interesi i dhëndrit të ish presidentit amerikan për të investuar është i mbyllur për vizitorë.
Në copëzën e tokës mes gjirit të Vlorës dhe kanalit të Otrantos aq shumë i lakmuar për pozicionin strategjik, sot nuk shkel dot kushdo dhe kurdo.
Në ish zonën ushtarake të regjimit komunist ende mund të hysh vetëm me leje të posaçme ose gjatë sezonit turistik nga qershori deri në shtator kur mijëra turistë e vizitojnë në ture të organizuara. Në ishullin e rrethuar nga ujëra të kristalta panoramën e thyejnë ndërtesat e braktisura, relikte të një kohe kur Sazanin shqiptarët e shikonin vetëm nga brigjet e vVorës. Sot ka nga ata që thonë se ishulli nuk duhet të jepet për investime por lajmi ka ngjallur interes të veçantë dhe entuziazëm mes turoperatoreve në jug.
Kreu i operatorëve turistikë të jugut, Vasil Bedinaj cili shpjegoi dhe të mirat që do të ketë jo vetëm turizimi në Vlorë por dhe banorët e Vlorës me ndërtimin e këtyre resorteve.
“Ky është një ishull i pa zhvilluar i cili funksionon vetëm një muaj e gjysmë. Promovimi që po i bëhet këtij vendi dhe turizmit, ne si operator turistik ndihemi mirë pasi tashmë ne jemi një vend i zhvilluar, jo më trafikant dhe korruptuar siç kemi qenë dikur. Për turizmin kjo është nota maksimale dhe promovimi që po i bëhet.Po flitet në mediat më serioze botërore , dhe ne ja arritëm kësaj ditë që të konkurrojmë për turizmin. Jo më shumë se 5% e turistëve kanë vizituar ishullin dhe nuk ndihemi mirë kur sjellim të huaj që nuk gjejnë asnjë shërbim dhe mbetjet i marrim me vete.“-shprehet Bedinaj.
Ndërkohë që dhe në fshatin Zvërnec një tjetër zonë e përfolur për interesa investimi banorët presin që përveç infrastrukturës që do të rregullohet,të ketë edhe punësime dhe pse jo t’u kthehen fëmijët emigrantë.
“Unë që kam një biznes të vogël kam punësuar disa banorë, por një kompani aq e madhe? Imagjino sa banorë do të punësohen në këto resorte turistike”.
“Po ne kemi të mira po s’fitojmë gjë. Të na legalizojnë tokat dhe ndoshta do na rritet mirëqenia e do na kthehen fëmijët”.
Ishulli i Sazanit ka një vijë bregdetare prej 15 kilometrash të gjatë, me plazhe ranore, shkëmbore me disa gjire dhe me peisazhe që ofron relievi i thepisur. Ishulli ka katër kodra me lartësi mbi 300 metra dhe është i pabanuar. Sazani ka një histori të gjatë të kalimit nga zotërimit nga fuqi të ndryshme. Nga romakët, bizantët, otomanët, venedikasit për disa vite edhe Greqia, Sazani u provua të popullohej vetëm nga italianët pas vitit 1920 me familje peshkatarësh nga Puglia, por pas luftës së dytë u bë zonë ushtarake e fortifikuar, baza u ndërtua me ndihmën e rusëve dhe banohej nga familjet e ushtarakëve shqiptare deri në rënien e regjimit komunist. Si zonë ushtarake shqiptare shpesh është përdorur nga ushtria britanike për stërvitje të trupave të tyre.
