Ish-presidenti Francois Hollande, i zgjedhur deputet i Corrèze si kandidat i Frontit të Ri Popullor (NFP), po kthehet në lojë dhe po ripozicionohet në skenën politike franceze për të synuar sërish Elysée. Hollande mendon të bëhet sërish presidenti i Francës, kanë thënë aleatët e tij, pasi ai publikoi një libër të ri duke e pozicionuar veten si një alternativë e besueshme për të majtën radikale të Jean-Luc Mélenchon. Hollande, 70 vjeç, një socialist që krenohet se është “Zoti Normal” në stilin e John Major, ishte ndër presidentët më të papëlqyer të Francës kur u largua nga posti në vitin 2017 pas një mandati pesë-vjeçar. Vlerësimet e tij të pëlqimit ishin aq të ulëta, vetëm 3 për qind donin që ai të rikandidonte për zgjedhjet në maj 2014, saqë ai zgjodhi të mos kandidonte për një mandat të dytë, duke i hapur rrugën zgjedhjes së Emmanuel Macron, ish-ministrit të tij të financave.
Vendimi i papritur
Hollande mori vendimin e papritur për të kandiduar në zgjedhjet e parakohshme të korrikut të Francës për Frontin e Ri Popullor të krahut të majtë (NFP) në zonën rurale franceze Corrèze, ku ai u zgjodh si deputet. Megjithatë, zgjedhjet rezultuan në një parlament të varur. Ish-presidenti qëndroi pa informuar Olivier Faure, kreun aktual të Partisë Socialiste, me të cilin marrëdhëniet kanë qenë të dëshpëruara që kur Faure i dha mbështetjen e tij Mélenchon. Si shpjegim për anëtarësimin në aleancën e dominuar nga armiku i tij, Hollande tha: “Është një vendim i jashtëzakonshëm për një moment të jashtëzakonshëm”. Megjithatë, ish-presidenti është rikthyer në atë masë saqë një sondazh i Ifop e vendosi atë si personalitetin e katërt më të popullarizuar të Francës. Analistët shpesh e krahasonin atë me një lodër për fëmijë, e cila në mënyrë të famshme “lëkundet, por nuk bie”.
“Tradhtia” e të majtës
Hollande sapo ka botuar një libër të titulluar Sfida e qeverisjes, në të cilin ai analizon marrëdhëniet e ngopura të së majtës franceze me pushtetin që zotëron dhe “duelin” midis dy të majtave – njëra radikale, tjetra më reformiste. Ai vëren se “sa herë që e majta reformiste ka qenë më e fortë, ajo i ka mundësuar të majtës të fitojë dhe të qeverisë”. Por kur e majta radikale është më e fortëse fraksioni reformist, “e pengon të majtën të vijë në pushtet”. Një mik i afërt me Hollande i tha AFP se ai po “shtronte rrugën” për një rikthim dhe se nuk kishte asnjë dyshim” për ambiciet e tij presidenciale, të cilat gjithmonë fillojnë me “një libër të ri” në Francë. Ai është “i përgatitur të bëjë çdo gjasa” për të pozicionuar veten si një figurë “pushtuese” në zgjedhjet e 2027 për të ngjitur qendrën midis Mélenchon dhe Marine Le Pen, tha burimi. Megjithatë, kritikët fajësojnë zotin Hollande për shkatwrrimin e Partisë Socialiste pasi u largua nga Elysee. Ata thonë se ai e tradhtoi të majtën franceze pas zgjedhjeve të vitit 2012, në të cilat ai e quajti financën “armikun” e tij kryesor dhe propozoi të vendosej një taksë prej 75 për qind për pagat mbi 1 milion euro, vetëm për të devijuar nga e djathta dhe për të miratuar një ligj të punës pro tregut.
Rikthimi i Hollande
Ish-presidenti francez ofroi një paraqitje të shkurtër të ambicieve të tij të dielën duke vënë në dukje se Mélenchon “ka dështuar të arrijë dy herë në raundin e dytë” në zgjedhjet presidenciale. Dikush “i afërt me Partinë Socialiste” do të kishte një shans shumë më të mirë, këmbënguli ai, pa përmendur emra. Në prill, Hollande botoi një libër të veçantë që shpjegon Bashkimin Evropian për fëmijët. I pyetur pse ishte kaq i popullarizuar me të rinjtë francezë, ai tha: “Për ata të moshës 18 deri në 25 vjeç, unë jam presidenti i fëmijërisë së tyre. Aty ishte Babai i Krishtlindjeve dhe Presidenti. Unë isha President. Ata ende më pëlqejnë mua.” Nëse kjo dashuri mund të shtrihet tek pjesa tjetër e elektoratit francez, mbetet për t’u parë.